چاپ کردن این صفحه

ولی اله بایبوردی/ دبیر بازنشسته زبان و ادبیات فارسی

ای ناظم مهربانم ،کاش به جای سیلی و کری گوشم ،خاطره شیرینِ دست نوازشت بر سرم ، در ذهنم باقی می ماند !

شعری برای تنبیه بدنی دانش آموزان در مدارس

خسته از روزگار تنهایی
در محیطی شلوغ و غوغایی

همچو یک باغبان درون باغی
به طبیعت نگاه گه گاهی

صف به صف گونه چیدمان گل ها
در صفوفی به نظم سرو آسا

در محیطی ادب ادب پرور
باغبان خسته گاه گل پرپر

چه کند وضع حال باشد این
وضع حالی نه امنیت تسکین

همچو یک باغبان علم آموز
علم آموز حال خسته روز

علتی هست خسته علم آموز
علم را پشتوانه لا امروز

گر تقلا معلمی دلسوز
همچو گل با لطیف علم آموز

گاه خاری میان گلی پیدا
آگه از خار تربیت او را

بی غرض گر چه اتفاقی رخ
قصد او تربیت گلی با مُخ

به نصایح پدر که از آبا
یاد بشنو که زخم درد دوا

گر چه گفتند چوب علم آموز
چوب تعلیم از بهشت هنوز

درد دندان چو رویتی از بیخ
کند باید ز بیخ لا توبیخ

تربیت کودکان چه سخت دلا
رویتی همچو غنچه ای دانا

چه کنم پرده گوش نقصان را
به خطا علم رویتی از ما

به خطا علم عالمی دانا
پرده گوشی خراش حادثه ها

غنچه محبوب آن زمانی هان
چون تحمل فشار غنچه دهان

گل محبوب همنشین بلبل
چون تحمل فشار گردد گل

چه کنم وضع حال امروزین
وضع حالش نه مثل دیروزین


ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

پنج شنبه, 26 مهر 1396 23:44 خوانده شده: 3288 دفعه

در همین زمینه بخوانید: