چاپ کردن این صفحه

یک معلم حق التدریس/ تهران

معلمان حق التدریس ؛ مظلوم ترین معلمان ایران !

مشکلات و مسائل معلمان حق التدریس

« معلم حق التدریس » به معلمی اطلاق می شود که توانایی علمی و عملی تدریس را داشته باشد و به صورت پاره وقت یا تمام وقت در آموزشگاه های دولتی وزارت آموزش و پرورش تدریس نماید و حقوقش را از محل منابع وزارت آموزش و پرورش دریافت نماید و دارای کدپرسنلی و ابلاغ رایانه ای باشد.

معلمانی که تا پیش از این به صورت خرید خدمات آموزش و مربی پیش دبستانی با آموزش و پروش همکاری داشتند،با عنایت الهی و لطف نمایندگان مجلس شواری اسلامی ازمهرماه به صورت حق التدریس  با آموزش و پرورش همکاری می کنند.

حقوق این معلمان یک سوم معلمان رسمی و پیمانی بوده و شرایط کاری شان سه برابر سخت تر از معلمان رسمی و پیمانی است و به جز این حقوق اندک از هرگونه امتیازات و امکانات و تسهیلاتی محروم بوده اند.معلمانی که حقوق ثابت ندارند و ماهیانه حقوقی دریافت نمی کنند.

سال هاست که جوانانی فعال و علاقه مند به تعلیم و تربیت از سراسر دیار ایران زمین به پا خواسته اند و با عشقی فراوان در سنگر آموزش و پرورش در خط مقدم جبهه ی پیکار با بی سوادی و کم آگاهی و زیر پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران ، در دورافتاده ترین روستاها که جاده های صعب العبور داشته و حتی یک وسیله ی ایاب و ذهاب محلّی نداشته و بعضاً روستاهایی که حتی آب لوله کشی و نیز برق نداشته اند به خدمت متعهدانه و صادقانه مشغول بوده اند.

این خدمت در حالی بوده که متاسفانه با بی مهری های فراوانی از سوی بعضی از مسئولین وقت(!) روبه رو گردیده اند ولی این همه معضل و بی مهری هم نتوانست ، ذره ای از تلاش و علاقه ی این دریادلان تلاشگر و مظلوم بکاهد به گونه ای که همواره در پی افزایش مهارت ها و دانش های علمی تخصصی شان بوده اند تا به تبع آن در جهت رفع محرومیت فکری مهارتی دانش آموزان روستاهای محروم و تصحیح نگرش های آنها از موجود به مطلوب بکوشند ، آری این گونه شد که اینک بیشتر معلمان حق التدریسی دارای مدارک علمی معتبر از دانشگاه های ایران اسلامی هستند و بعضاً فوق لیسانس و دکترا هستند و این مهم نشانگر آن است که این تلاشگران مظلوم ، ارزشمندی نهاد عظیم آموزش و پرورش و رسالتش را دریافته بودند.

در اینجا  به بعضی از معضلات و بی مهری هایی که تلاشگران حق التدریس در ایام فعالیت شان  با آن ها  رو به رو بوده اند اشاره ای مختصر می نمایم.

  •  عدم امنیت شغلی
  •   عدم دریافت 7 ماه  معوقه حق التدریسی از اول مهرماه
  • تدریس (24) ساعت در هفته در مقطع ابتدایی و درج (22) ساعت در ابلاغ – برای اینکه پاره وقت محسوب شوند و شامل حقوق و مزایای استخدام نشوند و ندادن ساعات کار کافی (24 ساعت) به معلمان حق التدریس
  • تدریس در بدترین شرایط آب و هوایی و دورافتاده ترین نقاط روستایی
  • برتری داشتن معلمان رسمی و پیمانی نسبت به آنها حتی در شرایطی که مدرک و سابقه کاری مفید حق التدریس ها بیشتر از آن ها باشد.
  • نبود هیچ گونه پوشش بیمه ای
  • نبود هیچ گونه بورسیه ی تحصیلی یا سهمیه ی کنکور
  • انتخاب نشدن به عنوان" معلم نمونه " حتی در صورت داشتن شرایط و شایستگی ها
  • عدم پرداخت حقوق در ایامی که به هر دلیل تعطیل بوده ( تعطیلات رسمی ، فصلی )
  • عدم پرداخت حق بدی آب و هوا ، عائله مندی ، پوشاک و....
  • پرداخت حقوق یک سوم معلمان رسمی

 و از همه مهم تر عدم تأمین امنیت شغلی به طوری که بعضاً معلمین حق التدریسی را به دلیل واهی نبود کلاسی برای تدریس از سنگر تعلیم و تربیت خارج کرده اند در حالی که چند رروز بعد از این تصمیم متوجه شده اند که فضای خالی بسیاری در آن اداره وجود داشته و ناچاراً سرباز معلم  یا نیروهای پیمانی یا شرکتی را جایگزین آنان کرده اند.

در پایان خدای بزرگ مرتبه ( جل جلاله ) را بی نهایت سپاسگزار و شاکریم که نمایندگان محترم این دوره خالصانه و خداجویانه به رفع مشکل همه ی حق التدریسی ها پرداخته و هم چنین وزیری شایسته و حق شناس سکان هدایت وزارت آموزش و پرورش را دردستان توانمندخویش گرفته و با مدیریتی نیرومند و مجموعه ای متفکر در کنارش ، با تصمیم گیری هایی مطمئن انشا... به بهبود عملکرد و کیفیت آموزش و پرورش ایران اسلامی یاری می رسانند.

درپایان ذکر این نکته لازم می نماید که آیا هنگام آن فرا نرسیده که با پرداخت پاداشی مادی معنوی به حق التدریسی ها جهت ترمیم رنج های چند ساله آنان اقدامی شایسته نمود؟


ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

پنج شنبه, 01 ارديبهشت 1395 18:01 خوانده شده: 3336 دفعه

در همین زمینه بخوانید: