در طول چند ماه گذشته نمايندگان مجلس دو بار وزير آموزش را به كارت زرد مهمان كردند و بهمن ماه زمزمه‌هاي استيضاح او را پيش كشيدند، از سوي ديگر وزير آموزش و پرورش در نشست‌هاي خبري و همايش‌هاي گوناگون در خصوص كمبود بودجه آموزش و پرورش و برنامه‌هاي اين وزارتخانه براي رسيدگي به وضعيت معيشتي فرهنگيان سخن گفت. حالا معلمان در شهرستان‌ها به سراغ ادارات كل آموزش و پرورش و در تهران به سراغ مجلس رفتند تا بگويند تمامي نهادهاي مديريتي را مسوول رسيدگي به وضعيت معيشتي خود مي‌دانند. معلمان كه تاكنون بارها پيگير مطالبات خود شده‌اند، روز گذشته در اقدامي هماهنگ در تجمع سكوت حاضر شدند تا اين‌بار بدون كلمات صداي خود را به گوش وزير و نمايندگان برسانند.
«روي سخن ما هم با رييس‌جمهور است كه چرا وزارت آموزش و پرورش را ناديده مي‌گيرد، هم با وزير آموزش و پرورش كه چرا تلاش نمي‌كند كمي مانند وزير بهداشت باشد و اين قدر آرام و غيرموثر نباشد و هم با نمايندگان مجلس كه چرا به وضعيت بودجه آموزش و پرورش توجه ندارند.»
دبير شوراي هماهنگي، كانون‌هاي صنفي معلمان سراسر كشور در گفت‌وگو با «اعتماد» با اشاره به اينكه تغيير وضعيت معيشتي معلمان را مسووليت تمامي نهادهاي مسوول مي‌داند از برخي از مهم‌ترين مطالبات معلمان نام مي‌برد: حقوق، بيمه مديريت مدارس. به گفته علي‌اكبر باغاني مدارسي كه فرهنگيان بخش مهمي از زندگي خود را در آن مي‌گذرانند فاقد استانداردها و امكانات مناسب است. او به كمبود كتابخانه، آزمايشگاه و البته كلاس‌هاي با جمعيت ٣٨ نفر اشاره مي‌كند و پس از نام بردن از دشواري‌هاي كار معلمان دوباره به نحوه معيشت و حقوق آنها باز مي‌گردد: «آنچه ما به وزارت آموزش و پرورش پيشنهاد داديم ارايه بودجه ٥٠ هزار ميلياردي بود و حالا بودجه اين وزارتخانه ٢٥ هزار ميليارد تومان بسته شده كه اين تنها مي‌شود خرج حقوق معلمان، اين‌گونه اين وزارتخانه ديگر هيچ بودجه‌اي براي هيچ كار ديگري ندارد و در نظر بگيريد كه حقوق معلمان هم زير حدي است كه بايد براي امرا معاش آنها كافي باشد».
باغاني مي‌گويد كه معلمان در مقابل مجلس سكوت كرده‌اند تا شايد صداي بي‌صدايي آنها به گوش نمايندگان مجلس. مسوولان آموزش و پرورش و حتي رييس‌جمهور برسد.
اگر بودجه نيست فقر را عادلانه تقسيم كنيد
با ٢٤ سال سابقه تدريس يوسف رفاهيت، دبير زبان خارجه در همدان يكي از خيل معلماني است كه معتقد است وضعيت معيشت معلمان رفته رفته روي نحوه عملكرد آنها در مدارس هم تاثير گذاشته: «من با اين سابقه تدريس يك ميليون و ٢٦٠ هزار تومان حقوق مي‌گيرم براي اداره يك خانواده چهار نفره، يعني طبق اعلام رسمي ما الان در زير خط فقر زندگي مي‌كنيم. اين وضعيت ما را به ستوه آورده و نگراني من اين است كه كم‌كم رسالت معلمي از ياد ما برود.» اين از ياد رفتن رسالت معلمي البته از ديد او اتفاقي است كه چند سالي هست در آموزش و پرورش آغاز شده. رفاهيت به «اعتماد» مي‌گويد كه شكاف در وضعيت معيشت معلمان از حدود آغاز به كار دولت احمدي‌نژاد آغاز شده و حالا به وضعيتي غيرقابل تحمل تبديل شده است، وضعيتي كه به اعتقاد او تنها معلمان را نشانه نگرفته است؛ «مطمئن باشيد كه هزينه بي‌توجهي به آموزش و پرورش را تمام جامعه مي‌پردازد. وقتي روي مدارس و معلمان سرمايه‌گذاري نشود نتيجه‌اش را در بالارفتن آمار اعتياد، وضعيت دانشگاه‌ها و... مي‌بينيم. همين حالا هم دلسردي آن قدر در ميان معلمان بالاست كه بيشتر سعي مي‌كنند دانش‌آموزان را تشويق به شركت در كلاس‌هاي خصوصي كنند. اين درست نيست، ما معلمي را انتخاب نكرديم كه مجبور باشيم با شغل دوم و سوم زندگي بگذرانيم و ديگر هيچ مهلتي براي مطالعه و رشد در حرفه اصلي خود را نداشته باشيم.»
