گروه گزارش/
آزمون رتبه بندی معلمان برای دومین بار در 25 تیر ماه سال جاری در " سامانه ضمن خدمت فرهنگیان " بارگذاری و اجرا گردید .
پیش تر و هنگام اجرای نخستین آزمون رتبه بندی معلمان ، " صدای معلم " در گزارشی نوشت : ( این جا )
پس از برگزاری آزمون جهت ارتقا و اعطای جدید رتبه به معلمان در طرح " رتبه بندی معلمان " که در 27 بهمن در سامانه ال تی ام اس وزارت آموزش و پرورش اجرا گردید ؛ تعداد قابل توجهی از معلمان انتقادات فراوانی را نسبت به اجرای این آزمون ابراز داشته اند .
این نظرات در بخش نامه های دریافتی صدای معلم بارگذاری گردیده است . " رتبه بندی " فرآیندی است کیفی و جامع که نخست باید تعریف جامع و کازشناسی از آن توسط نهادهای ذی صلاح صورت گرفته و گام بعدی احراز آن توسط یک نهاد حرفه ای و استاندارد است که تنها از عهده " سازمان نظام معلمی " با رویکرد مستقل و مشارکتی و برآمده از بدنه معلمان حاصل می شود .
انتقادات معلمان را می توان در موضوعات زیر طبقه بندی کرد :
* سخت بودن آزمون
* زمان ناکافی برای آزمون
* آماده نبودن و نداشتن فرصت و زمان لازم برای مطالعه منابع آزمون
* سرعت پایین اینترنت در بسیاری از مناطق و نواحی که با انتخابات مجلس و تبلیغات آن هم زمان شده است .
* حد نصاب قبولی که برای قبولی در آزمون تعریف شده است استاندارد نبوده و کسب آن بسیار دشوار است به عنوان مثال معلمان می گویند کسب 80 درصد نمره قبولی برای دریافت رتبه 5 ( عالی ) واقعی و منصفانه نیست .
*مشکلات فنی سامانه ضمن خدمت که موضوع جدیدی نیست و مسئولان هم تدبیری برای آن نکرده اند .
و...
نخستین بار « صدای معلم » در 6 دی 1398 در گزارشی با عنوان " هشدار صدای معلم به وزارت آموزش و پرورش در مورد اجرای رتبه بندی معلمان ؛ با صلاحیت های حرفه ای معلمان و آینده نظام آموزش حرفه ای آنان بازی نکنید ! نسبت به " اجرای رتبه بندی معلمان " با ساز وکارهای تعریف شده هشدار داد . ( این جا )
در این گزارش آمده بود :
" قرار است کدام شاخص ها و معیارها توسط کدام مرجع علمی صلاحیت دار مورد ارزیابی و سنجش و در نهایت " رتبه بندی " قرار گیرند ؟
کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در کنار این دلسوزی های در پایان عمر خویش ؛ تکلیف " سازمان نظام معلمی " را که سال ها از طرح آن می گذرد مشخص کند . پرسش « صدای معلم » آن است که اگر وزارت آموزش و پرورش با معلمان صادق است ؛ چرا متن کامل و پیش نویس طرح " رتبه بندی معلمان " که توسط شورای عالی آموزش و پرورش تهیه شده است برای مطالعه و داوری کارشناسی در اختیار افکار عمومی قرار نمی گیرد ؟
معاون برنامه ریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش به این پرسش اساسی پاسخ دهد که چه تفاوتی است میان آن طرح " مسیر ارتقای شغلی معلمان " و " رتبه بندی معلمان " ؟
مگر نه این است که معلمان در طرح رتبه بندی معلمان قرار است بر اساس یک سری شاخص و معیارهای تعریف شده ارتقاء پیدا کنند ؟
آقای اللهیار بد نیست در این زمینه یک پژوهش میدانی داشته و تحقیق کنند که این هیات های ممیزه در آن زمان چه عملکردی داشته و الان به چه صورتی درآمده اند ؟
واقعا این پرسش جدی مطرح است که چرا مسئولان این جامعه در سطوح مختلف به جای اصلاح روندها ، فرآیندها و نهادها دائما می خواهند که نهاد جدیدی تاسیس کنند ؟ !
