دولت ها از پی هم می آیند و می روند، یادها و خاطره های شیرین و تلخ از خود بر جای می گذارند. خط و مشی هر دولت و کارگروه و وزیرانش،حول یک سری انگاره ها و برنامه ها ترسیم می گردد.تبلیغات و شعارهای داغ و سنگین،حرارت و جنب و جوشی در قاطبه ی مردم پدید می آورند،احسن گفتن ها، هورا کشیدن ها،بعضاً گوش فلک را هم کر می کند.
انگاره ها و برنامه ها بیان می شوند و باز هیاهوهای گروه ها و مردمان،آنها را تصدیق می نماید.
آخر سر،مسند ریاست، وزارت و مدیریت،مسند نشین خویش را پیدا می کند. دوره ای به اتمام می رسد و دوره ی بعد حرکت خویش را آغاز می نماید.
در این میان،مدت کوتاهی،رسانه ها و جناح ها و گروه ها، از تحقق یا عدم تحقق برنامه ها سخن می رانند و بعداً به فراموشی سپرده می شود.گویا مطالبه گری ها و نقدها هم،می میرند و آنها هم به تاریخ سپرده می شوند وامّا:
معمّا اینجاست که وقتی با نگاهی تیز بینانه و منصفانه به برنامه ها و انگاره ها در حوزه ی عمل می نگریم،چیزی جز تحقق چند مورد بعضاً و نابعضاً اساسی، از آن همه انگاره و برنامه های نوشته شدهء چند ده برگی، را شاهد نیستیم.
سوال این جاست ؛ چرا در حوزهء عمل ،همیشه کمترینهایش به وقوع پیوسته است؟ با عقل و منطق و درایت و نگاهی به تجارب گذشته و مصادیق عینی، یک موضوع کاملا رخ می نماید و آن اینکه همیشه از نظر مردم و رصد کنندگان، انگاره ها و برنامه های مکتوب و ملفوظ و آشکارا بیان شده، مد نظر و مورد التفات قرار گرفته شده است و به انگاره ها و برنامه های پنهان و سری مثلا یک دولت و یک وزیر، کمتر و شاید هیچ التفاتی نشده است.
عدم اجرای برنامه ها و انگاره های گفته شده و مصادیق تجربی گواه برعدم اجرای انها و ایضا خرد ورزی و منطق گرایی، ما را به این قضاوت می رساند که دولت ها و وزراء و کارگروه هایشان ،پیش از اعتفاد به انگاره ها و برنامه های علن و اشکارشان و به ثمر رساندن انها، بیشتر در صدد تحقق انگاره ها و برنامه های پنهان و سری و ناگفتهء خویشند.
حال باید دید که ابتناء برنامه های وزیر جدید آموزش و پرورش بر اساس کدام انگاره های سری و پنهان و ناگفتهء ایشان است؟
باید قضاوت را به آینده ای نه چندان دور، موکول نمود.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید