سخنی با ملت شریف ایران و نیز مردم خوب و خونگرم استان لرستان :" هیچ بدیل و جانشینی برای صندوق رای نیست " !

ان الله لايغير ما بقوم حتي يغيروا ما بانفسهم ( رعد- 11)

خداوند براي قومي تغيير ايجاد نمي‌كند تا اينكه خودشان باعث تغيير شوند.

رای شما ملت ایران حرف آخر را خواهد زد ( روحانی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران )

فرهنگیان عزیز ، دانشجویان محترم ، جوانان غیور وتمامی ایرانیان عزیز سلام گرم حقیر را پذیرا باشید :
بدون هیچ اطناب کلامی به اصل موضوع می پردازم :

نکته ی اول :

عده ای از هموطنان که در شهرهای بزرگ از حضور پر شور در پای صندوق های رای شانه خالی می کنند به چند دسته زیر تقسیم می شوند :
1- کسانی که علاقه ای به نظام جمهوری اسلامی ایران ندارند و یا از تعدادی افراد در حاکمیت دلخورند .
2- کسانی که از وضعیت اقتصادی مملکت مانند: گرانی ، تبعیض در پرداخت ها ،حقوق پایین و...ناراضی اند .
3- افرادی که نسبت به وضعیت مربوط به : آزادی های مدنی ، حقوق اساسی و سایر حقوق شهروندی اعتراض دارند .
4- افرادی که نسبت به بیکاری جوانان ، آسیب های اجتماعی ،سلامت روانی جامعه و... گله مندند .
5- گروهی که حال وهوای حضور در پای صندوق رای ندارند .

حال سوال مهم و اساسی اینجاست که آیا عدم حضور در پای صندوق های رای مشکلات را حل می کند ؟ آیا عدم حضور شهروندان در شهرهای بزرگ مشروعیت نظام را ازبین می برد ؟ آیا شرکت نکردن در انتخابات حقوق تان را اضافه می کند ؟ آیا با نرفتن در پای صندوق های را ی عدالت و آزادی برقرار می شود؟

آیا با عدم مشارکت در پای صندوق رای بیکاری فقر و سایر مشکلات حل می شود ؟

و سوالات دیگر ....
صادقانه پاسخ می دهم که پاسخ سوالات ذکر شده همگی منفی است :

اولا مشروعیت نظام در پای صندوق رای فقط بستگی به شهر های بزرگ ندارد و حتی با حضور 20 درصدی شهر های بزرگ میانگین کشوری یعنی (جمعیت واجد رای کل کشور / تعداد شرکت کننده در شهرهای بزرگ + تعداد شرکت کننده در شهرهای کوچک و روستاها) در اکثر انتخابات بالاتر از 50درصد است و این عدد مشروعیت هر نظام سیاسی را به دنبال دارد .

تجربه ی سال های 1384 به بعد در شهرهای بزرگ نشان داد که قهر با صندوق های رای نه گرانی را مهار می کند ،نه موجب عدالت اجتماعی می شود، نه حقوق تان را زیاد می کند ،نه فضای سیاسی جامعه باز می شود ، نه آسیب های اجتماعی کنترل می شود و نه موجب افزایش سطح رضایت مندی جامعه می شود .

اما تجربه نشان داده است که با حضور نیافتن مردم در پای صندوق رای همه ی مشکلات ذکر شده تشدید می شود.

همان گونه که مستحضرید با قهر مردم درانتخابات شورای شهر تهران مقدمه تشکیل دولتی فراهم شد که تورم را درجامعه بالابرد، آمار بیکاری را افزایش داد ، آزادی های اساسی را محدود کرد ، روابط ایران با سایر ملل را از وضع طبیعی خارج کرد و هزار مشکل دیگر...

پس تصدیق کنید که عدم مشارکت مردم در پای صندوق رای نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه مشکلات را چند برابر می کند .

نکته دوم :

در یک انتخابات دو پارامتر عمده ی زیر دنبال می شود :
1- چه کسی انتخاب می شود ؟ و به چه کسی رای می دهیم ؟
2- به چه کسی رای ندهیم ؟ و چه کسی انتخاب نشود ؟

همان گونه که همگی بزرگواران اطلاع دارید کانال های نظارتی فقط می توانند پارامتر اول را محدود کرده یعنی با ابزار رد صلاحیت، گزینه های قابل اعتنا را محدود کرده و برای خود توجیهاتی داشته باشند .

اما پارامتر دوم بستگی به نظر مردم دارد و مردم می توانند با استفاده از این پروسه پیروزی خود را رقم بزنند .

عزیزان بزرگواران کانال های نظارتی بر اساس افکار خودشان عده ای از افراد که دید و نظرشان با آنها مطابقت ندارد را رد صلاحیت و یا عدم احراز صلاحیت می کنند به چند دلیل :

(یا افراد مذکور را از نظر خودشان فاقد شایستگی می دانند ، یا برای بالا بردن امکان رای آوری کاندیدا های مورد وثوق شان و یا به هر دلیل دیگری که قابل ذکر نیست) اما هیچ کانال نظارتی نمی تواند مردم را مجبور کند که به افراد مورد نظر آنها رای دهند .