( درست مانند مصوبه شورای عالی هماهنگی اقتصادی که با وجود تعریف و استقرار نهادهای قانونی و تقنینی افزایش بنزین را رقم زد و این همه هزینه را بر کشور تحمیل کرد . اگر یک نهاد درست کار نمی کند و یا ناکارآمد است باید آن را اصلاح کرد و یا گردش کار و مدیریت های آن را بازتعریف کرد نه آن که دائما نهادهای مختلف تاسیس کنیم و این همه هزینه و اتلاف منابع و بودجه بر سیستم تحمیل کنیم ! )
برای عملکرد معلمان در طول یک سال تحصیلی ، " فرم ارزیابی عملکرد " تعریف شده است .
اگر نتایج این گونه ارزیابی ها دقیق و شفاف نیست آن را اصلاح کنیم .
مدیران را آموزش دهیم و درجه تعهد سازمانی کارکنان را ارتقا دهیم .
گروه های آموزشی که در حال حاضر به یک رکن و عضو زاید و بوروکراتیک تبدیل شده اند را فعال و در کنار ارزیابی درونی در حوزه مدرسه و توسط ارکان مدرسه سعی کنیم تا ارزیابی تلفیقی از کار معلم حاصل شود .
سازمان نظام معلمی که به نظر می رسد برخی و شاید بسیاری از مسئولان و مدیران ناکارآمد را به وحشت انداخته ضمن شفاف سازی در رویکردها و عملکردها ؛ آن را در سیستم تعریف کرده و " معلم حرفه ای " را پایه گذاری کنیم .
بدون تردید حضور و استقرار " معلمان حرفه ای " در نظام آموزشی ایران برای نخستین بار ، صفحه تازه ای را در مناسبات " صف " و "ستاد " خواهد گشود و البته این با آموزش و پرورش ایدئولوژیک سازگار نخواهند بود . "
به نظر می رسد گوش شنوایی برای شنیدن انحرافات در این سیستم ناکارآمد با مدیرانی ضعیف و غیرعلمی که نگاه شان به مسائل تعلیم و تربیت صرفا " اداری " است وجود ندارد .
این مدیران غیرپاسخ گو با تصمیمات نسنجیده و غیرکارشناسی ، هزینه هایی را بر سیستم آموزشی تحمیل می کنند که به نظر می رسد جبران آن بسیار دشوار و حتی ناممکن خواهند بود .
« صدای معلم » در پایان گزارش تفصیلی خود چنین نتیجه گیری کرده بود :
" اما بخش قابل توجه و در عین حال تاسف برانگیز این شیوه نامه در مورد " صلاحیت های حرفه ای " است .
این رسانه بارها بر این نکته اصرار ورزیده است که رتبه بندی معلمان با احراز " صلاحیت های حرفه ای " ارتباط دارد و چیزی نیست که با یک " آزمون " به دست آید .
متاسفانه عملکرد ناقص ، مبهم و غیرکارشناسی وزارت آموزش و پرورش که برای بارها اتفاق افتاده ضمن ایجاد فضای ابتذال ، یاس و بدبینی بین معلمان ، موضوع مهم و راهبردی تربیت و نگهداشت " معلم حرفه ای " را در این دستگاه دچار چالش های جدی و راهبردی کرده است .
قبلا گفته ایم و باز می گوییم :
" رتبه بندی " فرآیندی است کیفی و جامع که نخست باید تعریف جامع و کازشناسی از آن توسط نهادهای ذی صلاح صورت گرفته و گام بعدی احراز آن توسط یک نهاد حرفه ای و استاندارد است که تنها از عهده " سازمان نظام معلمی " با رویکرد مستقل و مشارکتی و برآمده از بدنه معلمان حاصل می شود .
پرسش « صدای معلم » آن است که اگر وزارت آموزش و پرورش با معلمان صادق است ؛ چرا متن کامل و پیش نویس طرح " رتبه بندی معلمان " که توسط شورای عالی آموزش و پرورش تهیه شده است برای مطالعه و داوری کارشناسی در اختیار افکار عمومی قرار نمی گیرد ؟
پایان گزارش/
