آدمی اگر به تحصیل علم پرداخته باشد ، نمی بایست در صدد موافقت با هر سخن و گفته ای بر آید. هر چند که این امر در زندگی روزمره و روابط فردی ما با دیگران نیز بسیار صادق است ، اما بیشترین اثرات مخرب آن از سوی کسانی است که با وجود آن که تحصیل کرده هستند بنا به دلایل ناموجه زیاد و صرفا برای حفظ موقعیت اجتماعی و اقتصادی خود و یا مصالح شغلی ، ترجیح می دهند که در مسیر باد قرار بگیرند و با هر سخنی موافق باشند. این موافقت ، شاید با جهان بینی آنان در تضادی آشکار باشد اما برای حفظ مصالح فردی ، مجبور به موافقت با آن گفته و سخن اند .
رفتاری بر خلاف ارزش های درونی ، همان تضاد شخصیتی و یا تناقض در ایفای تعهدات چند نقش است که در جامعه برعهده داریم . این تضاد و تناقض از محیط های بزرگ به محیط های کوچک و بیشتر صمیمی چون خانواده و محل کار نیز تعمیم می یابد که نه دیگران قادر به شناخت مشخصی از چنین افراد هستند و نه خودِ فرد از خویشتنِ خویش . آنجا گونه ای دیگر بودن و اینجا گونه ای دیگر ، یعنی نداشتن شخصیتی واحد و مشخص .
ما چرا به موافقت با گفته های دیگران نیازمندیم ؟
تا تأیید شویم ، پابر جا بمانیم. در بین خواص ، جایی برای موجودیت خود داشته باشیم. فرصت ارتقای شغلی و تحرک اجتماعی داشته باشیم ، بر توانایی مالی خود هر دائم بیفزائیم ، عضوی ثابت از یک سیستم مقتدر باشیم و..... یعنی مصلحت اندیشی و منفعت طلبی فردی و خیانت به تعهدات ملی و اجتماعی .
پس بیایید برای ترویج درستی ها در بالندگی فرهنگی کشور خود ، مصلحت اندیشی فردی را کنار نهیم و فقط در تأیید سخن و سخنانی برآئیم که بار علمی و ارزشی دارند تا کودکان ما نیز در مسیر سلامتِ فرهنگ ، قرار بگیرند و از گفته های ما ، چیزهای جدیدتر و مفیدتری فرا گیرند و از آسیب های سخنان پوچ و بی اساس و مصلحت گرای کثیری در امان بمانند. چون ما فقط برای خود زندگی نمی کنیم و مسیر زندگی ما نقطه اتصال برای آغاز تجارب کودکان مان است. برای رسیدن به نتایج مفیدتر و ارزشمندتر ، به کودکان و دانش آموزان خود مهارت و دانش بیان سخن منتقدانه را بیاموزیم تا در برخورد آرا با دیگران ، به نتایج مطلوب تری برسند.
« دیدگاه ها و نظرات افراد و گروه ها لزوما نظر صدای معلم نیست ؛ این رسانه آماده انتشار پاسخ مسئولان و افراد مخاطب می باشد »
« آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم »
نظرات بینندگان
همین عقب نشینی از فرهنگ ، به دروغ گویان
میدان یاوه گویی می دهد.
من و شما می بایست حافظ و ترویج دهنده فرهنگ و نگهبان سلامتِ آن باشیم.
این شعار نیست ، باور قلبی ام است. شما چطور؟