چرا دانمارک خوشحال ترین دانش آموزان را دارد؟
چون در این کشور اولویت های مدارس ، نکات ظریف زیر است :
1 ) " بهترین بودن" هدف نیست ، همیشه نمی توان بهترین بود.
2) خودشناسی مهمتر از خواندن و نوشتن است.
3) حفظ کردن ممنوع است.
4) نتیجه مهم نیست .
5) فرصت های مساوی آموزشی برای همه فراهم می باشد.
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم
نظرات بینندگان
فرمایش شما متین . اما بنده این روال را برای
نکته سنجی و نکته بینی قشر معلم که تعداد پرشماری در تولید دانش و ارزش و فرهنگ و....
در جامعه هستند ، تقدیم می دارم. ما از معنا بسیار
غافلیم و بیشتر اهتمام زندگی مان به دلیل نبود عدالت ، تفکر معیشتی است که صدالبته این سیاستی برای درجا زنی معلمان و بی منزلت ساختن آنهاست که موفق هم شده اند.
دور از حضور خوانندگان محترم ، مگر با وعده و وعیدهای دروغ و نشدنی همچون رتبه بندی معلمان ، کم موش دوانی می کنند ؟
.........
پس ضمن تقدیر از عکس العمل شایسته شما که خوشحالم که همه بی تفاوت نیستند و تقدیر از مدیر محترم سایت که اجازه جریان چنین
روزنه ای را برای مشاهده و تفکر بیشتر همکاران ، به بنده داده اند ، عارضم که ما به کسب روحیه معنا گرا و مثبت اندیشی در کنار بی تفاوتی نظام آموزشی نسبت به خود و آن ، نیازمندیم.
اگر بر ذهن ده نفر این نوشته های کوتاه نغز ، چون پتک بیداری عمل کند ، نیکو خواهد بود و شاید باعث تغییر رویه زندگی و تدریس آن ده همکار محترم شود. از همراهی تان سپاس.
همه خوانندگان است. تحریک قدرت تفکر و تامل
است. باور وجود دنیایی ماورای جریان زندگی
روزمره ماست. ارزش گذاشتن به خزاین ملی و
بین المللی است ، چون برای تفکر منطقی و عقلانی و برای علم و کسب تجارب ارزشمند، مرزی
وجود ندارد. در این جهان همه بدون هر نوع مرزبندی جغرافیایی ، باید قدرت یادگیری از یکدیگر را داشته باشند.
اعتقادی ندارم. بنده به حاکمیت عقلانیت و منطق
در تاروپود نظام آموزشی اعتقاد دارم . به احیای منزلت واقعی معلم در جامعه عزم جزم کرده ام.
به خلق ارزش های پویا و دینامیک در مدارس معتقدم تا به جامعه تزریق شود.
بنده خط و ربط ندارم. فقط نگران ناکجاآبادی هستم که همگی خواسته و نخواسته بدان سو هدایت می شویم. از بلاتکلیفی دانش در کشورم نگرانم و.........
درود
این استدلال شما و برخی دوستان ناخودآگاه آدمی را به یه یاد حکایت " ماشین دودی " می اندازد !
صدای معلم یک رسانه مستقل و آزاد است و هر کس می تواند در حوزه آموزش و فرهنگ قلم بزند .
این جا کسی جای کسی دیگر را تنگ نمی کند !
شما هم به حای این گونه افاضات و این که یک نفر چه بنویسد ، چگونه بنویسد ، چرا بنویسد و... قلم را به دست گرفته و بنگارید !
شما هم بنویسید و نقد کنید .
پایدار باشید .
فحش و ناسزاست ، یا لعن و نفرین است ، یا دعوت و تحریک برای اعتراض است، یا گلایه و شکایت است، یا تحقیر و اهانت و افترا و.......
پس اشکالی ندارد قدری معنا و تجارب نغز ره رفتگان را ما نیز زمزمه کنیم. ناسلامتی معلم هستیم و منتقل کننده دانش.
البته به رسم احترام ، توضیح دادم و گر نه رسالت
رسانه تنویر افکار است و من هم معلمم و به رسالت خویش عمل می کنم ، ساده و شفاف .
با تشکر از صدای معلم
همکار محترم ، ما به تلنگر نیاز داریم.
ما به با هم بودن نیاز داریم.
قصد بنده که نیازی به توضیح بیشتر نمی بینم، خارج شدن معلمان از دور باطل بلاتکلیفی است .
رهایی از ایستایی معیشت نامناسب تحمیلی است.
بلی همه ما معلیم ، اما همه ما خیلی چیزها را
نمی دانیم ، مرور برخی نکات نغز جای کسی را تنگ نمی کند. هر روز خدا روز یادگیری و دانستن است ، شما نیز قلم بدست شوید تا تعدادمان بیشتر شود تا با آگاهی و هوشیاری و بیداری خود ، شاید برای نظام آموزشی مفید باشبم.
تشکر
ولی حرف زدن با مغز خالی را نه...!
اورسن ولز
ما معلمان چقدر دلمان از خودمان پر است. بخیل
نباشید ، وقتی از یک روند ثابت نمی توان نتیجه گرفت بهتر است مسیر خود را عوض کنیم.
دانستن عیب نیست ، ندانستن و تصور دانایی ، ایراد بزرگی است.
ما معلمان حقیقتا کی هستیم
و چی می خواهیم ؟
انداختید ؟
دیده اند و ترسیده اند. نوشتن یا ننوشتن ، خواندن
یا نخواندن ، مساله یادگیری است.