گلستان

یک عمری را تموم کن/ کاغذ و قلم حروم کن

کتاب که شد بریز دور / سوخت تون حموم کن

قلم و دوات، گشنه ی لات / به خدا دلم می سوزه برات!

 اینها را در خواب داشتم به خودم می گفتم. دلسوز خودم شده بودم و یک ریز با خودم حرف می زدم که؛ به من چه اوضاع چرا این جوریه؟ به من چه هیچ کس سرجایش نیست؟ به من چه، همین « به من چه» پدر همه را در آورده؟ به من چه طوفان تحریم و تورم همه را در نوردیده ؟ به من چه معلمان ، محروم و مظلومند؟ اصلا بلایی اگر هست مگر عمومی نیست؟ مگر فقط روی سر من  هوار شده است؟ مگه فقط من گوشت گرمی صد تومن باید بخرم؟ مگه فقط من پسته را دانه ای دویست تومان می خرم؟ مگه فقط من پراید کیلویی هشتاد هزار تومان سوار می شوم؟ هم چنانکه عبدالمطلب برای گرفتن شترانش نزد ابرهه می گفت ، خانه کعبه خود صاحبی دارد که نگهبانش هست، لابد معلمان هم خدای بزرگی دارند که مواظبشان هست.

بیدار که می شوم، یادم می افتد بازباید بنویسم. نوشتن مثل خوره است که به جان آدم می افتد. افشای خود است.به شرط آنکه صداقت در آن باشد. این که با شکم سیر و سیگاری در دست و روی مبل بنشینی و مثلا از فقر و بی عدالتی و بدبختی معلمان دم بزنی، نویسندگی نیست، باری به هرجهت نویسی است. عادت بدی داریم که می نویسیم تا دوستان و همکاران ما خوششان بیاید. نه این که از نیازشان بنویسیم. نوشتن واقعی ،از نهاد آدمی برمی آید به سان آتشی که شعله کشیده و چون در کوره درون طرف نمی گنجیده اکنون به هرسو زبانه می کشد.این آتش چه بسا کوره سرد درون معلم دیگری را هم گرم کند. این نوشتن عین شعر گفتن است. درست مثل مولانا. برای همین است که هفتصد سال آزگاراست ما گاه وبی گاه دور آتشی که او برافروخته است جمع می شویم. چه خوب می شد اگر نوشتن روی این صفحه مجازی نیز برای ما چیزی شبیه این حالت باشد.حتی اگر ازآتش دل ما ،کسی گرمی و نوری نبیند و چه بسا  برافروخته ای را نیز فرو نشاند . من هم می دانم با یگ گل بهار نمی شود اما به احترام هرچه گل ، فکر می کنم ،حداقل بوی بهار که احساس می شود. نمی شود؟!

بنازم همان عالم قلم و کاغذ را که سخت محرم است وصمیمی. اما قلم زنی روی صفحه دیجیتالی وب به مرتب دشوارتر از نوشتن روی کاغذ است. صرف نظر از این که بسیاری معلمان اهل وب و وبگرد نیستند، کم سویی چشم در پنجاه سالگی و ناشناسی مخاطب آزاردهنده است. همین طور بی اطلاعی از مواجه و قضاوت او که نمی خواهد یا نمی تواند نقد و نظرش را بگوید. جدای از این حرفها اما وب نگاری از نگاه بسیاری، یک دل خوش می خواهد و یک سر سرخ. چیزهایی که اغلب آن را ندارند. در برابر وب نگاری اما وب گردی ، دردسر زیادی ندارد. وب گردی، کاری شبیه ولگردی است و چندان دشوار نیست. 

 اینجا تا دستت به گوشی یا کیبورد می رود، باید احتمال بدهی که دیگر خودت نیستی روی آنتنی. درست مثل آدمی که در یک جای خلوت، بی خیال دست می کند توی دماغش یا می نشیند برای قضای حاجت! غافل از این که هزار جفت چشم باحیا و چه بسا بی حیا او را می پایند و هیچ نمی گویند.

نوشتن در فضای مجازی، شاید کار بیهوده ای باشد اما همین که بدانی نفس یکی دو معلم تازه وارد و روستا نشین از اجاق قلمت گرم می شود، کمی امیدوار می شوی. این را هم می دانی که نوشتن، عادت و عاقبت توست. والا نه خفیه نویسی و نه سیاسی نویس اما نمی دانی چرا عجیب یک روز دوست راست از تو می رنجد و یک روز رفیق چپ تو. نوشتن، سرپا نگه داشتن خود است. تویی که تازه از مدرسه آمده ای. با بچه های لوس و نفهم مردم سر وکله زده ای. خسته ای و دود و دم شهر دیوانه ات نموده است. می نشینی و می نویسی. در اوج جابه جایی کلمات، تازه یادت می افتد به حرفی که روزی به خودت گفته بودی که در انبوه این همه هیاهو و واهمه وام و طوفان تورم وقتی سرود «به من چه » این چنین در سراسر این سرزمین حماسی طنین انداخته است، مگر تو غیر از این خلایقی؟ پس بکوش که نه صاحب هنر،که اگر شد صاحب زرشوی. نشد، بی درد سر شوی. آن هم نشد، خر شوی که ای زنده باد خر!

بعد از این همه نشستن و نوشتن و نقطه گذاشتن و از سر سطر شروع کردن، روزی به نقطه ای می رسیم که پایان تمام سطرهاست. وقتی که حس می کنی ناگهان چقدر زود ، برای همیشه دیر شده است. ما که می دانستیم دنیا تنها یک زنگ حساب است و نمی دانستیم اگر این زنگ به خوبی بخورد، چه زنگ تفریح دلچسبی در پی اش است. بنای دنیا بر غفلت است. چقدر از پله های خانه و مدرسه بالا رفتیم اما روی پله خویش پایی نگذاشتیم. چقدر سرکلاس، بلند بلند و شمرده به بچه ها گفتیم؛ نقطه، سرخط! اما اول سطر کتاب تنهایی خود حتی حرفی نگذاشتیم. فقط با شنیدن یک حرف در یک همایش، حین مطالعه یک کتاب یا وقت تماشای یک فیلم، برای لحظه ای لرزیدیم و با خود عهد کردیم که بعد از این عوض بشویم ولی نشدیم. حرف ترس از جهنم نیست و والا این دنیا که ما دیدیم، برای خودش جهنمی شده بود که از فشار این همه هول ،ما هر روز در آن می مردیم و زنده می شدیم. دنیا می شد بهتر از این باشد اگر بعضی ها به نام میهن، به نام دین، به نام حقوق بشر، به نام اصلاح طلبی، به نام اصول گرایی، به نام آزادی و به نام هزار زهر مار دیگر، به کام مردم تلخش نمی کردند.من حتم دارم بیشتر مردم به بهشت می روند، جز آنها که دنیا را برای خودشان بهشت و برای دیگران جهنم کردند!

 عقلی مصلحت اندیش و عافیت طلب هم اگر در میان بود، حتما همین را می گفت : اکنون که زمانه با تو نمی سازد بیا و تو با زمانه بساز. پا بگذار روی دل بخت برگشته ات. صد نوشته که سهل است، هزاران نوشته تو هم هیچ چیز را تغییر نخواهد نداد. بدبخت، گنگ خوابدیده ای. بیکاری می نویسی؟ بنشین و مثل بقیه با نگاهی عاقل اندر سفیه، فقط ببین و بخوان و برو. اولش کمی سخت است اما عادت می کنی. یعنی چاره ای دیگر نداری. به قول آن رفیق گرمابه و گلستان؛ از این همه نان خور دولت بگیر تا جماعت کوچه و بازار همه در مثلث آشگاه و لاشگاه و آبریزگاه دور خود می چرخند.کاری هم ندارند که دنیا را آب ببرد و یا نسل بشر را کرونا ریشه کن کند. همه هم گوشی به دست ، منتظر از در درآمدن قهرمان هستند. می بینی که کسی برنمی خیزد و پایی پیش نمی گذارد پس لطفا فضولی موقوف! بنشین.کتابت را بخوان. شعرت را بگو. غزلی عاشقانه بگو.

شکرخدا پراید داری .دست زن و بچه را بگیر و برو بگرد. تا بوده همین بوده. با یک گل بهار نمی شود.یک دست بی صداست. ولی دیگران هرچه می خواهند بگویند. 

