نهضت و قیام امام حسین(ع) یک حرکت و پروسه جامع و کامل اصلاح گرانه (... طلب الاصلاح فی امة جدی و ابی) و نمادی از یک منشور و برنامه سازنده انسانی، اخلاقی، سیاسی و اجتماعی با شاخصه ها و محورهای عدالت خواهانه، کرامت، فضیلت و آزادی و جهاد و هجرت بود. اهمیت اقدام سید و سالار شهیدان تا بدان جاست که حدوث و ابتناء و مبداء اسلام را به نبی مکرم حضرت محمد(ص) و بقاء این دین مبین جهانی را متوجه و مربوط به امام حسین و کار تاریخی، حماسی او دانسته اند.
از منظری بایستی گفت دکترین و استراتژی آن حضرت ، فرهنگی و تمدن ساز بوده و هرگز ابتدا به جنگ و حرکت نظامی نکردند و بلکه قیام و نبرد آن رادمرد بزرگ عالم بشری و جهان عرفان و عشق و حریت و شرافت، یک عمل تدافعی به شمار می آید و اگر نبود هجرت و قیام و جهاد و شهادت آن مرد تاریخ ساز و آموزگار فداکاری و ایثار و جوانمردی، به جد می توان گفت بنی امیه و آن شجره ملعونه برای همیشه تاریخ امامت را به سلطنت مبدل ساخته و اسلام و قرآن و رسالت نبوی و امامت علوی را در زیرزمین دفن می کردند و امروزه ما شاهد اسلام انقلابی و آموزه های کربلایی عاشورایی نبودیم.
خود آن حضرت فرمودند: آیا نمی بینید که به حق و عدالت و میزان الهی و کتاب خدا عمل نمی شود و از باطل جلوگیری به عمل نمی آید و آن جا که جامعه به رهبری چون یزید (فرهنگ و آداب یزیدی و مروانی و سفیانی) مبتلا گردد بایستی فاتحه اسلام را خواند!
و در جای دیگر در فرمایشات و خطبه های حسین (ع) می خوانیم که این نابه کار فرزند نابه کار (ابن زیاد) مرا میان دو امر یعنی ذلت و شمشیر (مرگ سرخ) مخیر ساخته است اما هیهات منا الذلة و ذلت و پستی و خواری و بردگی از ما خاندان به دور است!
این که امام حسین (ع) خطاب به سپاه کفر و جهل و ضلالت می فرماید ای آل سفیان اگر دین ندارید به روز رستاخیز اعتقاد ندارید ، پس آزاد مرد باشید و یا به پیمان شکنی اهل باطل و فاسدان و غارت بیت المال از ناحیه آنان اشاره کردند و مقولاتی همچون عدالت، آزادی، آزادگی، شرافت، پیمان، مهمان نوازی، مردانگی، جوانمردی و .... را مطرح نمودند حاکی از این حقیقت و واقعیت است که دکترین و استراتژی آن مرد بزرگ و شهید فرهنگ پیشرو انسانیت، امری فرادینی، جهانی، غیر احساسی و جهان شمول بوده است.
این یک ظلم و جفای بزرگ به حسین بن علی (ع) است که تز و عمل او را تحریف نموده و یا ناقص و ابتر جلوه دهیم و آن قیام بی نظیر و تاریخ ساز را با برخی خرافات دون شان اهل بیت (ع) آغشته و عجین نموده و آن حرکت عظیم انسانی و جاوید را یک امر صرف احساسی، عاطفی، ضعیف، ترحم برانگیز و یا در چارچوب تنگ قبیله ای، خانوادگی و حتی یک حرکت محض و صرف دینی و مذهبی نمایش و جلوه بدهیم!
قیام و نهضت امام حسین (ع) حتی فراتر از امر دین و مقطع زمانی و مکانی بوده و جنبه "اولترا" دینی و فرامذهبی داشته است. آن امام حرکتی جامع الاطراف و انسان گرایانه و جهانی انجام داد. اگر چنین نباشد چگونه می توان کار حسینی و عاشورایی و کربلایی را الگو و مدل راستین و اسوه همیشگی خواند!؟ به همین جهت است که گاندی رهبر بزرگ هند و آن لیدر ضد استعماری قیام خویش را یک امر جدید و خلق الساعة ندانسته و بلکه آن را ملهم و منبعث از حرکت امام حسین و یاران وفادارش معرفی نموده است.
ضمنا در کنار جنبه رمزآلود و الهی و ملکوتی و معنوی قیام امام حسین ( ع ) بایستی توجه کرد که آن قیام می بایستی یک امر مکرر در تاریخ و حیات بشر تلقی گردد یعنی همیشه بایستی امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه با جهل و پلشتی ها و بی عدالتی ها و جور و ستم و غارت گری و اصلاح طلبی و آزادگی در حریت و قانون و عدالت و فضیلت انسانی و شرافت و عزت ، تداوم و استمرار داشته باشد .
شاید ظلم بالاتر و لااقل هم ردیف جنایت و سبعیت قاتلان حسین ( ع ) ، تحریف قیام و هور قلیایی و افسانه ای جلوه دادن آن مرد و آن قیام و تخدیری جلوه دادن آن قیام و حرکت مقدس الهی ، انسانی و تراژدی غم بار ( حسین دارم ، چه غم دارم ) باشد ؟!
پاسداشت و سوگواری عاشورا و جهاد و شهادت حسین ( ع ) که در صورت انجام درست و اصولی آن ثواب و صواب و آثار گران بهایی را به همراه دارد هرگز با فساد ، تباهی ، تبعیض ، ظاهر سازی ، بی توجهی و بلکه خیانت به حق الناس و به فراموشی سپردن باطن و مغز و دین و مذهب سازگاری ندارد و اگر امام حسین ( ع ) فرمود : " انا قتیل العبرات ) ؛ غرض از عبرات تنها اشک و اشک و اشک نیست بلکه عبور از پستی به بلندی و از ظلمت به نور و جامه عمل پوشیدن کمال و رشد و انسانیت و عبرت گرفتن از حوادث می باشد .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید