حداقل در هر جامعه ای برای هر موضوعی قانونا ، یک دادرسی باید وجود داشته باشد. علیرغم این که بیشتر شکایات دیوان عدالت اداری مربوط به وزارت آموزش و پرورش است ، اما ظاهرا مأخذی قابل اطمینان برای ما فرهنگیان و معلمان نیست. بارها در همین سایت مدیر محترم جناب آقای علی پورسلیمان و بسیاری از نویسندگان دیگر از جمله سرکار خانم مینو امامی ، نوشته اند که ساز و کار مناسبی برای عملیاتی شدن این طرح وجود ندارد و در واقع تعریفی جامع و مانع برای آن انجام نشده است. وقتی یک طرح مرزبندی مشخص و معینی ندارد ، اهدافی جهت اجرا ندارد ، مشمولیت آن مجهول است ، در عین تأمین بودجه حداقل برای 6 ماه همین سال ، قادر به پیاده سازی آن نیستند و نخواهند بود.
در این بین دلخوشی و یا امیدواری تعدادی از همکاران تعجب برانگیز و قابل تأمل است !! گویی شما یک میلیون تومان به کودک 7 ساله خود می دهید و به او می گویید : برو هر طور دوست داری خرج کن ! انتظار معقول چیست ؟ خرید پفک نمکی و چیپس و شکلات ....... و یا یک دو اسباب بازی . او به مابقی پول و حساب و کتاب آن اصلا اهمیت نمی دهد . او با خوشی موقتی خود دلخوش است.
وزیر و معاونان او نیز سردرگم در ابتدا و میان و انتهای این طرحِ حلیم نینداخته ، هاج و واج به وعده های غیرعملی فردا و فرداهای بسیار دیگر خود بسنده می کنند تا مدت عمر مسئولیت شان به پایان رسد و یقه خود را از منگنه آن خلاص دهند.
به نظرتان نمی رسد ما خیلی خوش خیالیم و با اصرار و زور برخاسته از حق و حقوق و نیازهای به تعویق افتاده خود ، فقط جهت دریافت 400 تا 700 تومان ، امید واهی به اجرای این طرح شکست خورده داریم ؟! این طرح یا هرگز اجرا نخواهد شد و یا به دلیل نواقص زیادی که دارد باعث و بانی تبعیض ها و اعتراضات فوق العاده زیادی بعد اجرا خواهد شد. این طرح انحراف معیاری برای عدم تحقق همسان سازی حقوق فرهنگیان با شاغلان و بازنشستگان دیگر وزارتخانه هاست. پس از هدف اصلی خود منحرف نشویم و تا تحقق آن هوشیارانه و آگاهانه ، عمل نماییم.
« دیدگاه ها و نظرات افراد و گروه ها لزوما نظر صدای معلم نیست ؛ این رسانه آماده انتشار پاسخ مسئولان و افراد مخاطب می باشد »
« آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم »
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.