چاپ کردن این صفحه

جواد بابازاده ( رها )/ عضو شورای نویسندگان صدای معلم

دلایل حضور و انتصاب برخی افراد در وزارت خانه و پست های مدیریتی چیست؟

مدیریت در آموزش و پرورش و ضعف مدیریت در ستاد و مدیران فوقانی و میانی وزارتخانه   عملکرد سی ماهه علی اصغر فانی وزیر آموزش و پرورش را از جنبه های مختلفی می توان بررسی کرد . چندی پیش در گروه تلگرامی آموزگاران اندیشمند یک نظر سنجی در خصوص مقایسه عملکرد و میزان رضایت معلمان از شش وزیر آموزش و پرورش از مظفر تا فانی ا انجام گرفت .

در این نظر سنجی  فانی بعد از مرتضی حاجی دومین رتبه برتر  را از معلمین کسب کرد.

مدافعان عملکرد وی معتقدند عدم موفقیت فانی برای حل مشکلات مالی وزارت خانه به وضیعت اقتصادی کشور باز می گردد ولی عملکرد او در سیاست تعدیل نیرو، ارتباط با تشکل ها و فعالین صنفی و پیگیری مشکلات آنها و وضعیت معلمان زندانی، برخورد قابل قبول با منتقدین و نگاه علمی تر به آموزش و پرورش قابل دفاع است .


بر عکس ، منتقدین عملکرد فانی معتقدند او نتواسته برنامه هایش را عمل کند ، اقتدار لازم برای وزارت را ندارد ، فاقد کاریزمای مناسب است و ارتباط قابل قبولی با جامعه معلمان ندارد .

منتقدان عملکرد وی بر این باورند فانی و تیم مالی اش توان چانه زنی و تاثیر گذاری بر سیاسیون ارشد نظام و نمایندگان مجلس را ندارد و نتواسته اعتبارات و امتیازات لازم را جهت مرتفع ساختن مشکلات آموزش و پرورش کسب کند.

همچنین منتقدین بیان می کنند فانی اشراف مدیریتی و اطلاعاتی بر مجموعه تحت مدیریتش ندارد و مهم تر آن که نتواسته همسو با شعار و برنامه های دولت تدبیر و امید تغییراتی در مدیران وزارت خانه ایجاد کند و اکثرا افرادی بر صندلی مدیریت تکیه دارند که با برنامه های دولت همسو نیستند.


 موردی که موافقان و مخالفان عملکردش از آن بسیار ناراضی بوده و آن را محکوم کرده و از تاثیرات مخرب آن سخن می گویند سایه ی سنگین روابط شخصی وزیر بر مدیریت وزارت خانه است .


در این نوشته به برخی از این موارد اشاره می شود :

چندی پیش در یکی از گروه های تلگرامی آقای ج - ش خاطره ای تعریف کرد؛ ایشان در خاطره اش بیان می کند: به علت آنکه من در حضور وزیر و معاونینش از بی دانشی و ضعف کارایی یکی از مدیران ارشد وزارت خانه نقد کردم ایشان که تحمل نقد را ندارند به دل گرفتند و دست به افترا می زنند ! سوال مهمی که اینجا مطرح است آقای ج - ش نیروی آموزش و پرورش نیستند و مسئولیتی در این خصوص ندارند؛ با چه عنوانی در جلسه وزیر و معاونینش شرکت می کند و با چه توجیهی از عملکرد و دانش فردی کارکنان انتقاد می کند؟

مگر برگزاری این جلسات قانونی ندارد که همه بتوانند در آن شرکت کنند ؟ یا چون ایشان نسبت نزدیک با وزیر دارند می توانند شرکت کرده و انتقاد کنند ؟ آیا معیار سنجش توانایی و دانش کارکنان و مسئولین وزارت خانه وزیر می باشد و  یا دیگران ؟

ممکن است هر فرد با هر عنوانی به عملکرد کلی آموزش و پرورش یا بخشی از آن نقد داشته باشد ولی اینکه فردی خارج از مجموعه در حضور وزیر و معاونینش از عملکرد و دانش فردی اشخاص نقد کند هیچ دلیلی جز داشتن رابطه شخصی وزیر با فرد مذکور نمی تواند داشته باشد؛ مشاهده مواردی از این دست شنیده ها در خصوص رفت و آمد خارج از عرف و بیش اندازه ج - ش و دیگر بستگان و نزدیکان خارج از سازمان وزیر در وزارت خانه و دخالت در تصمیمات وزارت خانه را باور پذیر می کند.


مورد دیگر از تاثیر روابط شخصی فانی در مدیریت وزارت خانه به کارگیری دوستان بازنشسته وزیر در پست های کلیدی و مهم وزارت خانه است که طبیعتا موجب بروز مشکلات و پایین آمدن کارایی آن بخش آموزش و پرورش شده است.

انتصاب دکتر « علی اصغر احمدی » به عنوان قائم مقام وزیر در سازمان انجمن اولیا و مربیان از این موارد است . در مورد عملکرد این بخش مهم آموزش و پرورش با هر که سخن می گویم اذعان دارد کم کار و نیمه فعال است .

دکتر احمدی از اساتید صاحب نظر و بنام روان شناسی دانشگاه تهران است . بسیاری معتقدند دوستی نزدیک با فانی دلیل اصلی به کار گیری او علی رغم بازنشستگی او است . او در عمل به صورت نیمه وقت در وزارت خانه و سر کار حاضر می شود و روزهای کاری هفته را بین وزارت خانه و دانشگاه و مرکز روان شناسی تقسیم کرده است .

آموزش و پرورش با داشتن حدود ۱ میلیون معلم و ۱۳ میلیون دانش آموز که در آن تحصیل می کنند و ۲۶ میلیون اولیا؛ به صورت تقریبی با ۴۰ میلیون نفر درگیر است ؛ آیا انتخاب یک مدیر بازنشسته و پاره وقت برای بخشی که بیشترین تماس را با این ۴۰ میلیون دارد در بین انبوه پرسنل توانمند و کار آمد توجیه منطقی و مدیریتی دارد ؟


عملکرد ضعیف سازمان انجمن اولیا و مربیان در زمینه های ارتباط اولیا و مربیان و مشارکت اولیا در مسایل تربیتی و استقبال معلمان و مربیان از مجلات پیوند و .... مبین این قضیه است .

شایان ذکر است مصاحبه و گفت و گوی قابل توجه و ارزش مندی در خصوص عملکرد این بخش هم از آقای احمدی در رسانه ها مشاهده نمی شود.


انتخاب و انتصاب « اسفندیار چهاربند » به عنوان یک بازنشسته برای مدیرکلی استان تهران هم موج انتقادات را علیه وزیر ایجاد کرد .

موارد این چنینی را باز هم می توان یافت ؛ به طوری که یکی از معلمان مدعی بود فانی به یکی از بستگان بازنشسته او که از زمان مدیر کلی فانی در استان کردستان رابطه ی دوستی نزدیک و همکاری داشت پیشنهاد همکاری داده بود ولی او که پس از بازنشستگی مشغول کشاورزی در سنندج است این پیشنهاد را نپذیرفته بود...

انتظار می رود که آقای فانی به جای میدان دادن به افراد ضعیف که گاه سخنان دیگران را برای جلب رضایت وزیر بازگو و بازنشر می دهند با توجه به انتقادات صحیح و اصولی و بر طرف کردن ایرادات موجبات ارتقاء و اعتلای بیشتر آموزش و پرورش را فراهم نماید.

دوشنبه, 22 فروردين 1395 21:29 خوانده شده: 2477 دفعه

در همین زمینه بخوانید: