دانش آموزان و معلمان ثروت اصلی و نیروی فعال هر جامعه را تشکیل می دهند ؛ توانایی و قدرت تولید هر کشوری به کیفیت نیروی کار آن بستگی دارد. امروزه که عصر دانایی نامیده می شود، بخش مهمی از درآمد هر جامعه صرف سرمایه گذاری در آموزش و پرورش جوانان می گردد. از سوی دیگر رشد و توسعه اقتصادی نیازمند افراد ماهر و متخصص است ؛ لذا آموزش و پرورش جایگاه ویژه ای در تبیین مسائل فوق دارد.
رشد همه جانبه ی اقتصاد آموزش در این روزها به خاطر آن است که دولت ها و جامعه علاقه دارند که از تخصیص بهینه منابع در بخش آموزش خاطر جمع باشند و اطمینان حاصل کنند که منابع اختصاص یافته به این بخش از کارآیی قابل توجهی برخوردار است.
سئوال این است آیا در ایران هم به مسائل بالا توجه می شود؟ افسوس وزیر اسبق آموزش و پرورش مطرح می کند نیروی انسانی کارآمد را کم کردم و بر تعداد دانش آموزان در کلاس اضافه کردم؟!
جناب دکتر آشتیانی !
چشم ها را باید شست ، جور دیگر باید به معلم و آموزش و پرورش نگاه کرد. آموزش و پرورش چه دارد که بخواهیم صرفه جویی کنیم؟ تعداد معلمان زیاد است یعنی چه؟!پس چرا تعداد شاگردان در کلاس هم زیاد است؟!
آموزش و پرورش در رشد و توسعه اقتصادی ملل سهم مهمی دارد و دقیقا به همین علت است که کشورهای توسعه یافته هر روز مبالغ بیشتری را به این بخش اختصاص می دهند. ایالات متحده آمریکا، آلمان و ژاپن پیشرفت اقتصادی خود را مدیون سرمایه گذاری های انبوه آموزشی می دانند که در گذشته در این جوامع صورت پذیرفته و در حال حاضر نیز درصد قابل ملاحظه ای از بودجه و تولید ناخالص ملی این کشورها به امر آموزش و پرورش اختصاص می یابد.
سرمایه گذاری در آموزش و پرورش نه تنها مردم را تواناتر و قدرت تولید آنان را فراوان تر می نماید بلکه در کم کردن نابرابری های درآمدی نقش حساسی دارد و از طریق تقویت مدارس ، ارزش های دیگری از جمله نظم و انضباط اجتماعی، تعهد و مسئولیت پذیری را در اقشار جامعه به خصوص نوجوانان و جوانان گسترش می دهد و خود این مساله هزینه های دولت ها را کاهش می دهد ؛ لذا سرمایه گذاری بیشتر در امر آموزش رشد و توسعه اقتصادی ایجاد می نماید و به جد اجرای دقیق اقتصاد مقاومتی در دست توانمند معلم ایرانی است اگر مورد لطف و توجه قرار گیرد.
به همین دلیل است که همه ی علمای علم اقتصاد بر این باورند که آموزش توانایی های فردی را ارتقاء می دهد و بر بهره وری نیروی کار می افزاید.
به عقیده آدام اسمیت ، "انسان ها با آموزش به سرمایه مبدل می شوند، و جامعه می تواند از توان تولیدی آن ها به صورت بهتری بهره مند گردد."؛ لذا ضمن تبریک مجدد به حضرتعالی ، به عنوان یک فرهنگی دلسوز از شما تقاضا دارم نوع نگاه و نگرش مصرفی به آموزش و پرورش را هم از طریق رسانه ها و هم در بدنه دولت ، مجلس و عامه جامعه تغییر دهید و به جای شعار صرفه جویی وزرای سابق ؛ موارد ذیل را به جد پیگیر باشید:
1) فعال کردن کمیسیون اقتصادی شورای عالی آموزش و پرورش و رصد مطالب در ارتباط با درآمد زایی و ارئه طرح پژوهشی پیمایشی در این زمینه که منجر به آیین نامه یا دستورالعملی عملیاتی شود.
2) پیگیری استفاده از 2 الی 5 درصد سود کارخانه ها، صنایع انرژی و... و واریز مستقیم آن به حساب وزارت آموزش و پرورش.
3) تجمیع در آمدهای ناشی از مشارکت مردمی با نظارت دقیق مدیران مدارس و مناطق ؛ و مصوب کردن دقیق و عملیاتی سهمی از آن درآمدها به دست اندر کاران درگیر در موضوع جهت پیشگیری از عدم شفافیت درآمدها در مدارس.
4) تمرکز بر منابع درآمدی همانند ( صندوق ذخیره، اقلام مصرفی موردنیاز در آموزش و پرورش از طریق تعاونی خاص فرهنگیان؛ درمانگاه های آموزش و پرورش؛ مراکز تفریحی و ورزشی وزارت آموزش و پرورش ؛ توجه به زمین ها و مراکز آموزشی و پرورشی در فضاهای خاص و تبدیل آن ها به مراکز تجاری و درآمد زا ؛ تصویب هزینه برای تمام تاییدیه های تحصیلی، مدارک تحصیلی و ...
5) هماهنگی و همکاری بیشتر بین معاونین و مدیران کل وزارتخانه و مشاورین دفتر وزارتی و جلوگیری از جزیره ای برخور کردن این عزیزان و به تبع ایجاد هماهنگی در برنامه و جلوگیری از اتلاف هزینه ها و طرح ها...
6) توجه ویژه به خروجی کار گروه ها در اجلاس روسای آموزش و پرورش کل کشور ؛ به خصوص توجه ویژه به کار گروه اقتصاد آموزش و کارآمد و به هنگام کردن این اجلاس سراسری که هزینه زیادی هم بر دوش وزارتخانه دارد و گرنه چنانچه خروجی مشخص و عملیاتی ندارد جلوگیری از اجرای مجدد آن .
7 ) شفاف سازی و پیگیری مطالبات فرهنگیان در بحث صندوق ذخیره و سهام عدالت .
8- پیگیری بحث عدالت در پرداخت میان همه پرسنل دولت و پیگیری حقوق و مزایای جانبی فرهنگیان نسبت به دیگر کارکنان دولت ( حق مسکن؛ حق ماموریت ها؛ پرداخت هایی به مناسبت های خاص، وام هایی با درصد پایین و... که به اکثر کارکنان دیگر وزارت خانه ها پرداخت می شود ولی متاسفانه فرهنگیان زحمت کش و صبور از این مزایا محروم هستند ) و همین بی عدالتی در پرداخت مزایا ؛ بر انگیزه و انگیزش معلمان تاثیر شگرفی دارد.
پایدار و ثابت قدم باشید.
قدم اول از شما و حمایت بی دریغ فرهنگیان پشتوانه اقتدار شما.