هوالعلیم
سرور گرانمایه جناب آقای دکتر سید محمد بطحایی
با تقدیم سلام و احترام
با عنایت به ضرورت نوسازی در نظام آموزشی، مایه خرسندیست که پرسش های زیر را با حضرتعالی در میان گذاشته و چنانچه صلاح بر پاسخ دیدید، به یقین میوه این گفت و گوی عمومی جز « آگاهی و اصلاح » نامی نمی تواند داشته باشد.
پیش از طرح پرسش ها، توجه استاد ارجمند و مخاطبان فرهنگ دوست را به دو نکته رهنمون می شوم که:
الف: هدف از طرح این پرسش ها اصلاح است و هیچ گونه جهت گیری سیاسی و تشکیلاتی در میان نیست و اساساً بنده فاقد سواد نویسندگیِ تشکیلاتی هستم.
ب:”نوسازی سازمانی” در ادبیات مدیریت اساساً در سه فاز قابل پیگیری است و من نیز نوسازی در آموزش و پرورش را در این سه زمینه و با تأکید بر حوزه اختیارات جنابعالی پی می گیرم:
* نوسازی در نگرش
* نوسازی در روش
* نوسازی در منابع انسانی
و اما شش پرسش مشخص از محضر جنابعالی که مدیری اخلاق گرا هستید:
۱ - چرا رویّه کشدار بوروکراسی اداری همچنان دامن گیر بخش اداری آموزش و پرورش است و هنوز نتوانسته ایم از ساماندهی هوشمند و قابل رهگیری نیروی انسانی با کمترین درگیری مراجعان – مانند عمده دستگاه های اجرایی دیگر – برخوردار شویم؟
۲ - چرا در بدنه کارشناسی معاونت استراتژیک توسعه مدیریت شاهد کمترین تغییر تحول گرایانه به خصوص در جذب نیروهای جدید هستیم و تقریباً عملیات اداری، اجرایی و پشتیبانی با همان منطق، روش و تیم دوران گذشته اداره می شود؟ آیا شما از قدرت کافی برای تغییر برخوردار نیستید؟ مشکل کجاست؟
۳ - چرا شاهد سکوت سازمانی کارشناسان دلسوز هستیم؟ موضوعی که مستقیما به حوزه مدیریت حضرتعالی مربوط است.
۴ - چرا در توزیع پول و مهندسی هزینه به ویژه در مبحث خریدهای اداری و تجهیزات، اولویت با بخش های ستادی و اداری است نه مدارس؟ با کدام منطق بودجه ریزی می توانیم دلیلی اقامه کنیم که دفتر معلمان مدرسه نباید از دفاتر مدیران ستادی مجهزتر و آبرومندتر باشد؟
۵ - چه نظارتی بر خریدها و هزینه کردهای معاونت توسعه مدیریت و برون سپاری ها وجود دارد؟ آیا در جریان برخی روابط مفسده انگیز غیررسمی و خارج از ضوابط با پیمانکاران هستید؟
۷ - چرا ظرفیت سالن ها و اماکن اقامتی آموزش و پرورش را برای نشست ها و اجلاسیه ها رها کرده و سالن های دستگاه های دیگر را با بهای بالا اجاره می کنیم؟
آیا اردوگاه شهید باهنر را که در خوش آب و هوا ترین و گران ترین نقطه کشور قرار دارد نمی توان با اندکی صرفه جویی در سایر هزینه ها به مجهزترین مکان چندمنظوره اقامتی، رفاهی و آموزشی تبدیل کنیم تا مجبور به پرداخت هزینه های بالا برای اجاره سالن نباشیم؟ چرا برای توسعه پروژه های عمرانی و رفاهی روی به سرمایه گزاری های سنگین تر نمی آوریم؟
جناب دکتر بطحایی گرانمایه؛
در پایان به رسم ادب وظیفه دارم به استحضار برسانم، آنچه معروض داشتم نه به قصد نادیده انگاشتن زحمات همکاران و دوستان شریف مجموعه تحت مدیریت حضرتعالی، که به قصد کمک و اصلاح بود.
امید آن که موثر افتد.
با تجدید احترام و ادب
مرتضی نظری
۹۵/۶/۱۰
این گفت و گوها ادامه دارد…
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید