گروه گزارش/
پنج شنبه 18 آبان 1402 .
پس از طی مسافت زیاد و حوالی غروب به دنبال « خانه ی معلم » می گردیم تا این که سرانجام آن را پیدا می کنیم اما در این مرکز رفاهی بسته است .
زنگ می زنیم اما کسی پاسخ نمی دهد .
دو شماره روی آن نوشته شده است . یکی متعلق به مدیر خانه معلم و دیگری سرایدار .
اولی پاسخ نمی دهد اما دومی جواب می دهد .
می گوید : صبر کنید تا برسم .
سرایدار تا ما را می بیند به شوخی و به ترکی می گوید : آخه الان موقع مسافرت است !
به این هم بسنده نمی کند ... باید به خاطر شما شوفاژخانه را روشن کنم .
طوری برخورد می کند که انگار ما بدهکاریم و شاید برای ایشان مزاحمتی ایجاد کرده ایم .
گویی ایشان فراموش کرده است که اساسا برای چه در این جا مسئولیت دارد و برای چه امکانات در اختیار ایشان گذاشته شده است .
البته این گونه برخوردها برای ما تازگی ندارد و در بسیاری از خانه های معلم و یا مراکز اسکان نمونه های آن مشاهده شده است .
فرمی را در جلوی ما قرار می دهد .
آن را پر می کنیم .
کارت بانکی را بابت کرایه به ایشان می دهیم اما می گوید که کار نمی کند .
به ناچار نقدی پرداخت می کنیم .
مدیر خانه ی معلم بعدا می رسد . البته برخورد ایشان گرم و دوستانه است .
ساختمان خانه ی معلم زیبا و فضای آن هم قابل قبول است اما نواقصی دیده می شود که می تواند فقط نشانه ی بی توجهی و یا نقصان در مسئولیت پذیری باشد .
به عنوان نمونه ؛ در پشت ساختمان فضای سبز بوده که خبری از درخت و گیاه نیست .
و اما نکته ی تاسف انگیز انباشت تعداد قابل توجهی « ته سیگار » در فضای کوچک سبز در ورودی خانه ی معلم است .
این زباله های کوچک که البته دومین آلوده کننده محیط زیست پس از زباله های اتمی به شمار می آیند ؛ ( این جا ) احتمالا توسط کسانی رها شده اند که قرار است قشر « فرهنگ ساز » جامعه باشند و به دانش آموزان و جامعه ، اهمیت محیط زیست را آموزش داده و ارزش های آن را نهادینه کنند .
در گزارشی که « صدای معلم » در خرداد 1394 از « خانه معلم آموزش و پرورش رضوان شهر » تهیه کرد چنین آمده بود : ( این جا )
« به گفته برخی از فرهنگیان ، اطلاعات مربوط به این گونه مراکز به روز نشده است و حتی برخی از این مراکز فاقد یک تابلو و یا بنر مناسب جهت اطلاع رسانی و جلب نظر هستند .
گزارش های رسیده حاکی است که برخی از سرایداران مدارس ، رفتار مناسب و شایسته ای با معلمان ندارند و با موضع طلبکارانه و غیرفرهنگی با آنان برخورد می کنند .
بسیاری از معلمان عنوان می کنند که وضعیت بهداشتی در مراکز اسکان فرهنگیان به هیچ وجه مناسب نیست .
اما مهم ترین عاملی که در این میان خودنمایی می کند " عدم وجود نظارت و یا فقدان نظارت و کنترل کافی بر این گونه مراکز و اماکن " است .
به نظر می رسد که این گونه مراکز متولی مشخصی ندارند و بخش " رفاه معلم " نیز در وزارت آموزش و پرورش آن چنان درگیر کارهای اداری و بوروکراتیک مانند ارائه وام ، خدمات بیمه و... شده است که فرصت کافی و برنامه ریزی لازم برای بهسازی این گونه مراکز وجود ندارد » .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
خانمم کارت شناسایی شأن را ارائه کرد و مسئول پذیرش مرکز رفاهی به من نگاهی کرد و سوالاتی به زبان ترکی ازم پرسید، به ایشان گفتم من ترکی نمی دانم و متوجه نشدم چی پرسیدید ، ایشان به فارسی گفتند مشکل خودتان است که ترکی نمی دانید، خانواده فرهنگی دیگری که آنجا منتظر پذیرش بودند سوال ایشان را به فارسی برایم بازگو کردند،برخوردهای نامناسب به این راحتی از ذهن پاک نمی شوند