قاتل آتنا اصلانی دخترک 7ساله پارس مغانی، اسماعیل صاحب کارگاه رنگرزی، 42ساله، متاهل و دارای فرزند و برخوردار از امکانات ملی خوب، به احتمال زیاد یک کودکآزار جنسی ( پِدِفایل) است. پِدِفیلیا (pedophilia)، نوعی بیماری یا عادت جنسی با علامت آشکار آن ابراز علاقه شدید به کودکان و تمایل به عمل جنسی با خردسالان زیر 12سال است. این ناهنجاری در همه جوامع اعم از پیشرفته و عقبمانده وجود دارد. شخص پدفایل ممکن است از هر قشری و هر سنی باشد، اما اکثر پدفایلها مرد هستند، زیرا پِدِفیلیا با نوعی قدرتنمایی همراه است. برخی پِدِفایلها (pedophile) با کودک رابطه جنسی برقرار میکنند، اما عدهای دیگر از طریق ملاعِبه(دست بازی کردن) و مُلامِسه (لمس کردن با دست) و حتی شوخیهای کلامی ارضا میشوند. روابط خانوادگی و شبانهروزیهای کودکان، مدارس، مکانهای ورزشی، مکانهای آموزش مذهبی کودکان و... شرایط بالقوه مناسبی برای افراد پدفایل فراهم میکند.
پِدِفایل پنهانکار و فرصتطلب است و مثل یک شکارچی در کمین مینشیند و به محض فراهم شدن موقعیت دست به عمل میزند. پدفیلیا با همجنسگرایی و دیگر رفتارهای جنسی غیر متعارف از این نظر متفاوت است که در پدفیلیا یک طرف ماجرا یک بزرگسال (بالای 18سال و اغلب مرد) و طرف دیگر یک کودک زیر 12سال (دختر یا پسر) است. در جوامع غربی با اینکه روابط جنسی بین دو فرد بالای 18سال، به شرط رضایت طرفین، خارج از قرارداد ازدواج، پذیرفته شده است، اما روابط جنسی بین یک بزرگسال (بالای 18 سال) و یک کودک (زیر 18 سال) مجازاتهای شدید در پی دارد.
در این جوامع پِدِفایلها بعد از دوره زندان همچنان تحت مراقبت هستند و خانوادهها از حضور یک فرد پدوفایل در نزدیکی محل سکونت خود میتوانند مطلع شوند. پِدِفایلها معمولا دست به خشونت و حذف فیزیکی سوژه نمیزنند، آنها با استفاده از اقتدار خود (زور، بزرگی جثه، موقعیت برتر، سادگی کودک) در اغلب موارد موفق میشوند که کودک را وادار کنند که سکوت کرده و به بزرگترها چیزی نگویند.
در قضیه آزار جنسی کودکان زیر 12سال، از ابتدا دنبال غریبه مرموز و بچهدزد نباید رفت، همانگونه که ماموران در پارسآباد مغان با دستگیری اسماعیل رنگرز، تسلیم این فرضیه نشدند.
آزاردهنده کودک معمولا (معلم، مربی، خویشاوند، همسایه، دوست خانوادگی و...) و به عبارتی از نزدیکان است و در شرایطی قرار دارد که در مراحل اولیه اعتماد کودک را جلب میکند. این نکته کلیدی ماجرا است.
آتنا احتمالا با توصیه و اجازه پدر گاهی برای خوردن آب، تنهایی به مغازه اسماعیل میرفت. این رفت و آمدها برای اسماعیل «موقعیت» ایجاد کرده است. شاید اذیت و آزار جنسی آتنا قبلا هم اتفاق افتاده، اما در روز حادثه اوضاع به دلایلی نامعلوم از کنترل اسماعیل خارج شده و وضعیتی پیش آمده که تصور کرده منجر به لو رفتن او میشود.
او احتمالا به همین دلیل دست به قتل (خفه کردن) کودکی زده است که احتمال میداده سکوت نکند. بر اساس تحقیقاتی که در کشورهای غربی صورت گرفته، بین نیم (5دهم درصد) تا 5 درصد مردان بزرگسال به درجات متفاوت تمایلات پِدِفیلیایی (سکس با کودکان) دارند.
پاپ فرانسیس رهبر کاتولیکهای جهان در سال 2014 اعتراف کرد که حدود 2 درصد روحانیون کاتولیک پدفایل هستند. آیا این 2 درصد قابل تعمیم به گروههای اجتماعی دیگر است؟
تهیه درصد پدفایلها در جمعیت یک شهر یا روستا دشوار است. زیرا افراد به داشتن تمایلاتی که ضد ارزشهای اجتماعی محسوب میشوند اعتراف نمیکنند.
بر اساس تحقیقی که در 3 کشور آلمان، نروژ و فنلاند صورت گرفته 5 درصد افراد پرسش شونده در مقابل این سوال که آیا با کودکان فعالیت جنسی داشته یا افکار و تصوراتی در باره سکس با کودک داشتهاند پاسخ مثبت داده اند.
دکتر مایکل ستو (Michae- Seto) روانشناس و جرمشناس اهل اُتاوای کانادا و عضو انجمن سلطنتی مراقبتهای بهداشتی اتاوا که این آمار را ذکر کرده، میگوید که این تحقیق «شدت» تمایل افراد و میزان «تکرار» تصورات سکسی درباره کودکان را نشان نمیدهد. او میگوید اگر شخصی را که مثلا یک بار تخیلاتی در این زمینه داشته، نمیتوان پِدِفایل دانست. ستو میگوید با اطلاعات بیشتر و متدلوژی دقیقتر میتوان حدس زد که افراد پدفایل حدود یکدرصد جمعیت هستند و میافزاید با این حال این فقط یک برآورد تجربی است. او میگوید حتی اگر سوژه را به کودکان زیر سن بلوغ محدود کنیم، تعداد پدفایلها از یکدرصد هم کمتر خواهند بود.
واکنش مردم عادی پارسآباد و اردبیل و سراسر کشور به این حادثه سرمایه ارجمندی است که باید در جهت اصلاح قوانین حمایتی از کودکان، آگاه کردن خانوادهها و آموزش کودکان از آن استفاده کرد.
مسئله کودک آزاری شُتری است که هر لحظه ممکن است در خانه یک اصلاحطلب یا یک اصولگرا یا یک خانواده غیر سیاسی بخوابد. باید نگاه فراجناحی و ملی به قضیه داشت. مجازات متهم فقط جنبه کوچک و البته ضروری ماجرا است.
قدم اول این است که بپذیریم که ما هم مثل همه جای دنیا با پدیده پدفیلیا مواجه هستیم و با آگاهی دادن به خانوادهها، آموزش کودکان و تصویب قوانین حمایتی از کودکان با مسئله برخورد کنیم.
وقتی میگوییم آموزش کودکان، منظور الگوبرداری از شیوههای آموزشی کشورهای دیگر نیست. به یونسکو و 2030 هم ربطی ندارد. آموزش جنسی کودکان باید متناسب با فرهنگ دینی و عرف جامعه ایرانی انجام شود. در اسلام روابط جنسی بر خلاف کاتولیسیسم مسیحی گناه نیست، بلکه سازوکار شرعی آن باید رعایت شود. پس آموزش آن هم متناسب با شرایط رشد انسانها منطقی و ضروری است.
اصلا قرار نیست در باره روابط جنسی و اندامهای جنسی با کودک ایرانی زیر 12سال حرف بزنیم. کودک باید یاد بگیرد که از بدن خود محافظت کند و در صورت برخورد با رفتارها و گفتارهای مشکوک واکنش نشان دهد و فریاد بزند. کودک باید یاد بگیرد که هیچکس جز پدر و مادر حق ندارند بعضی مناطق بدن او را لمس کنند.
مسئله دیگر تدوین مقررات و پروتکلهای رفتار با کودکان است. در مدارس و مراکز آموزش ورزشی، هنری، دینی، اردویی این اصل باید رعایت شود که مربی حق ندارد با کودک به هر بهانهای خلوت کند. رفتارهای مشکوک و دوگانه قابل تعقیب است.
وجود پدفایلها را نه میتوان انکارکرد و نه میتوان پدفایلها را از جامعه حذف کرد.
