نامه جمعی از معلمان حق التدریس به صدای معلم : " چرا تفاوت های مدعیان استخدام و « روند قانون » احساس نمی شود؟ چرا آمارهای غلط به کمیسیون آموزش داده می شود؟"

شاید صفت مظلوم برای این معلمان، صفتی ناگسستنی شده است و همین یک کلمه در تشریح حال و روز ایشان کفایت می کند. گاهی دوست داریم کلمات، در بسط حال و روز مظلومانه این معلمان کلمات آن چنان در ذهنم آرام حرکت کنند که بتوانیم مظلومیت آنها را تماما به تصویر بکشیم. معلمانی که با اخلاص حاضر شده اند با انواع ناملایماتی که تحمل می کنند، سنگر تعلیم و تربیت را رها نکنند.

گویی این معلمان با واژه هایی مثل حقوق و مزایا و بیمه کامل و... بیگانه شده اند چرا که شاید وزارت نشینان و دولتمردان و گاهی هم نمایندگان ملت ایشان را معلم نمی بینند و به همین دلیل است که اکثرا مورد بی لطفی قرار گرفته و سیل زجرها و مرارت ها و حقارت ها به سوی ایشان گسیل شده است.

معلمان  حق التدریس که همگی دارای مدارک عالی دانشگاهی لیسانس و فوق لیسانس و حتی دکترا هستند و مدارک خود را از دانشگاههای همین مرز و بوم گرفتند سالها منتظر تعیین تکلیف به حق و قانونی خود هستند، منتظر تصمیم قاطع مجلس محترم در این مهم بودند و خواهند بود.

در ادوار گذشته، هر طرحی در مجلس برای تعیین تکلیف آنها نگاشته می شد، بندهایی به نفع گروه های دیگرمصادره می گشت و ملاحظه می کنید که در این بین مربیان حق التدریس فنی حرفه ای و...درسال جاری تعیین تکلیف خواهند شد و معلمان حق التدریس همچنان منتظر.

مشمولین واقعی حق التدریس مشخصند و فرزندان  همین نظام هستند، چرا برخوردهای دوگانه و تناقضاتی در حرف و عمل دیده می شود؟

چرا  نباید پیش از ثبات وضعیت استخدامی نیروهای باسابقه که سالهاست به آنها اعتماد شده است و تخصص های لازم را طی سال ها تجربه در مدارس دولتی کسب کرده اند و انگیزه های لازم برای آموزش مهارت های بیشتر را نیز دارند؛ به دلایلی ناگهانی اعتمادها به اعتماد سوزی تبدیل شود؟

چرا تفاوت های مدعیان استخدام و "روند قانون" احساس نمی شود؟ و چرا مجلس مقتدر باید متأثر از افکار غیر منطقی اقشار دیگر قرار بگیرد؟

جمع بین نیروهای کارآمد حق التدریس با نیروهای نهضتی در یک طرح و بالا بردن آمار آنها و عدم تعیین تکلیف آنها به بهانه آمار بالا کار درستی نیست نیروهای حق التدریس 94 حدود 16 هزار نفر هستند و آمار کل حق التدریسان 30 هزار نفر .

از بین حق التدریس ها بهترین رتبه های جشنواره های تدریس و تولید محتوا از آن این گروه بوده و همگی دارای تخصص بوده و دوره های ضمن خدمت لازم را طی این سالها گذرانده اند پس : آزموده را آزمودن خطاست  و وزیر محترم چرا باید بگوید این نیروها صلاحیت لازم ندارند با این صحبت وزارت عالی را هم زیر سوال می‌برند.

معلمان حق التدریس سالهاست منتظر تصویب همین طرح جامع استخدامی و تبدیل وضعیت خود بودند، تا به امنیت شغلی پایدار و امنیت فکری برسند و نتیجه ی دغدغه های سالها فداکاری های خود را ببینند.

جای تأمل است چرا آمارهای غلط به کمیسیون آموزش داده می شود؟

آمار معلمان حق التدریس در وزارت خانه موجود است  لذا عاجزانه تقاضا می شود، طرح جامع تبدیل وضعیت معلمان حق التدریس را ارزشمند بدانید و دغدغه ای که به دنبال امنیت شغلی، روز وشب ها در تنگنای معیشتی سپری شد را با تمام وجود حس کنید و توانمندی های آنها را از مدیران و والدین و دانش آموزان مستقیما دریافت کنید و تنها آنکه این عدم صلاحیت حرفه ایش به اثبات مدیران و والدین رسیده را انفصال از خدمت زنید، و کار دشواری نیست، و البته گزینش توانمندی ها و شایستگی ها مطابق با اهداف اقتصاد مقاومتی به آسانی مشخص خواهد شد. با توجه به تعداد آمار بازنشستگان اگر معلمان حق التدریس را به صورت پلکانی با توجه به سابقه آنها جذب نمایید مشکل بار مالی استخدام آنها هم حل خواهد شد .

و در پایان سخنی کوتاه با مسولین محترم آموزش و پروش و مخالفان طرح استخدامی معلمان حق التدریس:

اعلام آمار غیرواقعی معلمان حق التدریس با توجه به داشتن کد پرسنلی ظلم بزرگ در حق این عزیزان می باشد،به اذعان اکثریت نمایندگان طراح تعداد معلمان حق التدریس 30 هزار نفر هست،بنابراین اعلام آمار 121 هزار نفر ازسوی آموزش و پرورش بهانه ای برای شکست طرح و عدم تعیین تکلیف این عزیزان است !

تحمیل بار مالی بهانه ای دیگر از سوی مخالفان این طرح می باشد ؛ سوالی که در ذهن معلمان حق التدریس به وجود می آید  این هست که چطور برای استخدام نیروهای آزاد و دانشجویان دانشگاه فرهنگیان مشکل بار مالی وجود ندارد ولی برای استخدام معلمان حق التدریس که در بدنه آموزش و پرورش مشغول به کار هستند مشکل بار مالی مطرح می شود؟

صلاحیت حرفه ای بهانه ای دیگر از سوی مخالفان طرح استخدامی هست،سوال معلمان حق التدریس این هست ، صلاحیت حرفه ای معلمانی که همه دارای مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد وحتی دکتری هستند و مدارک خود را از دانشگاه های معتبر داخلی گرفته اند و همگی دارای تخصص بوده و دوره های ضمن خدمت لازم را طی این سالها گذرانده اند خود گواه این مدعاست، اگر ما صلاحیت حرفه ای نداریم چطور چندین سال تدریس می کنیم؟

سال هاست همه ی همکاران حق التدریس با حقوق ناچیز که آن هم هیچ گاه به موقع پرداخت نشد و هر بار به بهانه های گوناگون به تعویق افتاد و حتی 6 ماه یا 8 ماه یک بار پرداخت گردید ،با وجود تمام سختی ها ومشکلات رفت و آمد با اشتیاق سر کلاس های پرجمعیت حاضر شدند و به وظیفه ی پیامبرگونه ای که بر دوششان نهاده شده بود جامه ی عمل پوشاندند .

امید می رود که قانون گذاران و مجریان قانون حال و روز این دردمندان مظلوم را درک کرده و ایشان را از گرداب بلاتکلیفی ها و سرگردانی ها به در آورند .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید