گروه گزارش/
در آخرین گزارشی که « صدای معلم » در مورد « شورای عالی آموزش و پرورش » با عنوان : «آقای رئیس جمهور ! شورای عالی آموزش و پرورش یک نهاد مشورتی نیست ! » منتشر کرد نسبت به برخی اظهارات و نقطه نظرات رئیس جمهور انتقاد شد . ( این جا )
در بخشی از این گزارش آمده بود :
«نکته مهم دیگر مربوط به « اعضای شورای عالی آموزش و پرورش » است .
پرسش « صدای معلم » آن است که آیا واقعا حضور 22 نفر در این شورا لازم و یا ضروری است ؟ این در حالی است که برخی اعضای این شورا که حضورشان در این شورا از جنبه ی" حقوقی " است شناختی از آموزش و پرورش ، موضوعات و چالش های آن نداشته و حضورشان بیشتر " اسمی " است .
اگر منظور نظر تصویب کنندگان قانون تشکیل شورای عالی آموزش و پرورش از گنجاندن برخی شخصیت های حقوقی مانند وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ، وزیر بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی ، وزیر جهاد کشاورزی ، وزیر صنایع و معادن ، رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور و... جلب نظر و همکاری این مقامات می باشد حضور رئیس جمهور به عنوان نهاد بالادستی و مافوق کافی است و دستورات ایشان و مصوبات شورا که به امضای ایشان می رسد ، نافذ و قابل اجرا خواهد بود .
« صدای معلم » پیشنهاد اصلاح کارشناسی این قانون را البته با مشارکت کارشناسان مستقل و صاحب نظران متخصص دارد» . پس از دو سال به آن جایی رسیدند که صدای معلم پیش تر نسبت به آن آگاه سازی و هشدار داده بود . اما کسی و نهادی توجه نکرد ...
اما نکته ی مهم این است که این مساله شامل فقط اعضای حقوقی نمی شود و قابل تعمیم به سایر اعضای این شورا نیز می باشد .
به عنوان مثال ؛ عملکرد سیما فردوسی ، طیبه ماهروزاده، غلامعلی حدادعادل، غلامحسین رحیمی، مریم رنگ‌آمیز طوسی، حبیت‌الله گودرزی دورکی ، جواد نوبختی ، عبدالکریم بهجت‌پور چه بوده است ؟ به عبارت خیلی ساده ، این اعضا در مدت دو سالی که از سوی رئیس جمهور پیشین منصوب شدند ؛ چه کاری کرده اند و حضورشان چه دست آوردی برای نظام آموزشی داشته است ؟
جواد نوبختی، حبیب‌الله گودرزی و مریم رنگ‌آمیز طوسی به عنوان افرادی که با رای مستقیم معلمان به شورای عالی آموزش و پرورش راه پیدا کردند ، چگونه می خواهند به اعتماد معلمان به آنان پاسخ گو باشند ؟
دیدگاه های این افراد به عنوان اعضای شورای عالی آموزش و پرورش نسبت به چالش ها و مسائل این دستگاه چه بوده است ؟
نکته قابل تامل آن است تنها عضوی که به اجرا نشدن دستور العمل بازگشایی مدارس مصوب این شورا در سال قبل اعتراض کرد « محمود مهرمحمدی » بود .
زمانی که مدارس از ابتدای اسفند 1398 به دلیل بحران کرونا تعطیل شدند ؛ « صدای معلم » در سلسله گزارش های تفصیلی و متعدد نسبت به این تصمیم غیرکارشناسی و غیرعلمی واکنش نشان داد .
این رسانه به کرات نسبت به عوارض و پیامدهای این گونه تعطیل کردن بی حساب و کتاب هشدار داد .
نوید احدی عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش در پاسخ به پرسش صدای معلم که پرسیده بود : « آيا تعطيلي مدارس براي پيشگيري از شيوع ويروس كرونا يك راهبرد مناسب است » چنین پاسخ داد : ( این جا )
« شايد تعطيلي چند روزه براي كسب آمادگي و مهيا كردن محيط مدارس براي رعايت بهداشت قابل پذيرش باشد ولي تعطيلي مدارس براي چند هفته، تدبير مناسبي ارزيابي نمي‌شود.
