این چلک 17 کیلویی آموزش و پرورش خراسان شمالی !

  روزهای غریبی است.طولانی مثل روزهای دیر  غروب کشدار و ورم کرده تابستان.
روزهایی که به مثابه فرصت طلایی برنامه ریزی و سازماندهی برای سرزمین سوخته تربیت خراسان شمالی پس از دوره سوم خدمتی جناب مدیر کل در سایه بی تدبیری وزارت فخیمه فرهنگ سپری می شود و هیچ احدی را گزشی نیست.
به شوخی یا جدی در زمان سی ماه خدمت در مسئولیت اداره منطقه،کلامی بین همکاران فرهنگی منطقه به طنز، البته کاملا جدی جا انداخته بودم که این پست برای من به اندازه یک چلک 17 کیلویی ارزش ندارد، البته نه برای کسی که مردانه و دلسوزانه کار می کند بلکه برای پیرانی که از سرفرتوتی مثل خفتگان آسوده در سایه های بی خیالی پیتی حلبی را تشک اندود کرده اند و اصلا خیال بلند شدن از آن را نداشته و اجازه خدمت گذاری غیر از خودشان را نمی دهند.
آری ، آن زمان می خواستم بی ارزشی این پست را برای اصرار بر نماندن واهی و بلااثری در سمت را حداقل برای خودم و دیگران به ساده ترین و موثرترین واژه به تصویر بکشم. شاید جوانی هست و آرمان گرایی و روحیه نترس و شجاعت برای گذشتن راحت از مطامع دنیوی و ترجیح عرض خدمت کیفی بر طول خدمت بی کیفیت.
ولی آنچه این روزها در آموزش و پرورش استان شاهد هستیم، گویا این چلک آن پیت زنگ زده نیست، چلک روغن زرد دنیوی و صندلی چسبان مدیریتی است که گویا شش دانگ،سند زده شده استمرارا به نام مدیر کل فعلی تا دخول ملک الموت.
اگر فرصتی باشد و حوصله ای و اهل تتبعی حوصله دار، تا به واسطه مطالبه گری اجتماعی از کسی که حدود یک دهه از چهار دهه مدیریتی استان و شهرستان قبلی بجنورد را صاحب بوده است، تورقی نماید عملکرد این بزرگوار را. شاید بزرگترین مسئولیت اجتماعی را از زبان مردم نجیب استان از مسئول ده ساله آموزش و پرورش حدود یک نسل دانش آموزی را جهت ثبت تاریخی ولایت خراسان شمالی را از انتزاع به عین خواهد رساند.

حوصله اندک، ولی مجیزگذری بر آنچه در زمان مسئولیت جناب آقای مدیر کل بازنشسته مضاعف،بر این ملک گذشت جز روزمرگی و ضعف مدیریت چیزی ملت را عاید نشد.
یک کلام ختم کلام. مدیریتی نه حتی سیاسی بل رفاقتی صرف.
وقتی مدام فردی در جلسات فقط در خاطرات روزهای جوانی غور می کند و خاطره گویی اکثر وقت سخنان ایشان را تشکیل می دهد یعنی برای امروز و آینده برنامه ای ندارد.
وقتی در جلسات با روسا و معاونین می گوید قبل از رفتن به هر جلسه سخنرانی ام هر کدام تان دو خط درباره موضوع جلسه به من بدهید یعنی اصلا جلسه برای من مدیر کل موضوعیت ندارد و من مدیرکل بر حوزه کاری تسلط ندارم.
وقتی تمام تصمیمات آموزش پرورش در جلسات محفلی رفیق بازارانه غیر رسمی خانگی در تیم رفاقتی، نه در جلسه رسمی شورای معاونبن و روسای آموزش و پرورش گرفته می شود تا فقط صحنه بازی سیاسی و یا به قولی رفیق بازی را از دست ندهید، نتیجه سوختن هزینه میلیاردها و وقت شریف مردمی که به هزار آرزو فرزندان خویش را به این دستگاه 170 هزار نفره به امانت می سپرند.
از چه بگوییم که سخت رنجور است پیکر نحیف آموزش و پرورش.
از واریز سرانه 200 هزار تومانی یک سال آموزشگاهی، از سهمیه 3 کیلو گوشت یخ زده و دوازده عدد مرغ منجمد خوابگاه شبانه روزی 90 نفره در طول نه ماه سال تحصیلی ...
* تا بدهی کمرشکن و قطعی مکرر آب و گاز مدارس، تا دریافت تمام هزینه های مدارس از خانواده ها وقتی مدام فردی در جلسات فقط در خاطرات روزهای جوانی غور می کند و خاطره گویی اکثر وقت سخنان ایشان را تشکیل می دهد یعنی برای امروز و آینده برنامه ای ندارد
* تا نبود 10ماه مدیریت آموزش پرورش یک شهرستان
*تا قربانی کردن نیروهای توانمند روسای سابق همفکر دولت در ادارات شهرستانها و سپردن مسئولیت ادارات به بعضی افرادبی تفاوت و بی خیال عالم و آدم
* تا استعفای دسته جمعی نیروهای اداری به واسطه عدم پرداخت اضافه کار اداری
* تا وارفتگی مسئولیت در قبال انجام کار در مدارس.
* برخاک نشاندن سازماندهی نیروی آموزشی محروم ترین شهرستان استان و دیگر شهرستانها به واسطه طمع سیاسی انتخاباتی و خالی شدن مدارس مرزی به واسطه انتقال نیروهای تازه خدمتی برای تشکیل لشگر طرفدارانتخاباتی در شهرستان خویش
* قلع و قمع نیروهای همفکر خودی و شرحه شرحه کردن آنها به واسطه انتقام جویی و فقط به قول کلام کثیرالتکرار خودشان در صحبت ها ..رفیق..
* خالی بودن کلاسهای آموزشی مرکز استان تا آبان ماه و بالتبع تورم نیروی مازاد بیکار.
آری ؛ حوصله ای می خواهد و مسئولیت پذیری انسانی آگاه و دلسوز، تا تورق کند هر آنچه در چهل ماه بر آموزش و پرورش استان گذشت و هنوز استمراردارد زمانه بی اثری استمراری آقای مدیر کل.
فرصت غنیمت داشته، به واسطه عدم ترک پست، ببخشید پیت 17 کیلویی، مدیرکل پس از چهار ماه و نیم پس از 35سال خدمت، قلمی نمودیم به زبان الکن.
8 خدا را شکر که زنده ایم و به چشم خویش دیدیم ،مکنونات قلبی آقایان شعارمدار اصلاح طلب نا مسلک و قلبا استمرار طلب را  و غبطه ای خوردیم که چقدر جاهلی کردیم و جوانی، صداقت مان را به پای اینان ریختیم.
* خدایا، غروب استمرار فرتوتانی که کمر همت دولت را شکسته و سیل بنیان کن ناامیدی بر امید جامعه آوار کردند برسان.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید