صدای معلم :
در ابتدا لازم است یک " خود انتقادی " نسبت به خودمان یعنی خبرنگاران و رسانه ها داشته باشم .
یکی از دلایل مهم برای در اولویت نبودن آموزش و پرورش در سپهر جامعه به کارکرد رسانه ها باز می گردد .
این انتقاد منطقی به ما خبرنگاران باز می گردد که در این مدت نتوانسته ایم چالش های آموزش و پرورش و نظام آموزشی را به درستی کالبد شکافی کرده و با کارشناسی لازم حساسیت جامعه و مسئولان را طراحی و عملیاتی کنیم .
شاید بهتر باشد ما خبرنگاران با مطالعه بیشتر و پرهیز از پرسش های کلیشه ای و تکراری ، کار خبرنگاری را فقط در انتشار گزارش های مثل هم خلاصه نکرده و ایده های بالاتر و راهبردی تر را پی گیری کنیم .
همچنین انتقادی دارم به شما و مجری نشست آقای میرزاخانی .
آقای میرزخانی گفتند شما 20 دقیقه وقت دارید اما 32 دقیقه صحبت کردید .
فکر می کنم ایشان رویشان نشد به شما بگوید و یا این که فقط زورشان به رسانه ها و خبرنگاران می رسد !
اگر قرار باشد این جا هم صحبت نکنیم ، پرسش نکنیم یا باید مثل خیلی از معلمان در زنگ های تفریح دائما غر بزنیم و ناله کنیم !
یا باید به کف خیابان بیائیم و یا این که بگذاریم از این مملکت برویم !
اگر شما راه چهارمی می شناسید بگویید ؟
جناب آقای حاجی میرزایی
شما در ابتدای وزارت و پس از رای اعتماد فرمودید :
" از معلمان در تمام سطوح می خواهم چنانچه در مدت وزارتم انحرافات از این برنامه ها مشاهده کردند، تذکر دهند . "
پرسش این است که رسانه ها این انحرافات را دقیقا و به طور مشخص باید به کدام نهاد و یا واحد مسئول ، دلسوز ، کارآمد و پی گیر ارائه دهند ؟
وزیر محترم آموزش و پرورش
شما در حاشیه مراسم نواختن زنگ ملی استکبار ستیزی با اشاره به برگشت مصوبه تنظیم بخشی از مقررات مالی، اداری و پشتیبانی آموزش و پرورش از شورای نگهبان به مجلس گفتید:
شورای نگهبان به اکثر بندها ایراد گرفته است از جمله کاهش تنوع مدارس و اعمال مدرک تحصیلی فرهنگیان؛ با توجه به اینکه شورای عالی انقلاب فرهنگی به موضوع مدارس سمپاد وارد شده و اساسنامه آن را تصویب کرده و مجلس نباید ورود میکرد، این مصوبه مورد ایراد قرار گرفته است.
جناب عالی بدون آن که نقدی بر عملکرد شورای نگهبان داشته و یا در مورد آن اظهارنظری کند فقط در نقش " ناقل " خبر ظاهر شدید ؟
چرا به عنوان وزیر از حقوق قانونی معلمان دفاع نکردید ؟
چرا شورای عالی انقلاب فرهنگی بر اساس سنت دیرینه در مسائل ریز و درشت این وزارتخانه وارد می شود آن چنان که گویی وزارت آموزش و پرورش فاقد قوه عاقله و ممیزه برای تصمیم گیری است ؟
چرا شورای عالی آموزش و پرورش از وظایف سیاست گذاری و برنامه ریزی فاصله گرفته و بیشتر نقش آیین نامه نویس و مقررات نویس پیدا کرده است ؟
چرا اکثر وزرای آموزش و پرورش در این 4 دهه پس از انقلاب اسلامی محافظه کار و توجیه کننده وضع موجود بوده اند ؟
این حالت متاسفانه به بدنه هم سرایت کرده است !
آقای حاجی میرزایی !
بفرمایید دقیقا اتاق فکر آموزش و پرورش کجاست ؟
آقای وزیر !
در نشست قبلی و در آخر سخنانم خدمت شما گفتم :
تا چه میزان ، شورای معاونین و مجموعه مدیریتی فعلی وزارت آموزش و پرورش را در همراهی با شما و اجرای برنامه ها و حرف هایی که زده اید همچنین استقرار سند تحول بنیادین که از آن نام بردید کارآمد ، توامند و اثربخش ارزیابی می کنید ؟
برداشت و ارزیابی من و برخی از معلمان آن است که شما یا این پرسش را جدی نگرفته و یا از سرنوشت وزرای پیشین درس نگرفته اید !
بد نیست یک آسیب شناسی دقیق از دلایل ناکامی 3 وزیر قبل در دولت آقای روحانی داشته باشید .
پاسخ وزیر آموزش و پرورش :
عذرخواهی می کنم اگر از آن زمان بیشتر صحبت کردیم . برای این که به حق شماها تعدی نشود 12 دقیقه را به وقت شما اضافه می کنیم که این کار انجام شود .
در مدتی که کارم را شروع کردم رصد رسانه ای داریم . موارد و نقدهایی که در رسانه ها متوجه آموزش و پرورش می شود و هم نشست های متعددی با مدیران مناطق در استان ها ی مختلف و کارشناسان درون وزارت آموزش و پرورش و بیرون وزارتخانه درباره شرایط کنونی داشتیم و قطعا کسانی که علاقه مند به مشارکت باشند مسیری را معین می کنیم که به صورت آزاد خواستند به ما کمک فکری کنند این کار را انجام دهم .