عزیزان شما می توانید با بررسی کارنامه اشخاص حکم کلی و نظر نهایی خود را در پای صندوق های رای صادر نمایید .

دانشجویان عزیز و جوانان غیور !

شما نباید نمایندگانی را انتخاب کنید که امثال فرجی دانا را استیضاح کردند ، فرهنگیان عزیز شما نباید نمایندگانی را انتخاب کنید که برای وزیر شدن شخصیت محبوبی چون دکتر نجفی مانع تراشی کردند ، مردم بزرگوار از برجام مدت زمان زیادی نگذشته و آن ماجرا را بیاد دارید ؛ به یاد دارید که عده ای از این نمایندگان دیپلمات های برجسته که مورد وثوق ملت و رهبری عزیز بودند را به خیانت متهم می کردند .

هنوز به یاد دارید که عده ای که فرق ( n.p.t) را با (m.p.t ) نمی دانستند چگونه در مقابل دولت و وزیر امور خارجه مانع تراشی می کردند  !

هنوز عده ای را به یاد دارید که دوست داشتند همه چیز بچرخد به جز چرخ زندگی مردم ایران و هزاران نکته ی نگفته ی دیگر ...

نکته ی سوم :

فرهنگیان ،دانشجویان ، جوانان و مردم شهرهای بزرگ گروهی تمامیت خواه و اقتدارگرا با استفاده از باورهای دینی و تریبون های در اختیارشان حداثر 30درصد آرای جامعه را می توانند کسب کنند و با ابزار خاص خود این تعداد را پای صندوق های رای می کشانند  ،اگر مایل به تغییر وضع موجود هستید باید میزان مشارکت خود را به بالای 60 درصد برسانید .

برای روشن شدن منظورم ناچارم مثال زیر را ذکر کنم :
در انتخابات دوره ی ششم مجلس شورای اسلامی تهران با حضور حداکثری مردم در پای صندوق های رای ،ژنرال گروه مورد نظر توانست به عنوان نفر سی ام وارد مجلس شود اما همین شخص که اکنون سودای ریاست مجلس آینده را در سر دارد ، با عدم مشارکت جدی مردم تهران در پای صندوق های رای در انتخابات بعدی ( انتخابات دوره ی هفتم ) توانست به عنوان نفر اول از حوزه ی تهران انتخاب شود .

حال خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل !

نکته ی چهارم :

عده ای از معترضان همیشه با ساختن جوک و لطیفه در مورد سن اشخاص و تکثیر این مطالب در جامعه نسبت به عملکرد اشخاصی که در مناصب انتصابی قرار می گیرند نگران و دلگیرند و این دلگیری را با استفاده از ابزار گوناگون در جامعه منتشر می کنند ، حال شما بزرگواران می توانید با حضورتان در پای صندوق های رای حرف خود را به کرسی بنشانید و اگر به راستی نسبت به عملکرد افراد معترضید در پای صندوق رای نشان دهید که ساختن جوک و لطیفه هیچ تغییری ایجاد نمی کند !

نکته ی پنجم :

جوانان و بزرگواران و فرهنگیان تهران و شهرهای بزرگ هفتم اسفند نزدیک است و فرصت شناخت اندک؛ عزیزان ،جمعه و دربند و تفریح و درکه و توچال همیشه هست ، اما جمعه ی هفتم اسفند 1394 تا چهار و هشت سال دیگر تکرار نمی شود .

همیشه فرصت تفریح وجود دارد اما فرصت انتخاب سرنوشت اندک است و کمیاب ، پس حواستان باشد و نسبت به سرنوشت خود و جامعه بی تفاوت نباشید .

نکته ی ششم :

فرهنگیان عزیز و بزرگوار استان لرستان ،خصوصا فرهنگیان شهرهای خرم آباد و کوهدشت :

آگاه باشید که دوتن از فرهنگیان خوش نام و نجیب این دوشهر که به سختی از کانال های نظارتی گذشته اند در شهرهای شما خود را در معرض انتخاب قرار داده اند ؛ این عزیزانی که از قربانی کردن گوسفند در مقابل پای شان جلوگیری می کنند و به جای آن درخت می کارند ، انسان های سلیم النفس و نیک اندیشی می باشند که قطعا در صورت انتخاب شدن قادر به انجام کارهای بزرگی هستند که امیدوارم شما فرهنگیان این دوشهر قدر این حضور رابدانید و با انتخاب خوبتان روح تازه ای در جامعه بد مید.
و در پایان باز می گویم که چاره ای به جز صندوق رای وجود ندارد !

تا صبح قضا سهل و سهیلش به که باشد
تا شام قدر رجعت و میلش به که باشد
در بزم وصالش همه کس طالب دیدار
تا یار کرا خواهد و میلش به که باشد

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید