اهمیت ترویج بیشتر دانش انسانی در کنار هوشمند سازی در کجاست؟ هوشمند سازی صرف و غفلت از دانش آموزان مستعد رشته های انسانی در این میان چه خرابی هایی به بار می آورد؟
همه ی ما می دانیم که از همان دوران اول تحصیل دوران متوسطه، دانش آموزان به رشته های تخصصی هدایت می شوند. اگر نگاهی به جریان هوشمند سازی مدارس و دبیرستان تیزهوشان یا دبیرستان های نمونه بیفکنیم متوجه یک قضیه ی روشن می شویم و آن هم هدایت دانش آموزان با هوش و مستعد به رشته های ریاضی فیزیک و یا علوم تجربی است؛ گویی تنها علومی که نیازمند هوش بالا باشد تنها محصور در این علوم است.
در اندک جایی هم که بر دانش انسانی تاکید می شود در واقع به هدف کسب آمادگی برای خواندن رشته های خاص و پرستیژدار ( به قول بعضی از مردم مانند رشته ی حقوق) و این تبلیغ برای رشته های خاص در صورت عدم کنترل و مدیریت صحیح آن ،معضلاتی در آینده را رقم می زند و آن هم ضعف جدی در سیستم مدیریت اقتصادی و اداری و اجتماعی و فرهنگی است.
ضمنا روح و ذهن دانش آموزان را با این فکر مسموم بار می آورد که گویی علوم انسانی و یافته های آنها جز صرف وقت آن هم برای کم استعدادها حاصل دیگری ندارد. هدایت و راهنمایی بالای نود در صد دانش آموزان نخبه و کوشا توسط مشاوران به رشته های ریاضی فیزیک یا علوم تجربی گواه این مدعای نگارنده است.
البته جامعه و سیستم سرمایه داری غیر مستقیم از طریق طرز نگاه و فلسفه خویش اخلاقی را در روان دانش آموزان آفریده که میزان خوشبختی و دست یابی به امکانات مادی و توسعه جوامع را منوط به علوم فیزیکی را می بینند.
حتی در راستای هوشمند سازی مدارس بیشتر به امور سخت افزاری مثل تجهیز آزمایشگاه و استفاده از تبلت و کامپیوتر توجه می شود و اما متاسفانه اقدامات نرم افزاری از قبیل کارهای فکری و روان شناسی و...یا اصلا استفاده نمی شود یا بسیار کمتر است در حالی که حتی در هوشمند سازی مدارس که بیشتر مختص علوم تجربی و ریاضی فیزیک است اندیشمند سازی هم از اهمیت بالای برخوردارست چرا که زیر بنای فکری و اخلاقی صنعت و علوم مهندسی و پزشکی در جامعه ای مدنی باید متناسب اهداف مدنی و انسانی آن جامعه باشد و در رسیدن به چنین اهدافی تاکید بر اندیشمند سازی در کنار هوشمند سازی بسیار ضروری است و این در حد یک شعار نیست بلکه اقتضای موجودیت انسانی است زیرا انسان موجودی است با دو بعد روح و ماده و تنها تاکید بر هوشمندسازی محض ، تضعیف شدید حیات بشری را به دنبال دارد.
اگر چه اندیشه به طور مطلق آموختنی نیست اما می توان راهی را هموار کرد برای آموزش شیوه ی اندیشه و تفکر معنوی و گسترش علوم انسانی که بتوان چراغ تابناک دست نسل های باشد که اکنون در مدارس در حال آموزشند. راه را روشن کرد برای دانش آموزانی که ممکن است یک نابغه ی روان شناسی و اقتصاد باشند و چه بسا اگر در دوره ی متوسطه ی دوم در مدارس ویژه ی اندیشمند سازی و هوشمند سازی علوم انسانی بتوانند خوب تربیت شوند و به دانشگاه و رشته ی مورد علاقه و استعداد خود برود می توانند متخصصانی شوند با هوش سرشار برای درک و حل مسایل و معضلات فرهنگی و اقتصادی و بتوانند در مواقع بحران تصمیم و مدیریت درست داشته باشند و ...
نگارنده نمی گوید که تنها با تاسیس چنین مدارسی مشکلات علوم انسانی حل می شود اما بر طبق فلسفه ی اگزیستانسیالیسم ، همه ی ما مسئول مشکلات بشریت هستیم و مدارس و سیستم آموزش و پرورش مسئولیت دارند و در این راستا تاسیس و یا اهمیت دادن بر اندیشمند سازی در کنار هوشمند سازی می تواند گامی مثبت و سازنده باشد برای اجرای چنین مسئولیت هایی .
به طور خلاصه ادعای بنده این است که :
اولا همان طور که بعضی مدارس دوره ی دوم متوسطه اهمیت ویژه و برنامه ریزی شده انجام می دهند برای جذب نخبگان و تیزهوشان در رشته ی علوم تجربی و ریاضی فیزیک باید مدارسی ویژه هم با همان امکانات و متناسب با رشته ی علوم انسانی گسترش یابند تا بتوانند نخبگان علوم انسانی را هم در جذب خود کنندو قدمی بردارند برای پرورش استعدادهای دانش انسانی و جامعه شناختی .
دوما از دوران آموزش پایه ی ابتدایی باید به همان اندازه که قدم برداشته می شود برای هوشمند سازی و اقدامات سخت افزاری به همان اندازه در راستای اندیشمند سازی و اقدامت نرم افزاری روان شناسانه و فکری و اخلاقی گام برداشته شود...
از همان دوران متوسطه به نسل نو یاد بدهیم که تنها هوشمند سازی کارساز نیست و جهت پر کردن حفره های وجود بشری ، اندیشمند سازی هم ضروری است.
در حقیقت ، گسترش مدارس هوشمندسازی و غافل ماندن از جنبه ی اندیشمند سازی به شکل امروزی نسلی را پرورش می دهد که به طور آگاهانه یا نا آگاهانه اعتلای خود را تنها در علوم تجربی و فیزیکی و یافته های آن می داند و نیاز واقعی خود را صرفا بر پایه دسترسی به امکانات مادی و مصرف گرایانه ای بنا می کند که سیستم سرمایه داری در علوم فیزیکی پنهان نموده است و یافته های علوم معنوی وانسانی مانند عدالت و آزادی و صداقت را فاقد ارزش واقعی می شمارد.
به نسل نو یاد بدهیم که مسائل و مشکلات دنیای امروز مثل نابرابری ها و ستم ها و کشتارها و گسترش انواع فسادها و آلودگی محیط زیست ثمره ی این است که انسانها غافلانه در هوشمند سازی صرف مانده اند و در همین غفلت غافلانه همچنان به زندگی خود ادامه می دهند.
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .
https://telegram.me/sokhanmoallem
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان