علی پورسلیمان روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار حوزه آموزش ایرنا با بیان اینکه نظام آموزش و پرورش بر دو عنصر معلم و دانش آموز بنا شده است، افزود: اما باید به این واقعیت تلخ اعتراف کرد که با وجود اظهارات مسئولان مبنی بر پررنگ بودن نقش معلمان در فرآیند تصمیم گیری و تصمیم سازی ها معلمان ، اما آنها نقش چندانی در این فرایند ندارند.
وی در خصوص کم رنگ بودن نقش معلمان در تصمیم گیری ها به ذکر مثالی پرداخت و گفت: به عنوان نمونه شورای عالی آموزش و پرورش مهم ترین و راهبردی ترین بخش در اداره امور آموزش و پرورش بوده و به نوعی اتاق فکر آن به حساب می آید ، در حقیقت یک مرجع سیاست گذار است که بسیاری از آیین نامه و دستور العمل ها در آن به تصویب می رسد.
این کارشناس مسایل آموزش و پرورش یادآورشد: اکنون پرسش این است که از میان اعضای اصلی و وابسته این شورا چند نفر به عنوان معلم در آن حضور دارند ؟ البته منظور از معلم، به طور مشخص نقش حرفه ای آن است یعنی کسی که تمام وقت سر کلاس می رود و در کلاس های با تراکم حداقل 35 نفر تدریس می کند.
پورسلیمان با بیان این جمله که اگر قرار است مطابق توصیه یونسکو به یک توسعه و جامعه پایدار برسیم باید نقش معلمان را جدی و راهبردی در نظر بگیریم، اظهار کرد: این نقش ابتدا باید در هرم و ساختار وزارت آموزش و پرورش تعریف شود و سپس به خارج از این دستگاه تسری یابد.
وی با اشاره به اینکه معلمان با تعریفی که از حرفه معلمی شد باید بازیگر فعال و کلیدی عرصه آموزش باشند، اضافه کرد:
لازم است فرآیندی طراحی و اجرا شود که در خلال توجه به امنیت فرهنگی، معلمان بتوانند نقدها و اعتراض خود را از مجاری قانونی بیان کنند تا تراکم انباشت مطالبات آنان را روانه خیابان ها و اعتراضات کور نشود.
این کارشناس مسایل آموزش و پرورش افزود: باید به معلمان اعتماد کرد زیرا این معلم است که آینده و چشم انداز فردای جامعه را ترسیم می کند.
فراهنگ ** 1883**1601**