من هم می دانم با یگ گل بهار نمی شود اما به احترام هرچه گل ، فکر می کنم ،حداقل بوی بهار که احساس می شود. نمی شود؟!

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

آذربایجان شرقی

گروه گزارش/

پرتال اداره کل آموزش و پرورش استان کرمانشاه نوشت : ( این جا )

" مدیرکل آموزش و پرورش استان کرمانشاه عنوان کرد: وضعیت خوب استان در عملکرد شاخص‌ها مرهون همت و خرد جمعی همکاران است.

به گزارش اداره اطلاع‌رسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش استان کرمانشاه، مجید یزدان‌پناه صبح امروز یکشنبه 28 اردیبهشت در آخرین نشست بررسی وضعیت شاخص‌های عمومی و اختصاصی آموزش و پرورش استان ضمن تقدیر و تشکر از تلاش همکاران در این حوزه، گفت: زندگی با تلاش و کوشش استمرار می‌یابد و آن‌چه که امروز شاهد آن هستیم عملکرد رضایت بخش آموزش و پرورش استان در خصوص عملکرد شاخص‌ها است که این این وضعیت ماحصل همت و خرد جمعی تمامی همکاران می‌باشد.

وی افزود: مدیران محترم مناطق از مقوله شاخص‌ها در راستای پایش وضعیت دستگاه متبوع خود به عنوان یک فرصت‌، بهره‌برداری کنند و درصدد شناسایی و رفع کاستی‌های پیش روی دستگاه تعلیم و تربیت برآیند.

یزدان‌پناه با اشاره به وضعیت کنونی عملکرد اداره‌کل آموزش و پرورش استان در عملکرد شاخص‌های عمومی و اختصاصی، خاطرنشان ساخت: در حال حاضر حجم اصلی کار صورت گرفته و با توجه به شواهد جزو استان‌های برتر در سطح کشور هستیم که جا دارد از تمامی همکاران گرامی که با تلاش‌های شبانه‌روزی خود باعث این موفقیت‌ها شدند تقدیر و تشکر نمایم."

این سخنان مدیر کل در حالی بیان می شود که هنوز و پس از گذشت بیش از دو سال اداره کل آموزش و پرورش کرمانشاه به گزارش صدای معلم در مورد " وضعیت خانه معلم کرمانشاه " پاسخی نداده است . ( این جا )

نماینده دانش آموزان استان کرمانشاه در دومین نشست از هشتمین دوره مجلس دانش آموزی گفت :

( این جا )

" دانش آموزان و جوانان محروم استان مرزی کرمانشاه و علی الخصوص منطقه اورامانات با بیکاری می جنگند. آمار بیکاری در مناطق مرزی بیداد می کند. دانش آموزان ما با چه انگیزه ای به مدرسه بروند در حالی که در مناطق ما صدها لیسانس و فوق لیسانس بیکار وجود دارند ؟

دانش آموزی که به مدرک لیسانس و فوق لیسانس اش می نگرد و می بیند که بیست سال از عمرش را گرفته است و مجبور است به خاطر تامین مخارج زندگی پناه به کولبری بیاورد و با باری حدود سه برابر وزن خود و با مزدی ناچیز کیلومترها را با پاهای تاول زده طی کند.

دانش آموزان ما نیز با دیدن چنین صحنه هایی از کودکی به فکر کار و زندگی می افتند و نسبت به مدرسه و درس کم انگیزه می شوند ....

از مسئولین محترم خواهشمندیم که نگذارند آمار اعتیاد و طلاق و فساد به خاطر بیکاری جوانان رو به افزایش برود. به دانش آموزان محروم رتبه بدهند. مورد افق بحث هایم پرورش دانش آموزان می باشد.

متاسفانه آموزش و پرورش ما فقط و فقط روی آموزش کار می کند و توجهی به پرورش نمی شود !

چرا پرورش دانش آموزان ما باید از متوسطه شروع شود؟ چرا زنگ پرورشی در ابتدایی نیست؟

در دوران ابتدایی که با جمله های بابا آب داد و بابا نان داد دانش آموزان ما را وادار به نوشتن می کنند ولی نمی گویند بابا را چه طور نامیده اند؟ (بابا را با کدام بابا نامیده اند؟)

لطفا پرورش را بالاتر از آموزش ببینیم تا جامعه سالمی داشته باشیم.

