واقعا خیلی سخته که پس از چندین سال تدریس، (۱۳سال) احساس بی هدفی داشته باشی. احساس کنی در مسیری بودی که نباید می بودی. روزهای سختی که همیشه بااعتماد و حسن نیت نسبت به مسئولین گذشت ولی انگار اشتباه بوده. روزهای زیبای جوانی .....احساس میکنی که از زندگی عقب مانده ای و نمیدونی برای جبران گذشته ات از کجا باید شروع کنی.
اینها و خیلی حرفهای دیگه احساس معلمیست که در این مدت،جرمش فقط حق التدریس بودنشه.از بس که حرفامونو تکرار کردیم دیگه خسته شدیم. از بس که از مشکلات معیشت و زندگیمون گفتیم، انگار واژه های معیشت و زندگی از زیر قلممون دارن فرار می کنند.
از بس که نوشتیم چرا در تابستان همان حقوق کم و بیمه ناقص را نداریم، تابستان هم تاب خود را به خاطر این همه خواهش و تقاضاهای ما، از دست داده است.
امیدواریم ماهم به عنوان یک معلم دیده شیم.همین.ما هم از حق و حقوقی مناسب برخوردارباشیم. امیدواریم.
« دیدگاه ها و نظرات افراد و گروه ها لزوما نظر صدای معلم نیست ؛ این رسانه آماده انتشار پاسخ مسئولان و افراد مخاطب می باشد »
« آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم »
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.