تفاوتهای فردی در بین افراد، امری بدیهی است ؛ تا حدی که به تبعیت از آن ما سایر تفاوتها را نیز می پذیریم، همچون تفاوتهای فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و......این تفاوتها آنقدر حساس و پیچیده است که حتی در دوقلوهای همسان نیز دیده می شود ؛ مثلا اگر یکی از دوقلوها درطرف پنجره و دیگری کنار دیوار بخوابد ،یکی بانشاط و برون گرا و دیگری منزوی و درون گرا بار می آید و..
با قبول این مهم ، اما باز بنا به شرایط خاص حاکم، وزرات آموزش و پرورش سالهاست که تبعیض هایی را به عناوین گوناگون رقم زده است که به برخی از این موارد اشاره می کنم ، مابقی به عهده همکاران محترم که نظرات خودشان را مرقوم خواهند فرمود:
1) تبعیض بین دبیران جذب شده رشته دبیری با سایر دبیران. این عزیزان کسانی هستند که :
هم فوت و فن تدریس را فرامی گیرند.
هم حین تحصیل ، ماهانه مبلغی دریافت می دارند.
هم استخدام شان تضمین شده است.
هم چهار سال آنها سابقه خدمتشان محسوب می گردد.
منظور نظرم مورد آخر است و مابقی را امتیازات خاص آنها در نظر می گیریم. ما دبیران دانشگاههای مختلف نیز 4 سال از عمرمان را برای تحصیل ، سپری ساخته ایم و انتظار داریم که برای همه دبیران سنوات تحصیل ، بر مدت سابقه شان اضافه گردد.
2) تبعیض بین معلمین و دبیرانی که به طور ضربتی و استثنائی بازنشست شدند.خیل عظیم فرهنگیان با5 سال ارفاق در سال 88 یا 89به خدمت خود پایان دادند که اثرات تخریبی آن هنوز با عدم کفایت معلمین نسبت به تعداد دانش آموزان داغی است بر پیشانی آموزش و پرورش و برای جبران دست به دامن حق التدریس و معلم آزاد و... شدند که امروز نیز آنان را فرزند خوانده اعلام کرده و ولی نعمتی ئی خویش را به جا نمی آورند.
3) تبعیض برای اِعمال افزایش حقوق سروران جبهه رفته و فرزند شاهد و..... در این که این اشخاص ، حقی بر گردن ملت و دولت دارند و باید قدردانی شوند ، جای بحث ما نیست. تبعیض در این خصوص اعمال می گردد که ما زنان چه گناهی کرده ایم که هر جا این بند به عنوان امتیاز ذکر می گردد، بی نصیب می مانیم ؛ یا گناه همکارانی که زمان جنگ به دنیا نیامده بودند،چیست؟ یا گناه افراد بیمار که اگر هم می خواستند اجازه حضور در جبهه های جنگ را نداشتند. اگر شرایط خاصی قرار است امتیاز داده شود باید خارج از چارچوب شرایط عمومی ، منظور شود. یعنی بنا به حساب مسئولین خارج از بندهای امتیازآوری برای گرفتن رتبه یا حقوق و..... که همه فرهنگیان را شامل می شود. به آنان حق مسکن یا حق الویت وام و.... اختصاص دهند اما در کفه ترازوی ارزیابی همگان قرار ندهند که نتیجه ، واضح است.
4) تبعیض برای اِعمال دوره سربازی آقایان به عنوان سابقه خدمت شان. باز تقصیر ما زنان چیست که واقعیتی به نام سربازی زنان وجود ندارد.
همیشه یک قانون بد است و یک قانون بد بد. همیشه زمان عامل مؤثر برای تصمیمات استثنائی است. همیشه یک عده از برخورداران شرایط برتر، نسبت به دیگرانند.
اما این مدیران لایق و کارآمد هستند که با ایجاد شرایط متعادل ، همسان سازی منطقی و عقلانی را در رأس اهداف مدیریتی خویش قرار می دهند. علت این همه ایجاد و تداوم تبعیض ها، عدم ثبات مدیریت کارآمد هست.
اگر انتخاب و انتصاب های ما از معیارهای بدون حبّ و بُغض ، تبعیت نماید ما عناصر تشکیل دهنده وزارت نیز محروم از حق و حقوق خویش نمی مانیم. عملکرد سلیقه ای مدیران با عدم ثبات خود ضربه ای مهلک بر پیکر ساختار نظام آموزش و پرورش وارد می نماید و لطمات جبران ناپذیر آن نصیب ما معلمین خارج از مشمولیت دایره برخورداری از امتیازات خاص می گردد.
هر نوع تبعیض یا محرومیت ، مایه دلسردی و بدبینی به شرایط شغلی است.
این مدیران لایق و کارآمد هستند که با ایجاد شرایط متعادل ، همسان سازی منطقی و عقلانی را در رأس اهداف مدیریتی خویش قرار می دهند تفاوت ها در آموزش و پرورش عبارتند از:
مدرک تحصیلی و سطح آن، سنوات خدمت، منطقه خدمت (شهری یا روستایی که از حق محرومیت برخوردار است)، اگر بر اساس این موارد تفاوت دریافتی باشد عین عدالت است اما مابقی ، تبعیضی است که ما را از عدالت دور می سازد. نظام آموزش و پرورش جامعه ما ابتدا باید به تثبیت قوانین و مقررات برسد تا با هر تعویض سالانه یا 4 ساله وزیر و معاونان ایشان و سیاست مدیریتی آنان ،متزلزل نگردد. ما به پایداری و ثبات در تفکر نحوه ی اداره آموزش و پرورش نیازمندیم.
تصور نشود اگر اصلی تا حال پا بر جا مانده به دلیل درستی آنست ، بلکه به دلیل حس نشدن و اندیشه نکردن ، ماندگار گردیده است.
بیاییم بار دیگر مفاهیم حاکم بر آموزش و پرورش را تجزیه و تحلیل و بازسازی نماییم. یا به عبارتی دیگر حیاتی تازه به نظام آموزش و پرورش کشورمان بدهیم. آنچه هست را دوباره بررسی کنیم و به نتایج مطلوب عام المنفعه برسیم.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید