همیشه در خانواده بزرگ آموزش و پرورش کشور نیرو هایی بوده و هستند که یا شرح وظیفه خود را انجام نمی دهند و به نوعی از زیر کار فرار می کنند و بسیاری نیز به گونه ای عمل می کنند که جرات اینکه کاری به آنها سپرده شود وجود ندارد ، چون دوباره فرد دیگری باید کار انها را اصلاح کند .
به عبارت دیگر مسوولیت گریزی ، سهل انگاری ، فرار از مسوولیت و شرح وظاایف ، نقص در فعالیت و اشتباهات مکرر و... از آنها نیروهایی ساخته که کسی شجاعت سپردن کاری به آنها را ندارد .
در گذشته ای نه چندان دور این افراد دفتر نشین مدارس و ادارات بودند . بعدها با اجرای سخت گیری به عنوان نیروی ناکارآمد معرفی شدند و به کلاس فرستاده شدند و تیشه به ریشه زدند .
با تنگ شدن عرصه اقتصادی به آموزش و پرورش و بروز مشکلات عدیده این افراد راحت طلب و سر حال از کار نکردن با شعار چه کوزه ببریم و چه بشکنیم تفاوتی ندارد .
ماندگار ترین نیروهای آموزش و پرورش هستند و چون در سیستم مدیریتی آموزش و پرورش فقط مدیر سازمان از اداره تا مدرسه مسوول پاسخگویی است ، این نیروها با شعار گشادی که جرم نیست جولان می دهند و حاضرند بیش از سی سال هم کار کنند ، اما معلمان و مدیرانی که با حساسیت و دقت و دلسوزی از جان مایه می گذارند همان هایی هستند که بیشترین ضررها را کرده و فقط سعی می کنند جان خود را بردارند و بروند .
عدم وجود سیستم ارزشیابی موثر در آموزش و پرورش و فرمایشی بودن این کار اوضاع بدتر کرده است و ظاهرا فقط باید به خدا واگذار کرد .؛ اما با توجه به اجرای رتبه بندی پیشنهاد می کنم در ابتدای مهر به حقوق همه شاغلین و بازنشستگان اموزش و پرورش با هر نوع کار و سمتی اداری و آموزشی به طور یکنواخت 300000 تا 500000تومان اضافه شود .و در ادامه با سخت گیری بیشتر رتبه بندی دقیقی صورت گیرد که خیل نیروهای نا کارآمد و طرفداران شعار گشادی که جرم نیست شامل این موهبت باد آورده که با عجله و شتاب در حال اجرا ست به این سادگی ها نشوند و الگو نگردند ...
نظرات بینندگان