فرض را باید براین گذاشت که آنها همه جا حضور دارند و مترصد فرصت هستند، باید امکان عمل را از آنها سلب کرد. پدفایلها در شرایط فقدان مقرراتِ ارتباط با کودک در موسسات آموزشی و ورزشی و ناآگاهی پدر ومادر و اعتماد بیجای آنها به دیگران، امکان عمل پیدا میکنند.
نکته دیگر تدوین قوانین ویژه برای مسئله کودکآزاری است. در بسیاری از قوانین جزایی قانونگذار فرقی بین کودک و بزرگسال قایل نشده است. کودکان به دلیل معصومیت و اینکه قادر به دفاع از خود در مقابل عوامل جرم و جنایت نیستند باید مورد حمایت ویژه قانون قرار بگیرند. مجازات پدفایلها حتی اگر مرتکب تجاوز به مفهوم حقوقی آن نشده باشند و مثلا ملاعبه و ملامسه کرده باشند باید تشدید شود.
پدفایلها نباید بعد از پایان محکومیتِ زندان یا شلاق به حال خود رها شوند. تکرار جرم در مورد پدفایلها صددرصد قابل پیشبینی است. باید پدفایلها را بعد از پایان محکومیت تحت نظارت قرار داد و در صورت لزوم با استفاده از شیوههای درمانی مقدار هورمون تستسترون آنها را کنترل کرد و کاهش داد. نباید بگذاریم واکنش اجتماعی مردم به جنایت پارسآباد مغان به مجازازات متهم (که ضروری است) ختم شود.
باید به این فکر کنیم که چگونه میتوان از کودکان این سرزمین در مقابل هزاران پدفایل مخفی حمایت و حفاظت کرد؟
روزنامه همدلی
نظرات بینندگان
دوما عبارت درستش پیدوفیلیا می باشد نه پدفایل
سوما مسئله ی تجاوز هنوز اثبات نشده و هیچ مرجعی هنوز این مسئله رو تایید نکرده و متهم گفته به خاطر طلای زینتی بچه و اینکه مقروض بوده وسوسه شده .
نکته ی بعد در ادامه ی بازجویی ها متهم به چندین قتل دیگه (زنان) به صورت زنجیره ای اعتراف کرده .لذا تحقیقات دانشمندان در غرب روی افرادی که قتل های سریالی انجام دادن اختلال این افراد رو در زمره اختلالات شخصیت قرار دادن و از این حوزه دو اختلال رو بیشتر متوجه این افراد دونستن اختلال شخصیت ضداجتماعی و اختلال شخصیت مرزی هستش.در هر جامعه ای حتی در آمریکا و اروپای غربی به وفور این اتفاقات افتاده و با کمی جستجو در گوگل میشه به اخبارش رسید .
کاری که میشه کرد بیشتر متوجه اولیاست تا کودک .در بسیاری از موارد شاهد سهل انگاری های از سوی اولیا هستیم .
اگر بخواهیم در این حوضه زیاد توجه کودک رو جلب کنیم به نظرم نتیجه ی معکوس می گیریم یک کنجکاوی کودک دو ایجاد رفتار وسواس گونه و پارانوییدی در کودک میشه .
در رابطه با مشکلات نگارشی هم فکر کنم حداقل یک بار متن ارسالی خونده می شد این اشتباهات برطرف می شد.
بالاخره ما معلمیم ;)
ولی من به شخصه خسته شدم از مقایسه کردن های بی مورد
مشکل کشور ما باید با جامعه آماری خودمان مورد بررسی قرار بگیرد
ما چه کار به جامعه غربی بی دین و با دین داریم
جامعه ایرانی مدعی دین ، مذهب ، فرهنگ ، تاریخ
ولی بدون آموزش و یا دچار کم آموزش در این زمینه نسبت به کودکان و نوجوان خودش است
چه بسا کودکانی که مورد تعرض قرار می گیرند و هیچگاه به کسی نمی گویند و با مشکلات روحی و روانی آن دست و پنجه نرم می کنند
من خودم بارها نامه های از سوی دانش آموز انم در سالهای مختلف با همین مشکل و معضل داشته ام ولی هیچ کاری به جز دادن کمی اطلاعات از دستم برنیامده