بيماري كرونا كه در چين شيوع پيدا كرده تنها به قرنطينه يك استان منجر شده است و مدارس و دانشگاه‌هاي ساير استانهاي چين به فعاليت آموزشي خود ادامه مي‌دهند.
در كشور ما در اثر ضعف سرمايه اجتماعي و اعتماد عمومي، همه چيز رنگ و بوي سياسي پيدا مي‌كند و ارزيابي تدابير مؤثر را دشوار مي‌سازد. بنابراين، بايد ديد چه گروه‌هايي به تعطيلي مدارس اصرار مي‌كنند ؟
برخي از خانواده‌ها واقعا نگران هستند و بيم آن دارند كه فرزندان آنها در مدرسه مبتلا بشوند و در اثر ترس در مورد امكان ابتلا و نيز اثرات بيماري فاجعه سازي مي‌كنند و معمولا از اثرات رواني اين فاجعه سازي غفلت مي‌ورزند.
معلمان و دانش‌آموزان عزيز ما به دلايلي از تعطيلي استقبال مي‌كنند. مديران ارشد كشور هم معمولا در اتخاذ تصميم قاطع و قابل اعتماد ناتوان هستند.
در اين شرايط براي اتخاذ تصميم معقول بايد همه جوانب امر را در نظرگرفت .
« صدای معلم » پیشنهاد اصلاح کارشناسی قانون تشکیل شورای عالی آموزش و پرور را با مشارکت کارشناسان مستقل و صاحب نظران متخصص دارد . به نظر مي‌رسد بهترين تصميم آماده سازي محيط مدارس و آموزش بهداشت براي رعايت بهداشت و انجام فعاليت آموزشي است.
بايد توجه داشت كه تعطيلي مدارس در كل كشور براي چند هفته مي تواند پيامدهاي زيان باری داشته باشد و در مورد فايده آن ترديد جدي وجود دارد.
يكي از پيامدهاي قابل انتظار نوعي لوث مسئوليت و تضعيف هر چه بيشتر اتوريته نظام مركزي سلامت است.
تعطيلي مدارس تنها به معناي متوقف شدن فعاليت‌هاي آموزشي نيست بلكه نوعي اعلام فاجعه و توقف بسياري از فعاليت‌هاي اقتصادي و اجتماعي است. لذا بايد ديد مردم و ساير كشورها چه معنايي به اين امر خواهند داد و چگونه رفتار خواهند كرد. »
و اکنون پس از گذشت دو سال ، شورای عالی آموزش و پرورش به فکر کاهش آسیب های اجتماعی معلمان و دانش آموزان در دوران کرونا افتاده است .
پرتال وزارت آموزش و پرورش خبر داده است که ؛ ( این جا )
« طوفان کرونا، حوزه های مختلف زندگی انسان را با مشکلات و آسیب های جدی روبه رو کرده، از جمله: غیرحضوری شدن کلاس های درس؛ نظام تعلیم و تربیت و دانش آموزان را دچار آسیب های اجتماعی، روحی، جسمی و روانی کرده است.
به عقیده کارشناسان یکی از راه های مؤثر و تأثیرگذار یادگیری مهارت ها و تعاملات اجتماعی، حضور دانش آموزان در متن جامعه است، مدرسه به عنوان یک جامعه کوچکتر نقش مؤثری در اجتماعی شدن دانش آموزان دارد . »
در واقع ، پس از دو سال به آن جایی رسیدند که صدای معلم پیش تر نسبت به آن آگاه سازی و هشدار داده بود . اما کسی و نهادی توجه نکرد ...
و البته بخش طنز این ماجرا آن است در وبینار «آسیب شناسی مهارت های اجتماعی دانش آموزان در دوران کرونا» که با حضور سرکار خانم دکتر سیما فردوسی متخصص روان شناسی و عضو شورای عالی آموزش و پرورش برگزار می گردد قرار است درباره راه های مواجه دانش آموزان و اولیای آنان با آسیب های اجتماعی در دوران کرونا بحث و بررسی صورت گیرد .
پایان گزارش/
نظرات بینندگان
شما خودت رو ناراحت نکن، این مورد از جمله شگردهای صدای معلم جهت تحریک خوانندگان و بازارگرمی سایت خود می باشد...