صرف نظر از هر پاداشی که زندگی به تلاش‌هایمان بدهد یا ندهد ، آنگاه که لحظه مرگ فرا می‌رسد هر کدام از ما باید این حق را داشته باشیم که با صدای بلند بگوییم : «من آنچه در توان داشته ام انجام داده‌ام». ( لویی پاستور )
چه کسی جرأت دارد فریاد زند من تمام تلاشم را کرده ام ؟
فردی چون پاستور که شهرتش مدیون : شناخت نقش باکتریها در بروز بیماری ، کشف واکسن ضد هاری بوده ، عمل پاستوریزه‌کردن که از نام او گرفته شده ، از ابداعات این دانشمند نامدار است و نخستین کسی است که به واگیردار بودن سیاه‌زخم گوسفندان پی برده است ، شاید بتواند با صدای بلند بگوید : « من آنچه در توان داشته ام انجام داده‌ام » ، اما بسیاری از ما افراد عادی که فعالیت و زندگی معمولی داریم ، چطور ؟ من معلم دیروز و امروز واقعا با تمام توان ، تلاش کرده و می کنم و کارهای مورد انتظار خود و جامعه را انجام می دهم ؟ شما وزیر و معاونان و مدیران کل و مدیران مدارس ، چطور ؟ همه آنچه که کرده ایم کل توان ما بوده است ؟
شاید چون انتظار پاداش ما از زندگی و جامعه بیشتر از نوع و میزان تلاش مان است و یا چون تنها انگیزه ما از تلاش ، دریافت چنین پاداشی است ، ما نتوانسته ایم بیشتر تلاش کنیم. چون انتظار ما برای دریافت پاداش به تلاش قبلی ، مانع تلاش بعدی گردیده است . چون این پاداش ها نه به موقع و نه عادلانه پرداخت گردیده است . گاه یک بیان شفاهی و یا یک تشویق در جمع ، ساده ترین پاداش تلاش ما بود اما کسی در چنین جایگاهی ، لیاقت و باور تشویق را نداشت. پس فرهنگ تلاش در بین ما رنگ باخت و انجام روزانه وظایف شغلی را ، تلاش شمردیم و برای همین چیزی اضافه تولید نشد. همه ما به تلاشی مستمر و برنامه ریزی شده نیازمندیم تا بتوانیم با صدای بلند بگوییم : «من آنچه در توان داشته ام انجام داده‌ام» .
اگر منِ پدر و مادر و معلم ، با تمام قوا تلاش نکنم و به انجام امور کم و عادی راضی باشم ، کودک و دانش آموز من نیز از مفهوم تلاش ، برداشتی عمیق و درست نخواهد داشت. اگر میزان تلاش ما بیشتر باشد لزومی به انتظار زمان مرگ برای اثبات آن نخواهیم داشت ، چون در دوران زنده بودن نیز به چنین اعترافی قادر خواهیم بود.
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.