فولادوند از مدیر کلی آموزش و پرورش شهر تهران کنار رفت اما اقدامات و عملکرد وی نباید از نظر دور نگاه داشته شود.
فولادوند ماحصل سهمیه خواهی و اعمال فشار انجمن اسلامی معلمان بر سیستم آموزش و پرورش بود و قاعدتاً در راستای تامین منافع انجمن اسلامی معلمان و البته قومیتی که به آن وابسته بود اولویت وی بود و این دو رویکرد بر سایر جنبه های مثبت مدیریتی وی سایه افکنده بود .
یکی از اشتباهات فولادوند ، حمایت از افراد فاسد در زمینه ی اداری بود که تا ابد در کارنامه ی کاری وی ثبت خواهد شد y برخی افراد منصوب فولادوند برای سرکوب منتقدین عملکرد اداره کل در دوران مدیریت وی در شهرستان های استان تهران از هیچ پرونده سازی و تخریب و تخطئه ای فروگذار نکردند و همکاری و نگارش مطلب در صدای معلم در نقد سیستم اداری دوره فولادوند و نقد انجمن اسلامی را به عنوان عمل مجرمانه تلقی کرده و حتی در ارائه گزارش ناصواب جهت تخریب و تخطئه همکاران به نهادهای اطلاعاتی خارج از دولت و پرونده سازی برای رد صلاحیت همکاران در انتخابات هم حتی پس از خارج شدن از مجموعه حراست هم فروگذار نکردند... و همکاری با صدای معلم را به عنوان همکاری با رسانه های معاند ضد نظام به مراجع مختلف گزارش نمودند و این موارد هرگز از یاد و خاطره همکاران آسیب دیده از منصوبین فولادوند پاک نخواهد شد!!
به ضرس قاطع می شود گفت که فولادوند ،همچون سلف خود کمرئی هیچ گاه معیارهای شایستگی و شایسته سالاری را در انتصابات خود فراتر از حلقه ی بسته ی اطرافیان خود ندید!
از آنجا که سلامت اداری خواه و ناخواه ریشه در دو عامل مدیریت و رهبری قوی و صادقانه و انسجام درونی نظام اداری دارد، متاسفانه عدم صداقت در پای بندی به شایسته سالاری و احترام به حقوق شهروندی در عمل از سوی فولادوند و منصوبین وی پاشنه آشیل دوران مدیریتی وی در شهرستان های تهران و شهرتهران بود .
حراست اداره کل شهرستان ها در دوران فولادوند فشار زیادی را بر منتقدین عدم شفاف‌سازی میزان تطابق آمارها و گزارش های ارائه شده با واقعیت موجود در حوزه های مختلف وارد آورد . شیوه ی مدیریتی فولادوند و منصوبین وی بر مبنای ایجاد تمرکز اداری و انحصار بود و حتی در برخی ادارات زیرمجموعه وی یک کارشناس حق جابه جا کردن میز خود را هم نداشت و حتی سیستم رایانه یک کارشناس باید مقابل دید رئیس اداره قرار می گرفت و علی رغم انتقال نارضایتی به وی در عمل ترتیب اثری داده نمی شد!
در دوره ی فولادوند همچون سلف خود کمرئی، تلاشی در جهت بهبود فرهنگ عمومی و تقویت نظارت مردمی، به دلیل اولویت داشتن سخنرانی و برگزاری جلسات مکرر و خسته کننده در حوزه ستادی حادث نشد!
تنزل فرهنگ سازمانی و نادیده انگاشتن ارزش های دینی و اخلاقی در رفتار سازمانی و شغلی اعمال و رفتار خلاف شئون شغلی یا اداری و رعایت نکردن شئون و شعایر اسلامی و نابردباری در برابر انتقادات و دروغ پردازی و نشر اکاذیب و ایراد تهمت کم کاری و کار نکردن و عدم تعادل و اقدام به افترا، هتک حیثیت و تخریب وجهه همکاران منتقد با سو استفاده از مقام و موقعیت اداری از سوی برخی منصوبین فولادوند و مقابله با فرهنگ نقد و نقادی از جمله اقداماتی است که هیچ گاه از یاد و خاطر همکاران شهرستان های و شهر تهران نخواهد رفت و فولادوند باید پاسخگو باشد!
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