دانش آموزان بیشتر مدارس استان کرمانشاه در خطر ریزش اجبارهای مدارس قرار دارند و مدارس ما قابل استفاده نمی باشند.

چرا باید دانش آموزان روستای ما در جایی درس بخوانند که کلاس هایشان در فصل زمستان در اصطبل و در تابستان کوره آتش باشد؟

مسئولین محترم !

بیشتر مناطق استان کرمانشاه یک آزمایشگاه  پیشرفته ندارد. ما استعدادهای زیادی در استان کرمانشاه داریم اما متاسفانه در اثر کمبود امکانات و بی توجهی مسئولین در خود می سوزند .

ما دانش آموزان این استان، عدالت آموزشی می خواهیم.

بنده در شهرستانی مشغول تحصیلم که جاده هایش پیچ و خم های مرگ، فاقد بیمارستان، زمین چمن و استخر برای جوانان می باشد.

درود بر مردمان غیور و ورزشی کویین دره که با کوله ای از مشکلات از جمله نداشتن آب، برق، (جایی برای بهداشت یار) می باشند اما نابغه و دکتر تحویل جامعه می دهند.

بهترین راه برای شناسایی مشکلات نهایتا مشورت با دانش آموزان است چرا که مشکلات آموزش و پرورش و کمبودها را بیشتر دانش آموزان می کشند. امیدوارم مشکلات جامعه دانش آموزی در تمام کشور برطرف شود. "

رئیس آموزش و پرورش ناحیه 3 کرمانشاه که در مراسم تجلیل از معلمان در سال 1394 گفت : ( این جا )

" در حال حاضر ۱۱۲ مدرسه غیر انتفاعی با ۶۱۵ کلاس درس در سطح استان کرمانشاه وجود دارد.

هم اکنون ۱۲ هزار دانش آموز در این مدارس تحصیل کرده که ۴ درصد دانش آموزان کل استان را شامل می شود و این درحالیست که میانگین کشوری در این زمینه ۷ درصد است."

دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان کرمانشاه 9 بهمن 1398 با انتقاد از وضعیت موجود مراکز فرهنگی و آموزشی در شهر کرمانشاه خواستار نظارت بیشتر دستگاه‌های ذیربط شد.( این جا )

محمدابراهیم الهی تبار  معاون سیاسی استاندار کرمانشاه امروز 28 اردیبهشت 1398 با طرح این انتقاد که برخی دستگاه‌های اجرایی نسبت به مطالب مطروحه در رسانه‌ها بی‌خیال‌اند و از کنار آن می‌گذرند، تصریح کرد: نباید تمام بار پاسخگویی به مسائل و موضوعات بر روی مسئول عالی استان بیفتد و ضروری است که دستگاه‌ها حساسیت به خرج دهند.( این جا )

پرسش « صدای معلم » از مدیر کل آموزش و پرورش استان کرمانشاه آن است که آیا بهتر نیست به جای تعریف و تمجید از عملکرد خود از میزان پاسخ گویی و تعداد نشست های رسانه ای با رسانه ها و خبرنگاران گزارش دهد ؟ و ارزیابی و قضاوت را بر عهده دیگران بگذارد ؟

پایان گزارش/

مفاهیم جنس و جنسیت در مطالعات جنسیتی از اهمیت بسیاری برخوردار هستند؛ هر دو منجر به تمایز میان زنان و مردان از یکدیگر می شوند، اما یکی از منظر ویژگی های زیستی و دیگری از منظر گفتمان های جنسیتی که صفات مرتبط با زنانه بودن و مردانه بودن را می سازند. فرهنگ جنسیتی مجموعه ای از ارزش ها، باورها و انتظاراتی است که برای زنان و مردان تعریف می شود. زنان و مردان بنابر آنکه چگونه فرهنگ پذیر می شوند به ایفای نقش های جنسیتی خود می پردازند و اگر نقش آن ها در جهت ارزش ها و باورهای فرهنگ باشد، تقویت کننده های مثبت برای ادامه ی ایفای نقش خود دریافت می کنند و در غیر این صورت با مجازات، تنبیه و یا طرد از سوی فرهنگ مواجه می شوند.

منظور از فرهنگ تنها ساختارهای پهن دامنه در جهت دهی و کنترل نقش افراد نیست، بلکه ساختارهای خرد مانند خانواده نیز در جهت حفظ ارزش ها، باورها و کنترل مجموعه رفتارهای فرزندان خود که در تناسب با فرهنگ است، نقش بسیار مهمی را ایفاء می کنند. فرهنگ مردسالارانه مجموعه ای از باورها و عقاید در جهت نابرابری میان زنان و مردان است که انتظارات و نقش های مختص به خود را در گفتمان زنانه و مردانه شکل می دهد. حال سوال این است که فرهنگ مردسالارانه چگونه زنان را مستعد ابتلا به برخی اختلالات شخصیت روانی از جمله اختلال شخصیت وابسته می کند؟

اختلال شخصیت وابسته یکی از آسیب های روانی موجود در زمره ی اختلالات شخصیت است که با ویژگی هایی همچون نیاز مفرط و فراگیر برای رسیدگی به دیگران، رفتار مطیعانه ، منفعل بودن و ترس از جدا شدن تعریف می شود. در این اختلال فرد از آن جهت که احساس بی کفایتی و عدم استقلال می کند، در تلاش است تا با چسبیدن به روابط بین فردی نیازهای خود را تامین کند. درمان مبتنی بر این اختلال نیز بر مبنای افزایش اعتماد به نفس درمانجو است که منجر به شکل گیری تصمیم گیری مستقلانه در او می شود. بنابراین جرات آموزی یکی از مفاهیم مهم در رابطه با درمان این اختلال است. اما زنان چگونه در بستر فرهنگ مردسالارانه مستعد ابتلا به این اختلال شخصیتی می شوند؟

در واقع یادگیری که یکی از فرایندهای مهم زیربنایی شخصیت است، تحت تاثیر محیطی که فرد در آن رشد می کند شکل می گیرد. در نتیجه محیط های متفاوت ، فرهنگ های متفاوتی دارند که در شکل گیری شخصیت و تعیین آنچه که برای افراد هنجار و یا ناهنجار در نظر گرفته می شود، ایفای نقش می کنند.

در فرهنگ مردسالارانه منع زنان در ایفای برخی از فعالیت ها بیشتر از مردان است که این موضوع خود منجر به تضعیف اعتماد به نفس آنان می شود. علاوه بر این از آن جهت که برای زنان ایفای نقش های مخالف با فرهنگ که در جهت برابری با مردان صورت می گیرد، با طرد بیشتری از سوی ساختارهای خرد و پهن دامنه مواجه می شود، محدودیت های بیشتری را در جهت فعالیت های متفاوت تجربه می کنند که خود منجر به کاهش تصمیم گیری مستقلانه در آنان می شود. مردان در این فرهنگ به دلیل دریافت تعداد بیشتری از تقویت کننده های مثبت، اعتماد به نفس بیشتری را در طی زمان کسب می کنند و زنان به دلیل عدم دریافت این تقویت کننده ها، احساس عدم استقلال می کنند و نیاز وابستگی بیشتری به مردان برای رسیدن به اهداف در آنان شکل می گیرد.

علاوه بر این باید در نظر داشت که در فرهنگ مردسالارانه، زنان حتی اگر فرصت یادگیری و رشد در خانواده هایی را داشته باشند که شرایط ایجاد فرصت عمل برابر را برای آنان تسهیل می کنند، باز هم با طرد اعضای دیگری از فرهنگ مواجه می شوند. در واقع منظور از این اعضاء صرفا مردان نیستند و گاهی زنان نقش مهم تری را در بازتولید فرهنگ مردسالارانه از طریق طرد زنان دیگر ایفاء می کنند. در پایان باید در نظر داشت که فرایند تعمیم سازی در این زمینه کارا نخواهد بود و نقش زنانی که به عنوان کنشگران فعال برخلاف این فرایند عمل می کنند نیز حائز اهمیت است.

منابع :
– بارلو، دیوید. اچ ؛ دیروند، وی. مارک “آسیب شناسی روانی” ترجمه : مهرداد فیروزبخت (۱۳۹۵)، تهران: نشر رسا.
– هولمز، ماری “جنسیت در زندگی روزمره ” ترجمه : محمد مهدی لیبی (۱۳۸۹) ، تهران: نشر افکار.

انسان شناسی و فرهنگ

گروه گزارش/

آخرین نشست رسانه ای « محسن حاجی میرزایی » وزیر آموزش و پرورش در 9 آذر 1398 در محل وزارت آموزش و پرورش برگزار گردید .

نشست مستمر و منظم وزیر آموزش و پرورش و سایر اعضای شورای معاونین وزارتخانه در کنار پاسخ گویی شفاف و اقناع گر همواره یکی از مهم ترین مطالبات و خواسته های رسانه ها و خبرنگاران در این گونه نشست ها بوده است هر چند به این خواسته در عمل توجه زیادی نشده است .

این امر موجب گردیده است تا با تراکم پرسش های خبرنگاران و افزایش تعداد رسانه های پرسش کننده ، این گونه نشست ها به وقت اضافه کشیده شده و خبرنگاران برای طرح محدود پرسش ها در قالب " یک سوال " مورد تذکرات پی در پی مجری برنامه قرار بگیرند .

این در حالی است که در کنار این وقفه طولانی در برگزاری نشست های رسانه ای به ویژه پس از شیوع بیماری کرونا ؛ نشست های ستادی و اداری در این وزارتخانه کماکان برگزار شده است .

برخلاف نشست پیشین که وزیر آموزش و پرورش به مدت 32  دقیقه سخنرانی کرد اما امروز یکشنبه 28 اردیبهشت ، حاجی میرزایی فقط حدود 7 دقیقه به ارائه نظرات خود پرداخت که البته در نوع خود و در میان وزرای پیشین یک " رکورد " محسوب می شود .

حاجی میرزایی با تبریک روز " روابط عمومی و ارتباطات " گفت :

شرایط کرونا مجموعه بخش های اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی ما از جمله " نظام آموزشی " را متاثر کرده است .

ما با یک تعطیلات طولانی واحدهای آموزشی رو به رو شدیم و باید تدبیر می کردیم که این دوره وقفه دایر بودن مدرسه منجر به کاستی در امر آموزش نشود .

تلاش های متنوعی را به کار گرفتیم ، تجربیات کشورهای مختلف را بررسی کردیم و مجموعه تدابیری که امکان پذیر بود اتخاذ شد .

از تلویزیون کمک گرفتیم و در مدتی پس از تعطیلی عمومی مدارس آموزش های تلویزیونی را آغاز کردیم و بر اساس اعلام معاونین آموزشی تا پایان اردیبهشت ماه مجموعه آموزشی ما از طریق تلویزیون ارائه می شود و خوشبختانه با اقبال خوبی از سوی دانش آموزان مواجه بوده است .

حاجی میرزایی در ادامه عنوان کرد که بیش از 27 میلیون بار محتوای این دروس دانلود شده است و این نشان می دهد که این محتوا مورد اقبال بوده است .

وی تصریح کرد : تلویزیون یک ارتباط یک سویه است اما از آن جا که ما نیاز به ارتباط تعاملی داریم تا امکان پاسخ گویی به پرسش های دانش آموزان و رفع ابهامات شان ، انجام و کنترل تکالیف و ارزیابی از آموخته ها میسر باشد ، ما سامانه " شاد " را راه اندازی کردیم .

وزیر آموزش و پرورش افزود : تا کنون بیش از 5 / 12 میلیون نفر از دانش آموزان به این سامانه پیوستند و 98 درصد از مدیران و بیش از 82 درصد از معلمان الان روی این شبکه فعال هستند .

محور اکثر پرسش های خبرنگاران در نشست امروز به شبکه شاد و حواشی آن اختصاص یافته بود .

وزیر آموزش و پرورش در پاسخ به برخی پرسش های خبرنگاران آن ها ر ا متهم به بی اطلاعی از اطلاعات و برخورد گزینشی با وقایع کرد و از رسانه ها خواست تا در این موضوع به وزارت آموزش و پرورش کمک کنند .

حاجی میرزایی در پاسخ به برخی پرسش های خبرنگاران حتی خواهان ارائه پیشنهاد از سوی آنان گردید .

