تردید نیست دکتر نجفی یکی از باتجربه ترین نیروهایی است که در کنار دولت روحانی مشغول به فعالیت است . سوابق کاری وی نشان دهنده این موضوع است . از وزارت علوم تا 8 سالی که وزیر آموزش و پرورش بوده و سپس به عنوان رییس سازمان برنامه و بودجه در دولت خاتمی فعالیت کرده است .
بنابراین می توان نظرات و گفته های ایشان را به عنوان کارشناس ترین نیروی دولت روحانی مد نظر قرار داد .
ایشان در مصاحبه اخیر خود ( این جا ) در بخشی از سخنان خود گفته است که اختصاص 15 درصد از کل بودجه کشور در سال 94 برای دولت بسیار سخت بوده و این رقم نسبت به کل بودجه کشور مبلغ زیادی است و نکته دیگری که در خصوص وضع فعلی آموزش و پرورش بیان نموده این است که مدیریت مالی منابع در آموزش و پرورش خوب اجرا نشده و و می شد که بهتر اقدام و اجرا شود .
نقد بیانات آقای نجفی کار آسانی نیست چون تجارب والای ایشان در امور اجرایی کشور را نمی توان نادیده گرفت .
بنابراین اگر در آمارها یا نکاتی که ارایه می کنم اشکالی وجود دارد مدیر محترم سایت یا همکاران عزیز اصلاح نمایند .
با نگاهی به اکثر کشورهای توسعه یافته یا جهان اول و حتی دوم ، سه رکن امنیت و بهداشت و درمان و آموزش و پرورش اساسی ترین مشغله دولت ها در سراسر جهان است که برکسی پوشیده نیست .
با نگاهی اجمالی به بحث امنیت به نیروی انتظامی ارتش و سپاه و بسیج حتی وزارت اطلاعات می رسیم . هیچ منطقی نمی تواند از اهمیت والای امنیت در کشور و نقش نهادهای نظامی و انتظامی چشم پوشی کند و همگان امنیت را به عنوان رکن هر کشور و نظامی می پذیرند .
سوریه ، عراق ، لبنان ، یمن ، ترکیه و حتی بخش هایی از اروپا شاهد بر مدعای اهمیت و نیاز جامعه به امنیت کامل است .بهداشت و درمان در کشور ها نیز امری حاکمیتی است .
سلامت مردم یک کشور در پیشرفت و تعالی آن نقش مستقیم دارد .بیماری ها یکی از دغدغه های اصلی مردم هر کشوری است اما آموزش و پرورش نیز امری حیاتی برای اداره هر کشوری است .آموزش و پرورش با بستر سازی آموزشی و پرورشی و هدایت کودکان و نوجوانان و جوانان باعث پالایش جامعه و کاهش هزینه های دولت ها در بسیاری از موضوعات امنیتی و بهداشتی و درمانی و سایر حوزه های مرتبط یا غیر مرتبط خواهد شد .
بنابراین هزینه کردن در آموزش و پرورش سودهای بسیار هنگفتی برای کشورها و دولت ها در بر دارد که متاسفانه در کشور ما تا کنون نگاه صحیحی نسبت به این سود دهی وجود ندارد .
حال به منابع مالی این ارکان می پردازیم .
ظاهرا درآمد مخابرات ، همراه اول و ... در اختیار سپاه قرار دارد تا هیچ گاه امنیت کشور به خاطر کمبود منابع مالی مختل نشود که در صورت صحت آن کاری کاملا منطقی و درست بوده است و احتمالا سپاه و بسیج و حتی وزارت اطلاعات از آن بهره مند می شوند ؛ اما نیروی انتظامی منبع در آمدی عظیمی بنام جریمه های ناشی از « تخلفات رانندگی » دارد که هرسال به مبلغ آن اضافه می شود و قطعا مبالغ کلانی در اختیار این نیرو است گو اینکه اکثر نیروهای موجود در نیروی انتظامی نیروهای وظیفه هستند که خدمت خود را انجام می دهند و معمولا دریافتی های قابل توجهی ندارند .
ارتش هم از نیروهای وظیفه تغذیه می شود و قطعا با سرریز منابع سپاه و نیروی انتظامی مشکل زیادی از نظر منابع مالی نباید داشته باشد .
وزارت بهداشت و درمان هم علاوه بر بودجه بالای 50 هزار میلیارد تومانی دولتی نیز دارای درآمدهای دیگری است که یکی از کلان ترین آنها در بخش واردات و فروش دارو است و درآمدهای بیمارستان از مراجعات بسار زیاد مردم بیمار است که مجبورند در هر حال حتی با دفترچه بیمه هم مبالغی را بپردازند .
آموزش و پرورش در افکار عمومی وزارت خانه ای است که فقط با تزریق بودجه های دولتی سر پا نگهداشته شده و دولت ها از وجود چنین دستگاه پر جمعیتی ناخرسند هستند اما یکی از منابع اقتصادی آموزش و پرورش « صندوق ذخیره فرهنگیان » است که بر اساس شنیده ها 6 هزار میلیارد سرمایه داشته و سالانه سود قابل توجهی به دست می آورد .
از شهریه های 12 تا بیست میلیونی مدارس غیر دولتی و درآمدهای میلیونی مدارس هیات امنایی و نمونه دولتی و تیز هوشان و....که بگذریم ؛ آموزش و پرورش املاک بسیار زیادی دارد که بسیاری از آنها را نهادهای دیگر استفاده می کنند .
در همین عید نورور 94 شنیده شده درآمد حاصل از اسکان فرهنگیان بالغ بر 13 میلیار د تومان بوده است که ظاهرا تاثیری بر فقر زدایی از آموزش و پرورش ندارند .
در پایان ، دوباره به نکته دکتر نجفی بر می گردیم که فرموده اند که تخصیص 15 درصد از بودجه 180 هزار میلیاردی دولت به آموزش و پرورش کار بزرگی بوده و مبلغ 26 هزار میلیارد تومان بودجه زیادی بوده که به آموزش وپرورش داده شده است ، فقط در آموزش و پرورش درست مدیریت نشده است .
در خبرها شنیدیم که مجلس بودجه 987 هزار میلیاردی سال 95 را تصویب کرده است .
ظاهرا ، سهم دولت از این بودجه حدود 250 هزار میلیارد تومان بیشتر نیست .
اگر 15 درصد آن را حساب کنیم مبلغ سی و هفت و نیم هزار میلیارد تومان سهم آموزش و پرورش می شود .
معلوم نیست که چرا دولت و مجلس این حداقل 15 درصد را به قول جناب نجفی در بودجه سال 95 با این همه مشکلات و کمبودها و مطالبات و حقوق های زیر خط فقر معلمان و کارکنان آموزش و پرورش شاغل و بازنشسته رعایت نکرده اند ؟
این سوالی است که دولت و مجلس می باست به 40 میلیون مخاطب آموزش و پرورش پاسخ دهند که چرا بودجه آموزش و پرورش در سال 95 ناکافی و با کمبود بسته شده است ؟
در حالی که حتی وزیر آموزش و پرورش نیاز واقعی آن را اخیرا 37 هزار میلیارد تومان در سال 95 اعلام کرده است .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید