همواره همه وزرای آموزش و پرورشی که در ادوار گذشته از طرف دولت به مجلس معرفی شده اند با ویژگی های ممتاز اخلاقی و رفتاری و متصف به صفات برجسته ای مثل اخلاص ، تخصص ، تعهد ناب ، پاکدستی ، توانایی های خاص مدیریتی ، قدرت برتر لابی گری با لایه های مختلف و سطوح متفاوت حاکمیتی ، ظرفیت های چانه زنی در جلب و جذب بودجه و اعتبارات سازمانی و تعامل کارساز و مؤثر با نمایندگان مجلس و.... بودند و حتی طرفداران پیدا و پنهان آخرین وزیر آموزش و پرورش دولت روحانی صراحتأ در مجامع رسمی و غیررسمی و رسانه های متعددی اذعان داشتند که جناب بطحایی علاوه بر خصوصیات متمایز انسانی و اسلامی و تجربیات انباشته سه دهه اخیر در بدنه بزرگترین سازمان ملی کشوری و با پوشش جمعیتی چند میلیونی مصمم است به جهت سوابق درخشان و حضورش در معاونت سازمان برنامه و بودجه کشوری و ارتباط کاری تنگاتنگ با جناب آقای نوبخت بیشترین توفیقات را در تخصیص اعتبارات مورد نیاز حاصل نموده و همه مطالبات متراکم سالیان گذشته را در راستای تأمین معاش و معیشت مطلوب فرهنگیان وصول و یکجا تسویه نماید .
این در حالی است که نه تنها وزیر سابق ، کامیابی قابل عرضه ای در مسیر جلب رضایت معلمان و اهداف کلان آموزش و پرورش نداشتند بلکه بدون مسئولیت پذیری لازم و پاسخگویی مناسب به افکار عمومی و جامعه فرهنگیان و اعتراف به ضعفهای مدیریتی و دوری از اهداف و برنامه های اعلامی و شعارهای روز اخذ رأی اعتماد نمایندگان از ادامه کار در دولت و وزارتخانه متبوع کنار کشیده و کوه هایی از مشکلات جدید را بر رشته کوههای موجود گذشته افزوده و سبب آشفتگی و بی سروسامانی بیشتری نیز گردیدند .
لازم به یادآوری است که وزرای قبلی نیز سرنوشت مشابهی را تجربه کرده و نتوانستند نام نیکی از خود در صفحات تاریخ آموزش و پرورش ایران به یادگار گذارند .
رفتار عملی جناب آقای بطحایی در استعفای مشکوک و با چراغ خاموش و اصرار بر شکست غول کنکور و خلق فضای با نشاط در مدارس و پافشاری تام به پایداری در برابر کانون های قدرت و ثروت و مؤافقت عجولانه رئیس جمهور محترم با همه وعده های مستمر اصلاح نابسامانی ها چنان اسباب اعجاب و شگفتی همگانی را فراهم آورد که گویی هیچ مقصد و مقصودی از این رفت و آمدها نداشته و هیچ تعهد الزام آوری در مقابل میلیونها انسان تحت مسئولیتش در میان نبوده است .
هجوم سیل آسای دانش آموزان بدون منظور کردن علایق و ویژگی ها و توانایی های فردی به رشته تجربی و خالی ماندن بخش اعظم ظرفیت مدارس در رشته های علوم پایه و انسانی و..... ، شکل گیری بازار مکاره میلیاردی کلاس های کنکور ، تنوع و تکثر مدارس ، اخذ شهریه از اولیا با لطایف الحیل و سرگردانی آنها در انتخاب مدرسه دلخواه ، تشدید مشکلات معیشتی و مزمن معلمان ، اجرای ناقص قانون نظام هماهنگ پرداخت ، تعویق و تأخیر چندین ساله طرح رتبه بندی معلمان و هزاران درد دیگر به تدریج در راه فرهنگ و فرهنگیان پدیدار گشته و هرگز التیام نیافتند .
