آمار دقیقی از تعرض به نوجوانان در کشور وجود ندارد اما خبرهای جسته و گریخته‌ای از تعرض در فضای مجازی دیده می‌شود که اکثر مواقع مسکوت یا انکار می‌شود و حادثه اخیر از تعرض یک نیروی آزاد (غیردولتی) به دانش‌آموزان یک مدرسه غیردولتی در غرب تهران افکار عمومی را جریحه‌دار کرد و موجب تأسف همکاران خدوم و معلمان دلسوز شد ؛ معلمانی که دانش‌آموزان را فرزندان خود می‌دانند و در صورت کوچک‌ترین حادثه برای دانش‌آموزان از جان خود نیز دریغ نمی‌کنند و در گذشته شاهد فداکاری آنان تا پای جان بوده‌ایم اما این‌گونه اتفاقات تأمل برانگیز و اسف‌بار نیز نکاتی را به ذهن متبادرمی‌کند.
1- به کار گیری نیروهای آزاد در مدارس غیردولتی بدون احراز صلاحیت‌های حرفه‌ای و اخلاقی و از سویی عدم آشنایی با مسائل تربیتی و روانشناسی و حتی کمترین ساعات آموزش بدو خدمت انتظار این‌گونه حوادث دور از ذهن نیست.
2- آنچه بارها پیرامون ناکارآمدی سیستم آموزش و پرورش گفته‌شده است و خلأ آموزش و آگاهی دانش‌آموز از بدن خود و مراقبت و حفظ خود در مقابل افراد بیمار و روانی از اصولی‌ترین پایه‌های خود مراقبتی به شمار می آید که به‌واسطه وجود تابوها در جامعه و سیستم آموزشی و موانع پیش پای مسؤولین تا الآن این امکان آموزش میسور نشده است.
3- نوع تربیت فرزندان و آگاهی خانواده‌ها حول خود مراقبتی نیز دچار مشکلات عدیده‌ای است لذا خانواده‌ها نیز به‌واسطه شرم و حیا در مقابل فرزندان این موضوعات را ممنوعه می‌دانند و آگاه‌سازی انجام نمی‌شود و چنانچه مسئولان مدارس به این مهم رسیده باشند و مشاورانی را برای بیان مسائل دعوت کرده‌اند با مخالفت شدید خانواده‌ها روبه رو شده‌اند لذا این‌گونه حوادث برای دانش‌آموزان غیرقابل درک و موجب عدم بروز آن در خانواده و با خودسانسوری مواجه می‌شود.
4- در سیستم آموزش و پرورش نیز طرح آموزش‌های خود مراقبتی پیرامون این مسائل با خط قرمز روبه رو می‌شود و در حال حاضر هیچ‌گونه اقدامی حول راهکار و چگونگی آموزش‌ها در سیستم آموزشی انجام نشده است و لذا تبیین این‌گونه مسائل را برای اولیا و دانش‌آموزان با برداشت غیرعلمی و مخالفت از سوی والدین به سند 2030 منتسب می‌کنند درصورتی که آموزش این‌گونه مسائل به‌هیچ‌وجه آموزش جنسی موجود در سند نیست بلکه نوعی آموزش‌های خود مراقبتی است و خلأ برنامه‌های آموزشی برای والدین ضمن کلاس‌های خانواده و آموزش دانش‌آموزان توسط مشاوران و روانشناسان و مربیان پرورشی ضروری به نظر می‌رسد
بنابراین قبول مشکل، اولین قدم برای حل آن است لذا بیان واقعیات و واقع انگاری پیرامون این‌گونه مسائل خود می‌تواند اندیشمندان و پژوهشگران تعلیم و تربیت را در جهت پژوهش و کشف راهکار مناسب برای آموزش خود مراقبتی و حفظ خود در مقابل اعمال مجرمانه، افراد را از خطرات محفوظ نماید و مراقبت‌های مشاوران بعد از اتفاقات صرفاً موجب کاهش مشکلات روانی خواهد شد لذا توجه به شعار پیشگیری قبل از درمان باید سرلوحه آموزش و پرورش قرار گیرد.
خود مراقبتی شامل اعمال اکتسابی است، آگاهانه و هدفدار است که برای خود و دیگران انجام می‌دهیم تا تندرست بمانیم.
از سلامت ذهنی و جسمی خود حفاظت کنیم و نیازهای روانی و اجتماعی خود را برآورده سازیم.
خود مراقبتی موجب افزایش کارایی و مهارت‌های فردی می‌شود.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید