چرا معلمان فرهیخته و معزز درحیطه نظر و تفکر و قلمرو و حوزه ی اجتماعی اقدام به شکستن تابوها و نامناسبات حاکم بر زندگی و جامعه ی خود نمی نمایند ، معلمان خود قهرمانند و نباید به دنبال قهرمان بگردند . معلمان جامع تمامی توانمندی ها و شدن های نو و جدید هستند به شرط آنکه چشم ها را شسته و با نگرش و تحلیلی نو در راستای جایگاه و نقش بی بدیل خود به نقش آفرینی و خلق رویدادها و اتفاقات جدید و در خور خود بپردازند .
معلمی اندیشه ورزی ، گرایش و کنش مستمر و پی درپی در جهت تغییر و تحول درخود و جامعه است . نقش و کارکرد معلمی روشن گری و ارائه راه های بدیع و اثربخش برای نیل به توسعه ی پایدار و سعادت مندی فرد و جامعه است .
شدن های جدید و پایه ریزی تمدنی راه گشا که کشور را از بن بست های متعدد و متکثر موجود که عمدتا برآمده و ما حصل مدیریت نادرست و غیر کارشناسانه است نجات و رهایی بخشد و طریق اعتلا و خوشبختی را برای ایرانیان پایه گذاری نموده و نهادینه سازد و به ریل گذاری و مناسب در این راستا بپردازد.
چرا معلمان معزز به به شکستن تابوها و موانع موجود برسرراه همت نمی گمارند ؟
چرا به حرکت و کنش اثربخش و راهبردی که برای همیشه در تاریخ ایران عزیز تحقق منویات و مطالبات آنان را رقم زده و حاکم گردانیند ، مبادرت و اقدام نمی ورزند؟ تابوها و آنچه که باید شکسته و فرو ریخته شوند ، چیستند؟
اساسا این سوال مطرح است که چرا به گونه ای گسترده و چشم گیر معلمان و صاحب نظران در علوم انسانی از ورود اثربخش و جدی به عرصه ی تحولات اجتماعی و جریان سازی و چالش دراین راستا استنکاف و خوداری می نمایند و جامعه ی خود را و به ویژه نسل نوجوان و جوان را به خود رها و واگذاشته اند و حساسیت لازم و ضروری را دراین جهت ازخود بروز و ظهور نمی دهند؟
امروز مدارس ما از جهات گوناگون دارای معضلات و مشکلات بسیاری است ؛ چرا معلمان فرهیخته که مهمترین گروه مرجع در کشورمان هستند در برون رفت مدارس از ناملایمات و مشکلات به گونه ای شایسته و در خور نقش آفرینی نمی نمایند ؟
چالش هایی چون خلاء فکری و آرمانی یا به تعبیری فقدان هویت یا بی هویتی که در میان جامعه و اقشار آن به ویژه دانش آموزان درحال سیطره بخشی و تسلط می باشد. حال این معلمان روشنفکر مسئول چرا به شایستگی روشنگری ننموده و ایفای نقش نمی نمایند؟
مسلم اذعان می نماییم که مشکلات و تنگناهای منزلتی ومعیشتی معلمان بزرگوار در ایجاد چنین فضایی بسیار نقش داشته و خود نمایی می کند اما هم معلمان محترمی که در رنج طاقت فرسای معیشتی هستند و هم آن عده قلیلی که مشکلات کمتری دارند باید بر اساس رسالت معلمی صحنه را خالی ننموده و در آوردگاه مدرسه و جامعه همواره حضوری پررنگ و شاداب داشته باشند و مانند عده ای به من چه را سرلوحه ی عمل و کنش خویش قرار ندهند !
نباید در ارائه نقطه نظرات و دیدگاه ها استبداد زده بود و خود و دگر سانسوری نمود ، متاسفانه به جهت سابقه ی طولانی و بلند حاکمیت نظام و سیستم استبدادی و خودرایی در سپهر و فضای سیاسی کشورمان و نوع فرهنگ حاکم در جامعه و فقدان و ضعف آموزش های شهروندی و نبود تربیت سیاسی بهینه در آموزش وپرورش رسمی و غیر رسمی کشور و محدودیت های موجود در جامعه و نظام اداری آن در پهنه ی قوای مجریه ،قضائیه و مقننه که خود به محدودیت های موجود می افزاید ، سبب شده است تا عدم شفافیت در ارکان اداری جامعه حاکم گردد و متاسفانه دراین فضا به رویکرد نقد و پرسش گری لطمات فراوانی وارد شده است ؛ اما به واقع تابوها چیستند که باید شکسته شوند .