معلم همداني كه حالا يك دهه است در كانون صنفي معلمان عضويت دارد خطاب به دولت مردان مي‌گويد: «اگر بودجه نيست حرفي نيست پس لااقل فقر را عادلانه تقسيم كنيد. اگر دولت بودجه ندارد كارمندان دولت نبايد اينقدر دريافت‌هاي متفاوتي با هم داشته باشند. فيش حقوقي كارمندان بانك و قضات دادگستري را با فيش حقوقي ما مقايسه كنيد تا ببينيد كه قسمت فقر به ما رسيده است.»
روز گذشته در همدان معلم‌ها از ساعت ٩:١٥ تا ١١:١٥ را خارج از كلاس درس گذراندند، تا شايد تصويري از كلاس‌هاي بدون معلم را به نمايش درآورند.
نقش معلم را به ساكت كردن دانش‌آموزان فرونكاهيد
معلم بازنشسته مشهدي كه ٣١ سال از زندگي‌اش را در مدارس و تدريس دانش‌آموزان گذرانده است مي‌گويد گاهي وقتي صحبت از مطالبات و معلمان به ميان مي‌آيد والدين دانش‌آموزان از وضعيت زندگي معلماني كه مسووليت تدريس به فرزندان آنها را برعهده دارند تعجب مي‌كنند. سيدهاشم خواستار مي‌گويد: «گاهي احساس مي‌كنم نقش اين همه معلم آگاه و توانمند را مي‌خواهند در حد آدمي كه بايد بچه‌ها را سركلاس ساكت نگه دارد پايين بياورند اما مطمئن باشيد معلمان زير بار نمي‌روند.» به گفته خواستار نه تنها وضعيت حقوق معلمان زير خط فقر است بلكه از مزايايي از جمله وام، بن و... هم چندان خبري نيست: «چند وقت پيش به شاغلان به صورت خيلي محدود وام پنج ميليوني دادند كه فقط به تعداد كمي رسيد، بازنشستگان هم وامي دو ميليوني داشتند كه با ثبت نام و قرعه‌كشي مشخص مي‌شد. اما اينكه ما دور هم جمع مي‌شويم و در روبه‌روي نهادهاي مسوول در كنار هم سكوت مي‌كنيم بايد به مسوولان نشان دهد كه معلمان هم حق و حقوقي دارند و در پي گرفتن اين حق هستند.»
در مشهد معلمان در مقابل اداره كل آموزش و پرورش در سكوت كنار يكديگر ايستادند.
در پايان تجمع‌هاي سراسري معلمان كشور عصر ديروز ايلنا نوشت: «به دليل حضور معلمان در تجمعات سراسري امروز برخي مدارس در شهرهاي محل تجمع به حالت نيمه‌تعطيل درآمدند و مديران مدارس و كادر اداري وظيفه اداره مدرسه را بر عهده گرفتند.» بنا به گزارش‌هاي رسيده تجمع سكوت معلمان بدون حاشيه برگزار شد و در پايان تجمع تهران، قطعنامه پاياني در مقابل خانه ملت قرائت شد:
١- محو تمركزگرايي شديد حاكم بر آموزش و پرورش، ٢- اضافه شدن رديف‌هايي مانند حق مسكن، اياب و ذهاب، هزينه غذا و غيره در حكم‌هاي حقوقي معلمان، ٣- افزايش ٣٠ درصدي دستمزد و فوق‌العاده شغل معلمان و ٤- آزادي بي‌قيد و شرط دو نفر از معلماني كه دست‌كم پنج سال گذشته را بدون مرخصي در زندان بوده‌اند از مهم‌ترين مطالبات آنان بود.
معلمان در پايان سكوت بلند خود اعلام كردند: «ما معلمان امروز در مقابل خانه ملت گرد آمديم تا قوي‌ترين هشدارها را پيرامون مسائل حادي كه آموزش و پرورش كشور را زمينگير كرده است اعلام كنيم. باشد كه نمايندگان مجلس فارغ از جناح‌بندي‌هاي سياسي پيش از آنكه بيش از اين دير شود راهي را كه دولت يازدهم درجهت بهسازي اوضاع كشور نسبت به دولت قبل در پيش گرفته طي كنند و همراه با دولت مانع از ادامه روند نادرست كنوني در آموزش و پرورش شوند.»