صدای معلم:
آقای نويدي، عضو هيات علمي پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش در دو گزارش پژوهشي خود (ارزشيابي طرح شهاب و ارزشيابي برنامه پژوهش‌سراهاي دانش آموزي) به مشكل مزمن آموزش و پرورش اشاره كرده است.
وي نوشته است: تعدد طرح‌هاي آموزش و پرورش مدیران مدارس را سردرگم و بارسنگيني را به معلمان تحميل كرده است. آن كه اجراي طرح شهاب نسبت به ساير طرح‌هاي فعال در داخل آموزش و پرورش با اهتمام بيشتري همراه بوده ، معلمان و مديران مدارس به استمرار اجراي طرح امیدوار نيستند و تصور می‌كنند این طرح هم مثل ساير طرح‌ها، زحمت زیادي به آموزگاران تحميل مي‌كند و سپس لوث يا با یک بخشنامه متوقف مي‌شود. اجراي ناقص طرح‌هاي متعدد در آموزش و پرورش نه تنها كاركنان مدارس را به ستوه آورده بلكه به كاهش نفوذ حوزه ستادي و تضعيف سرمايه اجتماعي اين وزارتخانه منجر شده است .
حکیم زاده:
در رابطه با موضوعی که فرمودید که آقای دکتر نویدی انجام دادند در مورد طرح شهاب و پژوهش سراها اشاره به تعدد طرح ها من متوجه نشدم که چه ارتباطی با یکدیگر دارند اما طرح شهاب طرحی است که سازمان ملی استعدادهای درخشان انجام می دهد و مورد نقد جدی ما در مورد نحوه اجرای آن بوده و از نتایج آن لزوما استفاده سودمندی نمی شود .
امسال من مجددا علاوه بر نامه هایی که قبلا در نحوه نقد اجرای طرح شهاب و بی سرانجام بودن نتایجش نوشته بودم ؛ نامه ای را خدمت آقای وزیر فرستادم و همین اشکالات و نقدها را مطرح کردم و از ایشان خواستم که در این زمینه کمک کنند که ما به شرایط بهتری برسیم. یک جلسه مشترک هم با دستور ایشان بین ما و سازمان آموزش استعدادهای درخشان برگزار شد که متاسفانه مثل جلساتی که در دوره قبلی برگزار کردیم به هیچ نتیجه ملموسی منتهی نشد.
پیشنهاد واضح ما این بود که از آنجایی که در ارزشیابی کیفی توصیفی شناسایی استعدادها و هدایتشان توسط معلم در قالب همان ارزشیابی داخل کلاس انجام می شود پیشنهادی را دادیم مبنی بر این که اولا تلفیقی بشود در ارزشیابی کیفی توصیفی ؛ دوم این که ابزارش بسیار ساده تر شود و گویه ها خیلی کمتر شود و اقتضائات اجرا حتما در نظر گرفته شود که متاسفانه هیچ کدام از این پیشنهادهایی که ما داشتیم به سرانجام نرسید.
این در رابطه با طرح شهاب بود.
درباره طرح های دیگری که ما داریم همان هایی بود که من در گزارش خدمتتان ارائه کردم.
صدای معلم:
شما طرح های زیادی را زحمت کشیدید و توسط معاونت شما به مدارس ارسال می کنید و بخش نامه های دیگر هم توسط معاونت های دیگر ارسال می شود یعنی مدرسه شده محل تلنبار شدن بخش نامه ها و دستورالعمل های مختلف که فرصت خلاقیت ، بازاندیشی ، بازآموزی را گرفته است .
اساسا فرصت تفکر را از مدرسه گرفته است.
مدرسه باید فقط کارش این باشد که به این بخش نامه جواب بدهد ، آن طرح را اجرا کند ، این پرسشنامه را پر کند و آخرش هم هیچ !
حکیم زاده:
بله نقد شما وارد است.
آخرش هم هیچ شاید جمله دقیقی نباشد ولی اتفاقا نقد شما وارد است .
صدای معلم:
خانم حکیم زاده
شما ابتدای سخنان تان از آقای پزشکیان نقل کردید .
آقای پزشکیان می گویند مدارس ما دانش آموزان تک بعدی و مغرور تحویل جامعه می دهند ... من می خواهم سوال کنم خروجی اینها چیست ؟
شما دارید زحمت می کشید معاونت شما این کارها را می کند این هم خروجی های ما در جامعه است که داریم هر روز رفتار و عملکردشان را در جامعه می بینیم.
حکیم زاده:
البته در مورد این سوال باید در یک نشست علمی برگزار شود در قالب یک گفت و گوی خبری شاید نگنجد.
من نقد شما را به صورت کلی وارد می دانم. ممکن است معاونت های مختلف انتظارات مختلف از مدرسه داشته باشند .
تا زمانی که ما این باور و اعتماد را در عمل به مدارس نشان ندهیم شاید تغییر چندانی اتفاق نیفتد.
ما در یک نظام کاملا متمرکز آموزشی داریم تصمیم گیری می کنیم .
ما دو تجربه داشتیم که نشان داد که چقدر اعتماد مدرسه و دادن اختیارات می تواند کمک کند .
یکی در دوران کرونا بود که ما مجبور شدیم انحصار تولید محتوا را بشکنیم و به اجبار معلمان مجال پیدا کردند و دیدیم که چقدر خوش درخشیدند فراتر از انتظار ما . کار دومی که ما در این رابطه انجام دادیم این بود که در بحث توانا سعی کردیم که خود مدرسه درگیر شود یعنی در اجتماعات یادگیری این معلمان هستند که کار می کنند و هم افزایی می کنند و گفتیم قرار نیست که ما از بالا دیکته بکنیم که این محتوا را شما بخوانید . شما تولید محتوا کنید ؛ با همکارانتان به اشتراک بگذارید.
جشنواره اصلاح روش های آموزش هم دومین شگفتی بود که ما مشاهده کردیم قبل از این که هیچ کدام از این آموزش ها را ما بگوییم ما شاهد این بودیم که معلمان همان روش های فعال مبتنی بر کار گروهی که ما می خواهیم یادشان بدهیم خیلی جلوتر از ما در قالب فعالیت های عملی به ما ارائه دادند ولی من هم همراه شما امیدوار هستم که نظام ما از تمرکز حرکت کند به سمت مدرسه محوری و این اعتماد را به مدیران مدارس و به معلمانمان داشته باشیم گاهی رویکرد مشارکتی وبا مدیریت مشارکتی بتوانند خودشان تصمیم گیرنده باشند و ما فقط سیاست گذار و برنامه ریز باشیم .
در مهارت آموزش ابتدایی همان گونه که عرض کردم حتی در تدوین برنامه سالانه استان ها را مشارکت دادیم و تا جایی که امکان داشته باشد سعی می کنیم که این سیاست را حداقل در برنامه های خودمان دنبال کنیم.
( ادامه دارد )
پیاده سازی و ویرایش : زهرا قاسم پور دیزجی
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
تو آموزش و پرورش بی عرضه ای که پس از گذشت 15 سال نتوانسته کارنامه علمی آزمون استخدامی سال 89 را با وعده 26 تیرماه همان سال تا کنون صادر کند؛ طرح شهاب یا همان شناسایی و هدایت استعدادهای برتر می تواند درست انجام شود؟
باید مراقب باشیم که ناشناسی و گمراهی استعدادهای خرتر به وقوع نپیوندد و نگاخ نشود.