وزیر فعلی آموزش و پرورش مدت کوتاهی است که بر سر کار آمده و مسوولیت وزارتخانه‌ای را برعهده گرفته که با مشکلات عدیده‌ای روبه رو است. مشکلاتی که نیاز به زمان و برنامه‌ریزی مناسب دارد تا بخشی از آن حل شود. دانش آشتیانی بیش از دو ماه است به عنوان وزیر آموزش و پرورش دولت روحانی از مجلس رای اعتماد گرفته و در این مدت نمی‌توان انتظار داشت که بتوان خروجی و دستاوردی از برنامه‌های خود به دست آورد.
اخیرا اما برخی از نمایندگان قصد استیضاح وزیر آموزش و پرورش را دارند. در صحبت با نمایندگانی که استیضاح دانش آشتیانی را امضا کرده‌اند می‌توان به نتیجه رسید که برخی از امضا‌کنندگان استیضاح برای مطالبات استانی و تغییر مدیران منطقه خود دست به این اقدام زده‌اند. اگر این فرض را بپذیریم که استیضاح وزیر آموزش و پرورش به قصد دستیابی به مطالبات ملی و منطقه‌ای از جمله تغییر مدیران و تعیین بودجه برای استان‌ها باشد، منطقی است که در این مدت کوتاه نمی‌توان انتظار داشت وزارتخانه‌ای با این وسعت به برنامه‌ها و اهداف تعیین شده دست پیدا کند.
استیضاح وزرا، حق قانونی نمایندگان است اما پیگیری مطالبات استانی و همچنین برآورده کردن معیشت فرهنگیان علاوه بر استیضاح راه‌های دیگری هم دارد. قانون مسیرهای متفاوتی را برای توضیح خواستن از وزیر در مورد عملکرد در حوزه مسوولیت خود، قرار داده است. نمایندگان می‌توانند در ابتدا برای بیان مطالبات منطقه‌ای خود به وزیر مورد نظر در صحن تذکر دهند و پس از آن اگر به نتیجه نرسیدند از وزیر مربوطه برای حضور در کمیسیون دعوت کنند. در حالی که از صحبت‌های وزیر در کمیسیون اقناع نشدند، می‌توانند در صحن مجلس از وزیر توضیح بخواهند و در نهایت اگر نمایندگان با صحبت‌های وزیر مجاب نشدند، از استیضاح به عنوان راه آخر استفاده کنند. کمیسیون‌های مجلس و بعد خود مجلس تا جایی که ممکن است از راه تذکر، گفت‌وگو با وزرا و مسوولان یا ارایه گزارش و… اعتراض خود را به فرد یا نهادهای متخلف نشان دهند که تصور نمایندگان مجلس در مورد اقدامات آنها چگونه است. اگر بعد از تمامی رفت و آمدها امری اصلاح نشد، مجلس می‌تواند از ابزار استیضاح استفاده کند.
در مورد استیضاح آقای دانش آشتیانی شاهد هستیم که هیچ کدام از این مراحل صورت نگرفته است و در این مدت کوتاه که مسوولیت وزارت را با وجود تمامی مشکلات برعهده گرفته است مطرح شدن استیضاح به هیچ‌وجه منطقی نیست.
مطرح‌کنندگان استیضاح عنوان می‌کنند، تاخیر در پرداخت حقوق و معوقات فرهنگیان یکی از دلایل اصلی استیضاح است. این اتفاق اما در شرایطی است که در دولت تنها وزارت آموزش و پرورش معوقات را با تاخیر پرداخت نکرد و همزمان وزارتخانه‌های دیگر نیز این مشکل را داشتند اما تنها نمایندگان مجلس وزارت آموزش و پرورش را نشانه گرفته‌اند. نکته مهم دیگر، مطرح شدن وضعیت صندوق ذخیره فرهنگیان با برنامه‌های پیش گرفته شده توسط دانش آشتیانی است. در حالی که همگان به این امر آگاهند که وضعیت صندوق ذخیره فرهنگیان مربوط به دوران مدیریت کوتاه دانش آشتیانی نمی‌شود و مشکلاتی از گذشته برای او باقی مانده است.