خبرنگار خبرگزاری مهر پاسخ های وزیر آموزش و پرورش را قانع کننده ندانست و اظهار کرد که از این نشست چیزی گیرش نیامده است تا حتی آن را تیتر کند .

در این نشست رسانه ای ؛ « مدیر صدای معلم » چند پرسش را مطرح کرد .

جنس و نوع این پرسش ها متفاوت از سایر سوالات رسانه ها و حتی انتظارات وزیر آموزش و پرورش بود .

یکی از پرسش های صدای معلم در مورد معلمان زندانی و انتقاد از وضعیت حقوق شهروندی در آموزش و پرورش بود .

« علی پورسلیمان » مدیر صدای معلم از حاجی میرزایی پرسید :

" اقدام مهم و ماندگار آقای جواد حسینی سرپرست پیشین وزارت آموزش و پرورش تدوین و ابلاغ " بخشنامه ممنوعیت شکایت از رسانه های حوزه آموزش و پرورش توسط مدیران " بود .

آیا اقدام اخیر شما در شکایت از یک رسانه زیرپاگذاشتن پروتکل های اداری و به نوعی از بین بردن سرمایه اجتماعی نبود ؟

راهکار 9/8  از سند تحول تصریح می کند :

 تعامل اثربخش با مراکز فرهنگی و اجتماعی و استفاده از ظرفیت رسانه‌ها ـ به ویژه رسانه ملی ـ برای تبیین جایگاه نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی در تولید سرمایه اجتماعی و فرهنگی و جلوگیری از کوچک‌انگاری نقش آن در سرنوشت آینده کشور از منظر معارف اسلامی.

اخراج  محمد حبیبی توسط هیات های تخلفات اداری وزارت آموزش و پرورش که زیر نظر مستقیم شما فعالیت می کنند ؛ ابلاغ حکم اجرایی نجات بهرامی معاون پیشین رسانه ای مرکزاطلاع رسانی و حتی صدور بخشنامه های تهدید آمیز در مورد شبکه شاد توسط مدیران شما ناظر بر کدامین وجه برای تولید و پاسداشت از سرمایه اجتماعی در آموزش و پرورش است ؟

وزارتخانه ای که به راحتی بخشنامه ها و پروتکل های اداری خود را زیر پا می گذارد و به رسانه ها پاسخ گو نیست ؛ آیا می تواند حافظ حقوق شهروندی و قانونی ذی نفعان آن و از جمله معلمان باشد ؟

آیا آقای وزیر از پرونده  آقای حبیبی اطلاع دارد؟

آیا شما از عملکرد خودتان در زمینه تبدیل فرهنگ امنیتی به امنیت فرهنگی و اجرای منشور حقوق شهروندی راضی هستید ؟

چه نمره ای به خودتان می دهید ؟
جایگاه واقعی " حمایت قضایی " از معلمان فراتر از مشورت که حتی در خود قوه قضائیه هم پیش بینی شده است و نیز چیزهایی که به عنوان " تفاهم نامه " گاها در کاغذها مبادله می شوند چیست ؟"

وزیر آموزش و پرورش در پاسخ به این پرسش صدای معلم گفت :

 سیاست ما همچنان حمایت از رسانه‌ها و پرهیز از شکایت از رسانه‌هاست اما در مواردی که اقدامی صورت گرفته به این دلیل است که به جای انتقاد، کار استهزا و خارج از چارچوب رسانه‌ای انجام شده و ممکن است حتی از سوی نهادهایی بیرون از آموزش و پرورش پیگیری و برخورد شده باشد.

حاجی میرزایی تصریح کرد که حکم اخراج آقای محمد حبیبی شکسته شده و مورد اصلاح قرار گرفته است .

در نشست امروز وزیر آموزش و پرورش برخی از مدیران ستادی و شورای معاونین مانند رئیس مرکز حراست وزارت آموزش و پرورش ، معاون پرورشی و فرهنگی ، رئیس تازه منصوب شده سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی ، رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور ، معاون حقوقی و امور مجلس و مدیر کل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات وزارت آموزش و پرورش حضور نداشتند .

مشروح این پرسش و پاسخ در صدای معلم منتشر خواهد گردید .

پایان گزارش/

قم

لرستان

گلستان