محمدعلی نجفی این روزها بر خلاف انتظار، درباره مسایل آموزش و پرورش و سهم این وزارتخانه از بودجه عمومی دولت حرفی نمی‌زند/ نقش نجفی در عزل علی‌اصغر فانی وزیر سابق آموزش و پرورش و انتخاب دانش آشتیانی وزیر کنونی آموزش و پرورش تعیین‌کننده بود/ در بودجه‌ای با چنین ساختاری، ضعف و قوت مدیریت منابع مالی تاثیری در جلب نظر و رضایت معلمان ندارد و حضور یک برنده اقتصاد نوبل و یا یک حسابدار ساده در معاونت پشتیبانی وزارتخانه فرق زیادی نمی‌کند/ ارجاع نارضایتی معلمان به ضعف مدیریت منابع مالی، از نجفی به عنوان اقتصاددان و یک مدیر استراتژیک بعید بود/ آقای نجفی بعد از عزل فانی، دانش آشتیانی را «بهترین گزینه» معرفی کرد و مخصوصا روی نکته‌ای دست گذاشت که مورد توجه معلمان بود/ این حرف‌ها در بین معلمان انتظارات و توقعاتی ایجاد کرد. حالا در لایحه بودجه سهم آموزش و پرورش با احتساب بودجه عمرانی و سایر ردیف‌ها حدود 33 هزار میلیارد پیش بینی شده است/ هر وزیری چه ضعیف و چه قَدَر در آموزش و پرورش بعد از مدتی به دلیل محدودیت‌ها و تنگناها تبدیل به فانی می‌شود. عزل فانی یک پروژه سیاسی – صنفی بود/ نمایندگان 7تشکل صنفی– سیاسی به شمول شاخه فرهنگیان برخی احزاب اصلاح‌طلب، با معاون اول رئیس جمهور و رئیس فراکسیون امید مجلس گفت‌وگو و آنها را متقاعد کردند که برکناری فانی، به معنای برداشتن «یک کانون نارضایتی از دولت روحانی در میان معلمان» است/ این قسمت تاحدودی درست بود اما این مسئله نادیده ماند که جانشین فانی در حوزه معیشت و رفاه با انتظارات و توقعات ایجاد شده، چه می‌کند؟ مثل همه موارد وجه سلبی قضایا آسان، اما وجه ایجابی آنها مشکل است...
محمدعلی نجفی این روزها بر خلاف انتظار، درباره مسایل آموزش و پرورش و سهم این وزارتخانه از بودجه عمومی دولت حرفی نمی‌زند، در حالی که برخی فرهنگیان انتظار دارند که ایشان به عنوان مشاور اقتصادی رئیس جمهور و وزیر اسبق آموزش و پرورش و سیاست مداری که مورد علاقه معلمان است، در باره بودجه آموزش و پرورش اظهار نظر کند. آیا سکوتش از رضایت است؟ آیا می‌توان امیدوار بود که با این رقم بودجه آموزش و پرورش در لایحه دولت، به تعبیر ایشان «آقای دانش آشتیانی ناخدای شایسته‌ای برای کشتی تعلیم و تربیت در دریای پرتلاطم کنونی باشند»؟وی در ادامه گفت: «من توصیه‌ام به دکتر روحانی این است که در مواردی که صلاح می‌دانند در ارتباط با بعضی از وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها هرچه زودتر در مورد ترمیم کابینه تصمیم بگیرند.» او جرقه ترمیم کابینه را زد. در این مصاحبه در پاسخ به سوال خبرنگار که ارزیابی شما از عملکرد فانی چیست گفت:«من فکر می‌کنم عملکرد دولت در بخش آموزش و پرورش می‌توانست بهتر از اینی باشد که در طول دو و نیم سال گذشته انجام گرفت.»
نجفی از سهم آموزش و پرورش در بودجه دولت، با توجه به تنگناهای دولت دفاع کرد و گفت:« بودجه که صرف آموزش و پرورش شده واقعا حداکثر توان دولت در این بخش بوده است.»
اما نجفی روی ضعف مدیران آموزش و پرورش در«سیستم مدیریت منابع مالی آموزش و پرورش» دست گذاشت و به مواردی مانند پرداخت نشدن حق‌التدریس معلمان اشاره کرد و افزود: «علیرغم اینکه دولت 26 هزار میلیارد تومان هزینه کرده[بودجه سال 94] این کار به خوبی صورت نگرفته است.
در این بخش، این وزارتخانه نتوانسته است نظر و رضایت فرهنگیان را جلب کند.» در اینجا نجفی از مسایل کلان وارد مسایل خرد شد! دکتر نجفی در شرایطی این انتقادها را مطرح کرد که به گفته وزیر و معاون پشتیبانی سابق، 99درصد بودجه این وزارتخانه صرف پرداخت حقوق و مزایای پرسنل می‌شد. در لایحه بودجه 96 هم از 31هزار میلیارد و 500 میلیون بودجه، 95درصد فقط سهم حقوق و مزایای مستمر کارکنان است.
هر وزیری چه ضعیف و چه قَدَر در آموزش و پرورش بعد از مدتی به دلیل محدودیت‌ها و تنگناها تبدیل به فانی می‌شود. عزل فانی یک پروژه سیاسی – صنفی بود.
این قسمت تاحدودی درست بود اما این مسئله نادیده ماند که جانشین فانی در حوزه معیشت و رفاه با انتظارات و توقعات ایجاد شده، چه می‌کند؟ مثل همه موارد وجه سلبی قضایا آسان، اما وجه ایجابی آنها مشکل است .