در دانشگاه استادی داشتیم که با هیپنوتیزم کل کلاس را به رویا و خلسه فرو می برد با اینکه سعی در همکاری و همراهی کامل داشتم ولی نشد که نشد...
سالها بعد کتابی به دستم رسید که از مراقبه، مدیتیشن ،چشم سوم و حیات کالبدی و....سخن می راند . کتاب پانصد صفحه ای را بلعیدم . شب هنگام که ذهن و روحم پر از تئوری ها و اعمال پیشنهادی کتاب شده بود بالاخره از نردبان چشم سوم عروج کرده و توانستم روحم را با عبور از تونل های تنگ و تاریک از جسمم جدا کرده و بالای سرم به حرکت و ارتعاش درآورم.
نصف رویا و نیمه هشیار بودم . در کتاب خوانده بودم که ممکن است کالبد اختری به سکونت گاه بدن برنگردد ؛ با استرس و اضطراب تمام فرمان هدایت روحم را به دست گرفته و پس از کش و قوس های فراوان به منزلگه خاکی و فیزیکی فرود آوردم. تجربه ای هیجان انگیز و رعب آور که هرگز جرات تکرارش را نداشتم و ندارم....
« تئوری های مراقبه برگرفته از ادیان شرقی است و از بستر بودا برخاسته است. کلمه ی بودا به معنای بیدار شده؛ تعبیر شده است و شامل سبک های روانشناسی متعددی است. مدیتیشن یکی از رایج ترین تمارین روانشناسی این مذهب با قدمتی 2500 ساله است. سبک های روحی و روانی برای آرامش ذهن در کنار طب فعلی به عنوان کمکی برای درمان دردهای جسمی مزمن به کار بسته می شود. البته باید بگوییم؛ طی قرون اخیر این سبک درمان وارد روانشناسی غربی شده و از این رو تحقیقات گسترده ای روی آن انجام شده است. تاثیرات بالینی این سبک درمانی ، طیف گسترده ای از بیماری های جسمی و روانی را بهبود می بخشد. به طور کلی این سبک درمانی علاوه بر تاثیر بر اختلالات روانی روی بیماری های مانند: سرطان، فیبرومیالژی، پسوریازیس و فشار خون بالا تاثیر مثبتی دارد » .
« مراقبه یا مدیتیشن روشی ساده است؛ که با کمترین هزینه در دسترس عموم قرار دارد. این عمل با استراحت دادن به مغز و کاهش فرکانس تابشی آن سعی می کند تا باعث کاهش استرس،افزایش آرامش، عمیق سازی افکار و افزایش شادمانی شود.
مراقبه یا مدیتیشن به شما کمک می کند تا ارتباط مستقیم و عقلایی بین درون خود با آنچه در بیرون رخ می دهد برقرار کنید. این کار باعث افزایش آگاهی انسان از لایه ناخودآگاه ذهنش می شود، که حاصل آن ترکیبی متعادل از خودآگاه و ناخودآگاه انسان است. اساتید فن معتقدند مراقبه به صورت روزانه و مکرر می تواند نتایج زیر را به بار بیاورد:
- جلوگیری از گوشه گیری
- رشد و جهش در حرفه خود
- زندگی کم اضطراب و بی استرس
- سلامتی روحی و روانی روحی و جسمی
- افزایش تمرکز و سرعت یادگیری و..."
مراقبه شاید بتواند راهی میانبر در آموزش و پرورش تلقی شده و در عبور از بحران فعلی موثر افتد و از دردها و آلام فزاینده بشری بکاهد.
خواب، مراقبه ناخوداگاهانه و مراقبه خواب آگاهانه است. مراقبه مستمر و هدفدار باعث کسب انرژی کیهانی زیاد و نتیجتا بیداری حس ششم و فراسوی آن (تندرستی، شادی، و رسیدن به مراتب بالاتر و والاتر از سیر آگاهی به سوی خودِ واقعی،سفری از جسم به ذهن و رسیدن به هشیاری) اتصال به خودِ واقعی است.
افکار پریشان مانع جریان انرژی کیهانی بوده و قفل های اتری سرمنشا انواع بیماری ها هستند در هرم با زاویه ۵۲/۵۱ درجه دریافت انرژی کیهانی سوبل شده و وضعیت بی ذهنی و رسیدن به بسامد های بالاتر تسریع می گردد.
دانش برتر از مسیر چشم سوم و کالبد اختری (برای درک واقعیات در فرکانس های متفاوت) در فراسوی زمان و مکان کسب شده و در بی وزنی و جنبش ذهنی با انقطاع بند سیمین کالبد اختری از کالبد فیزیکی منفک می شود. کالبد اختری به کلیه فرکانس های زیر و بم دسترسی داشته و از موانع فیزیکی چون آب، خاک، آتش، باد و اتر عبور و درک ابعاد جدیدی از حیات برای مراقبه گر امکان پذیر می گردد.
با گشایش درهای جدید و هویدا شدن لایه های پنهان حیات به صورت نیلوفر طلایی با گلبرگهای فراوان درهای آگاهی بر روی مراقبه گر گشوده می شود و درک چیستی مرگ و زندگی آسانتر می گردد.
اساتید مدیتیشن معتقدند که:
اولین تنفس خارج از رحم تولد بوده و تا ۷ سالگی کودک مطلع و متصل به منبع آگاهی است. تا ۱۴ سالگی ذهن کامل شده و تا ۲۱ سالگی هوش و فراست تکامل می یابد. تا ۲۸ سالگی شخص درکی واقعی تر از جسم و ذهن خود می یابد.
پسا ۲۸ همه چیز بستگی به خودشناسی و مراقبه انسان دارد.اگر فرد هشیار به خودِ واقعی نباشد ، آگاهی بین چشم و ذهن آچمز شده و بی انعطاف، سخت و در نتیجه باعث انسداد انرژی کیهانی می شود.عدم مراقبه و سپری شدن زندگی در جهل، آغاز درد و رنج،هجوم بیماری ها، شارژ استرس و فوران تنش های زندگیست.
نتیجه تکرار و تمرین آگاهانه مراقبه کسب دانش از مسیر چشم سوم و کالبد اختری است. آگاهی؛ ترکیبی از انرژی و دانش بوده و محصول آن درک کامل تری از هشیاری و اتصال به نیروی حیات بخش است. به طوری که مراقبه گر بدل به آفریننده ای معجزه گر شده و هر آنچه بگوید متجلی شده و هر آنچه بیاندیشد متبلور و خلاصه هر آنچه انجام دهد افرینش است و این حالت احتمالا در آموزه های دینی همان مکاشفه، حصول مکتب اشراق سهرودی زنجانی و احصا حکمت می باشد.
به نطر می رسد از این منظر خوانش نماز با حضور قلب و اتصال پیشانی به روی مهر (محل گشایش چشم سوم) را می توان نوعی مراقبه به سبک اسلامی نامید.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفتوگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.