" شهرک آموزش ترافیک " و شوخی احترام به قوانین راهنمایی و رانندگی ؟!

گروه گزارش/

روابط عمومی شهرداری منطقه ۹ تهران چنین می نویسد : ( این جا )

سیدمحمدرحیم مرتضوی شهردار منطقه گفت: با توجه به لزوم استمرار آموزش و ارتقاء فرهنگ ترافیک برای شهروندان به ویژه کودکان و نوجوانان در تمامی ایام سال و همزمان با فرارسیدن سال نو و تقارن بهار طبیعت با بهار قرآن، پارک آموزش ترافیک منطقه۹ در ایام تعطیلات نوروز ۱۴۰۳ درحال فعالیت بوده و خدمات آموزشی و تفریحی متنوعی به شهروندان و میهمانان نوروزی ارائه می کند.

وی با اشاره به اجرای برنامه های آموزشی ترافیکی در نوروز ۱۴۰۳ افزود: ارائه آموزش های ترافیکی ویژه رده‌های سنی مختلف در محورهای ایمنی عبور و مرور شامل استفاده از حمل و نقل عمومی، پیاده روی، رفت و آمد ایمن به مدرسه و احترام به قوانین راهنمایی و رانندگی می باشد.

شهردار منطقه۹ عنوان کرد: با توجه به مجاورت شهرک آموزش ترافیک با بوستان المهدی (عج) و حضور چشم گیر شهروندان و میهمانان نوروزی در این بوستان و به منظور ترویج استفاده از وسایل حمل و نقل پاک، دوچرخه رایگان در اختیار مراجعه کنندگان به شهرک آموزش ترافیک قرار می گیرد .»

تصویر زیر « شهرک آموزش ترافیک » را نشان می دهد که در تاریخ سه شنبه 21 فروردین 1403 گرفته شده است :

تصویر مرتبط گویای همه چیز به ویژه احترام به قوانین راهنمایی و رانندگی می باشد . چرا حساسیتی در برابر زیر پاگذاشتن حقوق مدنی و شهروندی دیگران وجود ندارد ؟

 کمی بالاتر از آن ، مدرسه ای وجود دارد .

تصور کنید روزانه چند دانش آموز این صحنه را مشاهده می کنند و از برابر آن عبور می کنند ؟

آیا برخی تصور می کنند که فراتر از قانون هستند و بر دیگران و حقوق شهروندی آنان مالکیت دارند ؟

یکشنبه اول بهمن 1402 ؛ مطلبی در « صدای معلم » با عنوان « اقدام مثبت شهرداری منطقه 9 تهران در آموزش رفتارهای ترافیکی و حقوق شهروندی به دانش آموزان » منتشر شد . ( این جا )

بعدها مشخص شد این اقدامات بیشتر نمایش بوده و برای ارائه گزارش عملکرد به مقامات انجام شده است . ( این جا )

آن چه موجب تاسف است این که هر روزه دانش آموزان زیادی این گونه صحنه ها را می بینند و قادر به حل و هضم این گونه تناقض ها نیستند .

آنان می پرسند : جایگاه قانون کجاست ؟

چرا اراده و قاطعیتی برای اجرای قانون نیست و در مورد آن مسامحه می شود ؟

این حجم از اتومبیل ها در برابر مدرسه چه می کنند ؟ مگر فضای خالی جلوی مدرسه برای « پارکینگ » تعریف شده است ؟

مگر « پیاده رو » محل پارک اتومبیل و وسایط نقلیه هست ؟

کسانی که در لباس « مامور قانون » بوده و وظیفه ی آنان اجرای قانون است و بابت آن « حقوق و مزایا » دریافت می کنند ؛ اما چرا از کنار این مسائل به راحتی و با بی تفاوتی رد می شوند ؟

آیا این بی تفاوتی ، خاطیان را گستاخ تر و جری تر نمی کند ؟ و قانون شکنی به نرم عادی جامعه تبدیل نمی شود ؟

چرا حساسیتی در برابر زیر پاگذاشتن حقوق مدنی و شهروندی دیگران وجود ندارد ؟

کودکی که می بیند در برابر تابلوی « پارک ممنوع » اتومبیلی پارک شده و عاملان و ضابطان به اجرای قانون وقعی نمی نهند ؛ طبیعی است که در زمان هایی مانند تعطیلات ، آمار کشته شدگان و مصدومین و مجروحان رکورد می شکند و کک کسی هم نمی گزد .

پیش تر نوشتیم : ( این جا )

« مشکل زمانی مضاعف و پیچیده می شود که خود این ماموران هم ممکن است فهمی از مفهوم قانون و ضرورت اجرای آن به عنوان یک « قرار داد اجتماعی » نداشته و یا اساسا تقیدی به اجرای قانون نداشته باشند » .

گره اصلی در جامعه ی ایران آن است که کسی کاری را جدی نمی گیرد و قانون مادون همه امور تعریف می شود .

پایان گزارش/

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید