مادر: پسرم ! آن قدر با گوشی بازی نکن.
بعد از تمام شدن این جمله، خودش به مبل تکیه زده و می‌رود که عکس‌های بشقاب‌های جدیدش را در اینستاگرام پست کند.
پدر: دخترم هیچ‌وقت دروغ نگو. همه‌ی زندگی‌ها با دروغ از هم می‌پاشه.
همان لحظه تلفن خانه زنگ می‌خورد و پدر با چشم و ابرو و ایما و اشاره به مادر می‌فهماند که بگوید او در خانه نیست.
مادر: دخترم بیشتر از رسیدن به ظاهر، آدم باید حواسش به شخصیت و تفکرش باشه.
یک دقیقه بعد، لوازمی که خریده است را روی میز می‌چیند: رژلب، سایه آکریلیک، گن لاغری و...
پدر: پسر جان هیچ‌وقت نرو سمت سیگار. بفهمم سیگار کشیدی بدجوری کلاهمون میره تو هم.
بعد از تمام شدن این جمله، منقل تریاک را جلوی خودش کشیده و نبات را در چای حل می‌کند.
- کودک به « رفتار » شما نگاه می‌کند نه به « گفتار » شما.
وقتی شروع می‌کنید به نصیحت کردن، کودک حرف‌تان را در ذهنش نگه می‌دارد تا با عمل‌تان بسنجد و شما بتوانید به او ثابت کنید که خودتان به گفته‌هایتان باور دارید و آن‌ها را انجام می‌دهید. اولین لحظه‌ای که حس کند خودتان از دستورات‌تان سرپیچی می‌کنید، شما را فردی دروغگو و غیرقابل اعتماد می‌یابد و پشیزی برای نصیحت‌هایتان ارزش قائل نیست.
حق هم دارد. او این‌گونه می‌اندیشد که اگر خوب است چرا خودشان انجام نمی‌دهند؟ یا اگر بد است چرا مصرانه در حال انجامش هستند؟
زین پس سعی کنید به قدری درست رفتار کنید که نیازی به پند و اندرز نباشد و فرزندتان هم ببینند و همانند شما رفتار کنند.
به قول احمدمحمود:
« اگر قرار بود نصیحت تاثیری داشته باشد، بعد از سعدی، دنیا باید گلستان می‌شد » .
کانال ریشه
نظرات بینندگان