ما فرهنگیان فرهیخته زیر خط فقر ، هر چقدر تلاش نماییم که به حق و حقوق انسانی خود برسیم، از آن فاصله می گیریم.دلیل این امر توانایی مدیران رده بالایی آموزش و پرورش در اضافه کردن ماده و تبصره هایی است که به عقل آدمی خطور نمی کند !
آنان برای این که افزایش جدید حقوق بازنشستگان مثلا برای همه یک میلیون و دویست هزار تومان نگردد، ابتکاری خلاقانه از خود نشان داده اند یعنی مطلب زیر که عینا آورده شده است:
"به گزارش سرویس فرهنگیان نوداد و به نقل از پایگاه اطلاع رسانی صندوق بازنشستگی کشوری، عوامل امتیاز آور در قانون مدیریت خدمات کشوری برای محاسبه حقوق بازنشستگی به شرح زیر می باشد:
الف- گروه شغلی (گروههای ۲۰ گانه ای که در اجرای قانون نظام هماهنگ پرداخت مستخدم در زمان اشتغال کسب کرده است.)
ب- مشاغل سرپرستی
ج- اشتغال به خدمت اداری در مناطق جنگ زده
د- سنوات خدمت مازاد بر ۳۰ سال تا سقف ۱۰ سال (۵/۲% بر مبنای امتیاز تخصصی بند الف و مجموعا کسانی هم که کمتر از ۳۰ سال خدمت دارند به ازای هر سال (۵/۲% از امتیاز – (۲۵ % تخصیصی بند الف تا سقف ۱۵ سال کاسته خواهد شد.مشروط بر اینکه میزان حقوق بازنشستگی یا وظیفه آنان از حداقل حقوق بازنشستگی کمتر نگردد."
بازنشستگان محترم !
قدری انصاف ! مگر شما برای صرفه جویی اقتصادی در زندگی خانوادگی تان دست به اختراع و ابتکار نمی زنید. خوب این ها هم فقط همین کار را کرده اند. یعنی دایره مشمولیت افزایش حقوق بازنشستگان را از کل مساحت دایره به یک برش 20 درصدی تبدیل کرده اند.
بعد از ناتوانی های مدیریتی سخن بگویید. ما محکوم به محرومیت از حقوق انسانی هستیم. ما را چه به رفاه . اصلا تعریف رفاه چیست؟ برخورداری از امکانات مادی و معنوی. هر چیزی که آرامش و آسودگی را در پی داشته باشد. رفاه یعنی شادمانی و نشاط. خدا وکیلی اگر ما این ها را داشته باشیم می شود ضرب المثل:
كلاغ خواست راه رفتن كبك را بياموزد ، راه رفتن خودش را نیز فراموش کرد. یا ماجرای آن مرد با ریش بسیار بلندش. کسی از او می پرسد که موقع خواب چگونه می خوابی و آن مرد بیچاره دیگر شب ها نتوانست بخوابد چون در پی این بود که با این ریش چگونه چپ و راست شوم و....
بازنشستگان که شرمنده خاص و عام هستند، از بقال سر کوچه تا دوست و همکار قدیمی. از فرزند و نوه و نتیجه تا پدر و مادر پیر ناتوان تر و بیمارتر از خودش. از یخچال خالی تا سفره ی کم رنگ . از خدایش برای ناله های ناشکری اش و از قیامت برای اعمال سوزی شما.
فقط ذره ای انصاف برای شمعی که یک عمر سوخت تا پروانگانی چون شما مدیریت نمایید.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
خیلی حرف دارم ولی فقط همین جمله رو عرض میکنم: متاسفم که بهترین دوران عمرم در این سیستم معیوب تلف شد.
حیییییییییییییییییییییییییییف از جوانی!!!!!!!!!
تعدادمان اندک است باافزایش خدمات و حقوقمان خدشه ای برپیکر بودجۀ کشور وارد نمیگردد.اما رضایت خاطر بسیار ببار می آورد.مگذارید باحسرت ودرفقر بمیریم که لکۀ این ننگ ،ازجبین تان زدوده نخواهدگشت.