من دخالت شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای نگهبان را دخالت غیرتخصصی نمی دانم . اعتقاد من این است که ای کاش دخالت ها محدود به همین نهادهای تخصصی موضوع باشد و این ها با صلاحیت های بیشتری در موضوع آموزش و پرورش وارد می شوند اما تعدد عرصه های سیاست گذاری نوعی آشفتگی را را در حوزه آموزش و پرورش ایجاد می کند .
یکی از نکاتی که من باید به آن توجه بیشتری داشته باشم قطعا همین است .
در مورد تنوع مدارس ، ما تاکید کردیم که ماموریت و مسئولیت ما ارائه یک آموزش با کیفیت به همه ی مخاطبان آموزش و پرورش در سراسر کشور است و این جزء اولویت ماست .
مدارسی در گذر زمان بنا بر اقتضائات مختلف شکل گرفته است که این مدارس برخی اقتضائات شان همچنان باقی است یعنی مثلا مدارسی که در مناطق عشایری برگزار می شود متناسب با اقتضائاتی که خاص خودش است و یا مدارس سمپاد به دلیل تاکید و حساسیتی که در شورای عالی انقلاب فرهنگی برای توجه به استعدادهای درخشان وجود دارد .
گرایش اصلی ما تمرکز بر دو نوع مدرسه است . بعنی مدرسه دولتی و غیردولتی و تلاش می کنیم که همین دو خط را حفظ کنیم .
اگر تنوعی در برخی سطوح ملاحظه می شود آن هایی که اقضتائش برطرف شده است حذف خواهد شد و آن هایی که اقتضائاتش باقی است نیازمند مطالعه ی دقیق تری است یعنی شما نمی توانید با یک حکم از فردا همه تنوع مدارس حذف شود .
کار در آموزش و پرورش اتفاقا نیارمند تامل و تانی فراوان است .
این ساختار کنونی ، این شکل کنونی کار و فعالیت از آشفتگی های متعددی رنج می برد . توجه به آن نیازمند تامل دقیق تر و جدی تر است .
اعتقاد من هم بر این است که شورای عالی آموزش و پرورش نهاد اصلی سیاست گذار آموزش و پرورش است و در نشستی که با اعضای محترم شورا داشتم تاکید کردم که ما باید دقیقا مشخص کنیم که چه موضوعاتی صلاحیت ورود به این حیطه را را دارد ، با چه کیفیتی و با چه استانداردی و تلاش می کنیم که ان شاء الله استاندارد کار را در شورای عالی آموزش و پرورش بهبود ببخشیم .
همه ی کسانی که با من کار می کنند در جهت سیاست هایی که من انتخاب کردم و متعهد شدم همراه هستند .
قطعا کسی با این سیاست ها همراه نباشد جای خود را به کس دیگری خواهد سپرد .
ما شرط همکاری مان با همه همکاران در سراسر کشور تعهد و وفاداری شان به سیاست هایی است که ما اعلام کردیم و امروز بر ذمه ماست که این تعهدات را انجام بدهیم و قطعا این کار انجام خواهد شد .
اما نکته ای که اشاره فرمودید نیازمند توجه عمیق تر رسانه ها هم هست .
حال آموزش و پرورش خیلی خوب نیست !
و برای این که این حال خوب شود باید همه جریاناتی که به موضوع آموزش و پرورش عمیقا فکر می کنند با جدیت و حوصله ی عمیق تری وارد شوند .
در طول این چند ماهی که من مسئولیت داشتم هر وقت دوربینی جلوی من قرار گرفت اولین سوالی که پرسید این بود که :
آقا ! رتبه بندی چه شد ؟!
من هم ده ها بار همین پاسخ تکراری را گفتم .
من انتظار دارم که سوالات به سمتی برود که دقایق جدی تری را در حوزه ی تعلیم و تربیت موضوع توجه قرار بدهد .
ما باید عرصه آموزش و پرورش را ا ز مسائلی این چنینی که ذهن و قکر و روان همه مسئولان را یک جوری به خودش اختصاص داده است آزاد کنیم تا مجال توجه عمیق تر به ماموریت های اصلی آموزش و پرورش حاصل شود .
صدای معلم :
سوال اول من را دقیق پاسخ ندادید ؟!
همکاران رسانه ها شاید رویشان نمی شود به شما و شورای معاونین بگویند ... در رسانه گزارش می نویسیم ، معلمان انتقاد می کنند ؛ شورای معاونین شما و مدیران زیرمجموعه شما پاسخ گو نیستند . چرا ؟
حاجی میرزایی :
تاکید می کنم رصد رسانه ای داریم . موضوعات را رصد می کنند و مسیری هم شمخص می کنیم که افراد بتوانند به طور مشخص تر و روشن تر نظرات شان را منتقل کنند .
حاشیه ها :
* سیدجواد حسینی رییس سازمان آموزش و پرورش استثنایی ، جلال دلقندی رئیس مرکز حراست وزارت آموزش و پرورش ، زهرا مظفر مدیر کل ارزیابی عملکرد و رسیدگی به شکایات وزارت آموزش و پرورش و برخی دیگر از اعضای شورای معاونین در این نشست حضور نداشتند .
*علی رغم آن که وزیر آموزش و پرورش در ابتدا و در پاسخ به پرسش صدای معلم گفت که وقت جلسه را بیشتر می کند اما عملا چنین چیزی اتفاق نیفتاد .
پایان گزارش/