قبل از پرداختن و ورود به این بحث لازم است برای الگودهی و الگوگیری و ایجاد و افزایش روحیه ی لازم به مصلحان بزرگ در تاریخ بشر اشاره نماییم که در حرکت اصلاح طلبانه و اصلاح گرایانه ی خود مصمم و موفق بودند و ما معلمان نیز هر یک به نوبه ی خود می توانیم با قدرت و قوت پای جای پای آنان نهیم و به توفیقاتی که آنان در جامعه ی عصر و دوره ی خود دست یافتند دست یابیم و حصارها و بندهای ساختگی و پوشالی زر، زور و تزویر را شکسته و با تکیه بر آزاد اندیشی و اخلاق و عقلانیت درجهت برون رفت و رها شدن از زندان ها و حریم های خود و دیگر ساخته تمامی مساعی و تلاش خود را به کاربریم .
برخی از انواع و مواردی از تابوهای موجود چنبره زده بر افکار، رفتار و کنش تعداد قابل توجهی از فرهنگیان ومعلمان را شاید بتوان درعبارت ها و عناوینی در پیش رو به رشته ی تحریر در آورد :
1- عدم خودباوری و اتکا به نفس برای شکل دهی و خلق شدن های جدید و بدیع
2- فقدان روحیه و گرایش وکنش به کار تیمی، گروهی و تشکیلاتی
3- کم توجهی و گریز از سازمان دهی و نداشتن برنامه و مانیفست فردی و اجتماعی
4- عدم گرایش لازم و اثرگذار در رویکرد و کنش سیاسی
5- ضعف در حمیت ،حمایت و دل سوزی لازم درمیان همکاران
6- ضعف در فداکاری و توجه لازم به یکدیگر و فقدان تلاش لازم درجهت رشد و اعتلای همکاران
7- تلاش اندک درگرایش و رویکرد درتحقیق و نوآوری و پژوهش در حیطه ی عملکردی
8- به سطح پرداختن و عدم غور لازم در موضوعات مربوط به وظایف شغلی و عملکردی
9- نوع مرموزی ازخودشیفتگی و خودمحوری .
البته به موارد مطرح شده موارد دیگر نیز می توان اشاره و اضافه نمود .
موارد مذکور نقد درون است .
درجامعه ی معلمان که چنانچه بخواهیم از این موقعیت و جایگاه خارج شویم و منویات و مطالبات منزلتی و معیشتی آنان شکل تحقق به خود بگیرد باید به گونه ای شجاعانه و متهورانه سعی وافر در برون رفت از آنان را وجهه ی امور و تلاش خود قرار داده و دهیم تا با تظاهرات و نمودهای اجتماعی و سیاسی و فکری و فرهنگی به مواردی که درفوق اشاره گردید برای همیشه پایان وخاتمه داد .
دراین جا به نمونه و مصداقی عینی می پردازم .
انتخابات را در کشور را معلمان برگزار می نمایند ، با توجه به آرایی که عده ای از منتخبین در شورای شهر و مجلس شورای اسلامی اخذ نموده و پیروز انتخاباتی می گردند اگرگردانندگان و مجریان انتخابات که همانا معلمان محترم هستند به همراه خانواده های معززشان اراده نمایند و به فرد و لیستی مشخص و معین اقبال نشان داده و رای دهند هرآینه آن فرد و لیست انتخاباتی رای خواهند آورد.
همانا مطالب فوق بیانگر و وصف بعد اجتماعی و انعکاس بعد خارجی و اجتماعی معلمان محترم است و همگان اذعان و اقرار به این حقیقت روشن داریم که از جهت فردی معلمان معزز انسان های فرهیخته و ارزشمندی هستند که به معنی واقعی جایگاه مرجعیت را درجامعه داشته و بر اساس تحقیقات مراکز پژوهشی و امنیتی رتبه ی نخست را در سلامت و شایستگی فردی و اجتماعی را به خود اختصاص داده و حائز و دارا می باشند .
موارد مذکور ناظر بر بعد اجتماعی و دیپلماسی معلمان عزیز می باشد و طبیعی است که معلمان محترم و بزرگوار از جهات صفات و ویژگی های شخصیتی و اخلاقی همگی انسان های وارسته و خودساخته ای هستند که درخور تقدیس و احترام ویژه ای می باشند ، بحث حقیر مربوط به شمار قابل توجهی از همکاران ارجمند محسوب می شود که درباب و رویکرد اجتماعی نیاز مبرم واساسی به بررسی عملکردی و بازسازی دارند.
باید نوع نگاه خود را دربعد اجتماعی تغییر داده و از تماشاچی بودن به کارگردانی رویدادهای اجتماعی تغییر رویه و موضع دهند .
آنچه که معلمان محترم را به منزلت ومعیشت شایسته خواهد رسانید خود آنان می باشند که باید دست یابی به قدرت سیاسی را وجهه ی همت خود قراردهند و صاحب رای در رقم خوردن رویدادها و اتفاقات گردند.
البته در این مقال به نقش تاثیرگذار تشکلات فرهنگیان در عدم روی آوری معلمان عزیز به فعالیت و کنش سیاسی باید اشاره نمود که در جای و فرصتی دیگر باید پرداخت اما آنچه که دراین نوشتار مورد تاکید حقیر می باشد ایجاد ظرفیت لازم در شکل دهی و ساخت و خلق بعد اثر بخش در ابعاد سیاسی و اجتماعی است که باید به عنوان یک وظیفه ی حرفه ای به آن نگریسته شود و با گرایش و کنش منسجم و تشکیلاتی برای تعیین سرنوشت خود ، خود اقدام نماید و انتظار نداشته باشند دیگران برای احقاق حق آنان به قیام و اقدام بپردازند.
انتخابات پیش رو و انسجام و دخالت آگاهانه و فعالانه در آن فرصتی مناسب برای رفع ضعف های سیاسی و اجتماعی بوده و زمینه ساز تحقق مطالبات و منویات آنان خواهد بود به شرط آنکه متفق و متحد داوطلبین شایسته را شناسایی و به آنان رای دهند .
با دیدی وسیع و همه جانبه و با مهربانی و همدلی و هم زبانی و به دور از صفات نا مناسب اخلاقی یکدیگر را تقویت و حمایت نماییم.
نظرات بینندگان
طرف نماینده مجلسه برای حوزه انتخابیه ش کار انچنانی انجام نمیده اونوقت از معلم سرتاسر درد و گرفتار انتظار داری معلم هنر کنه از فشار زندگی افسرده نشه خوبه
وقتی گروه هایی برای فعالیت نمی تواند عضو شود
وقتی کوچ ترین هزینه ها را نمی تواند
بس در اختیار سیستم و گوش به فرمان می ماند.
ننگ رو خیلی مفت خریدی.
معلمی که نتونه حرفش رو جلو مدیر مدرسه بزنه, چطور میخواد حق و حقوقش رو از دولت و حاکمیت بگیره؟!!!!!
محافظه کاری و مسولیت ناپذیری اکثریت معلمان برای پیگیری حق و حقوق خودشون باعث شده همیشه عقب باشیم.
اصن آپ تعریف نشدس ...بها بهش نمیدن. جامعه جامعه سرمایه داریه عزیزم،هرچی پولت بیشتر باشه قدرتم بیشتره هرکاریم دوس داری میکنی. پس دیگه خواهشا ... هی دم از انتخاب آگاهانه و نمیدونم ...
حالا چطور میخواهیم این معلم مسخ شده, کاری برای تغییر این سیستم بکنه؟!!!!
خلاصه تو قفسی گیر افتادیم که بیشتر اون رو خودمون ساختیم.
استاد فرهيخته چناب آقاي مرادي همکار عزيز و گرامي از اينکه تحليل موشکافانه خود را با ارائه راهکار همراه نموديد سپاسگزارم . قطعأ فرهنگيان فرهيخته تلاش مي نمايند که از ظرفيت هاي موجود حداکثر بهره وري را داشته باشند .
با تقديم شايسته ترين احترامات ارادتمند شما شهسوارزاده
بقیه حرف و حدیثه..
این دولت زبان خوش حالیش نیست.
فقیرکشه.