نمایندگان مردم باید متوجه این موضوع باشند که استیضاح نباید سیاسی شود. اگر مطالبه‌ای مورد نظر نمایندگان است می‌تواند از راه‌های گوناگون به آن برسد و استیضاح را به عنوان راه آخر و شرایطی که نتوان به نتیجه رسید، انتخاب کنند. این رویه نادرستی است که برخی نمایندگان پیش گرفته‌اند و می‌خواهند به هر بهانه ممکن موضوع استیضاح را مطرح کنند. زمانی استیضاح که به عنوان اهرمی برای پیشبرد امور کشور استفاده می‌شود در اختیار بازی‌های سیاسی و جناحی قرار بگیرد، مردم آسیب این موضوع را باید تحمل کنند.
روزنامه اعتماد
نظرات بینندگان
ولی استیضاح جناب وزیر به نفع خودش و دار و دسته اش نیست؟!
اولاد مملکت همه فاقد قبا بودن ، ایشان به تن این اولاد مذکور قبا پوشانده اند!
من متعجبم که حضرتعالی چطور خبر ندارید؟
1- استفاده ازنیروی غیربومی درمدیریت مناطق مانند........ که هیچ شناختی ازمنطقه نداشتندبصرف سیاسی کاری انتصاب صورت گرفت
2- پولی کردن مسابقات فرهنگی وقرآن وعترت که هردانش آموزبرای شرکت باید2000تومان پرداخت نماید
3- عدم توجه به حق وحقوق مادی ومعنوی همکارانیکه صرفا بابی تدبیری برخی ازمدیران مناطق تنزل پست اداری پیدانمودندوحتی حمایت ازاین مدیران
4-رواج یکدندگی وقاطعیت غیرمدبرانه برخی ازمدیران مناطق استان برنظروفکرخودشان
5- درهرحال بایداین مدیریت های سیاسی دراستان تغییرکنند
5-
اردیبهشت 96 ؟
به خاطر این است که محیط مدارس به قانون جنگل تبدیل شده
و انواع اهانتها و بی احترامی ها به معلمان مظلوم می شود
مدیران ناشایست و نالایق تمام ساختار و اصول اموزش و پرورش را نابود کرده اند
استمرار سرپرستی غیر قانونی دانشگاه فرهنگیان
خطاب به خیرین مدرسه ساز
با سلام و خداقوت:
واما:
اگر حتی همه ی مدارس کشور بازسازی شوند هیچ دردی دوا نمی شود چون معلم که اساس کار است وباید با انگیزه درکلاس و مدرسه حضور داشته باشد، حقیقتا بی انگیزه است و فقط در حد رفع تکلیف کار می کند. تا به وضع معیشت معلمین رسیدگی نشود کار تجهیز مدارس آب درهاون کوفتن است و بس. جای تعجب است که درجامعه همه می بینند که معلم اصلا ارج و قربی ندارد و باز دم از مدرسه ساختن می زنند. متاسفانه مسئولین آموزش و پرورش بار بی عرضگی های خود را در زمینه ی تامین بودجه از طریق مردم حمل می کنند و این بار کج ، به چه منزلی می خواهد برسد؟
دوستان مدرسه ساز؛ کارخیر نفی نمی شود ولی به خدا وقتی مدرسه ای با آنهمه خرج ساخته می شود و شیک و زیباست می بینیم که معلم ها از همان روز اول پس از افتتاح مدرسه وقیچی کردن روبان و آنهمه عکس و تعریف و تمجید و سخنرانی و شیرینی و اسپند، واتمام مراسم و رفتن همه ، می گویند خب کی می خواهد به درد ما برسد و به حال ما چه سود؟
دوستان مدرسه ساز اگر بدانند که ، معلم جوان مجرد حتی با 10سال سابقه هنوز نمی تواند ازدواج کند و خرج مسکن و معیشتش چقدر اذیتش می کند شاید تلنگری بهشان باشد و رو به مسئولین کرده بگویند حال که ما این فضا را ساختیم شما هم همت کرده و برای رفاه معلمین کاری کنید وگر نه این فضای فیزیکی شیک در باطن خرابه ای بیش نخواهد بود بی شوق معلم.
لطفا دیگر مدرسه نسازید...برای معلم، زندگی بسازید