این کج روی ها و کج اندیشی ها ی ممتد و مستمر که گاه بر زبان خود مسئولان و کارگزاران نظام سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جاری می شود حاصل عجز و درماندگی و بی تدبیری وزرا و مدیران اسبق و ناتوانی وکلای خواب آلود و غفلت زده ای است که مشترکأ این وضعیت نامطلوب را سامان داده اند .
اکنون که آقای محسن حاج میرزایی با تدابیر و مصلحت اندیشی های دولت روحانی به عنوان سکاندار وسیع ترین و زیربنایی ترین وزارتخانه ایران معرفی گردیده اند پیشنهاد می گردد حضرت ایشان در این چند روز باقیمانده از روز رأی اعتماد مجلس ، جلسات نقد و تحلیل جدی و رسمی با همه وزرای قبلی ، مجامع علمی ، دانشگاهی و کانون های صنفی فرهنگیان برگزار نمایند و از نزدیک و بدون محافظه کاری های رایج و مرسوم ، میزان و عمق نارسایی ها و پیچیدگی های متنوع و متعدد آموزش و پرورش کشورمان را با تجربیات و توانمندی های خود سنجیده و در صورتی که قابلیت‌ها و پایگاه اندیشه و هنر مدیریت خود را فراتر از اقران و وزرای پیشین خود ارزیابی و تفسیر نمایند برای حضور در خانه ملت و ارایه برنامه‌های خود اعلام آمادگی نمایند در غیر این صورت و صلاحدید مشاوران و همراهان فکری دلسوز از این امر حیاتی و تاریخی اجتناب نمایند تا در صورت کسب رأی و ناکامی در اجرای اهداف خرد و کلان نهاد تعلیم و تربیت ، مانند اسلاف خود کارنامه مردودی را از دست معلمان این مرزبوم دریافت ننمایند .
سخن آخر
نمایندگانی که داعیه استقلال فکری و عملی داشته و عنوان عصاره فضایل یک ملت فهیم و رشید را با خود یدک می کشند و همواره در نطق های پیش از دستور و برنامه های اعلامی و شعارهای تبلیغاتی در تحقق رفع مشکلات انبوه معلمین و رشد و شکوفایی اندیشه و تفکر آینده سازان این سرزمین قلم فرسایی می کنند شایسته است برای اولین بار اهمیت و جایگاه واقعی آموزش و پرورش را دریافته و در ایام باقیمانده از عمر این مجلس و فارغ از هر گونه تبانی نفرت آلود ، جریان سازی های بی منطق سیاسی ، روابط پشت پرده مفسده انگیز و خارج از عرف ، مصلحت اندیشی ، سازشکاری خائنانه و حب و بغض های عوامگرایانه در روز رأی گیری تنها به مصالح ملی و منافع ملت و اجرای عدالت دقیق آموزشی بین فرزندان این مملکت بیندیشند و مطمئن باشند که سپردن سرنوشت جامعه با یک انتخاب ، چنان حیاتی و اساسی است که آثار مفید یا زیانبارش دامن میلیونها انسان امروزی را گرفته و حتی در اصلاح یا تباهی نسل آتی هم دخیل و سهیم خواهند بود .
نگاه های پرسشگر نسل امروزین و قضاوت های آیندگان ناظر عملکرد شماست .
کاری که در دولت ها و مجالس گذشته با بی توجهی های مفرط و به دلایل واهی مغفول واقع شده و اثرات تلخ و ناگوارش را امروزه در همه ابعاد زندگی لمس کرده و مسئولین فعلی و وزرای قبلی را مؤثر و مقصر این اتفاقات ناخوشایند می شناسند .
اقبال لاهوری چه زیبا سروده است :
خدا آن ملتی را سروری داد
که تقدیرش به دست خویش بنوشت
به آن ملت سر و کاری ندارد
که دهقانش برای دیگران کشت
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
