آقای حاجی بابایی در پاسخ به این پرسش سخن معلم که چرا در دوره نمایندگی از سرمایه اجتماعی تشکل های معلمی استفاده کردی ( از جمله در جریان استیضاح مرتضی حاجی ) اما بعد از رسیدن به وزارت موضع تان عوض شد و چرا پست مشاور وزیر در امور تشکل ها را حذف کردید ؟ می گوید : "یکی از دوستانی که بعدا مدیر کل استان چهارمحال و بختیاری شدند ( آقای کریمیان ) این گونه مسائل مربوط به تشکل ها را پیگیری می کردند .به ما اطلاعات می دادند و ما در مورد آن ها صحبت می کردیم ."
در جای دیگری از مصاحبه می گوید : "گفتم آقای کریمی در آن جا بود که من ایشان را در استان چهار محال مدیر کل کردم . ایشان امور مربوط به تشکل ها را قبل از من انجام می داد و در زمان ما هم این کار را ادامه داد." اشاره آقای حاجی بابایی به آقای علیرضا کریمیان است که همکاری محجوب و دوست داشتنی است.
البته آقای حاجی بابایی می دانند که وظیفه مشاور در امور تشکل ها "دادن اطلاعات" نیست. این تعبیر مخصوصا در باره جناب کریمیان نامناسب و حتی توهین آمیز است. در برهه زمانی مورد اشاره یعنی اوایل وزارت حاجی بابایی بنده و آقای کریمیان در باره مسایل معلمان به طور مرتب تبادل نظر می کردیم. آنچه که قطعی است آقای کریمیان مشاور وزیر در امور تشکل ها نبودند. خود ایشان به من گفت که مشاور یکی از معاونان وزیر (احتمالا به نام آقای حیدری ) است. البته سابقه آشنایی من با آقای علیرضا کریمیان به سال 77 و تاسیس کانون صنفی معلمان بر می گردد.
در آن زمان ایشان جوان ترین عضو موسس کانون و بسیار مودب و کم حرف بودند یادم هست که حداقل یکبار هم جلسه هیات موسس در یک مدرسه غیر انتفاعی در خیابان دکتر معین به میزبانی ایشان برگزار شد که در آن مدرسه تدریس می کردند یا شاید معاون بودند. بعد از اخذ پروانه کانون و قبل از برگزاری اولین مجمع کانون، من از دوستان موسس خداحافظی کردم و دلیلش هم تعارضی بود که بین نقش روزنامه نگاری و فعالیت صنفی می دیدم.
تصور من این بود و هست که یک فعال صنفی یا سیاسی مادام که به یک تشکل متعهد است نمی تواند روزنامه نگار واقعی باشد.
به نظرم آقای کریمیان یک یا دو دوره هم عضو هیات مدیره کانون شد و بعد هم از کانون فاصله گرفت. به هرحال دیگر از آقای کریمیان خبر نداشتم تا اینکه در اوایل دوره وزارت حاجی بابایی همدیگر را پیدا کردیم . جزییات ارتباط مجدد را یادم نیست اما به گمانم از طریق وبلاگم با من ارتباط گرفت. برخورد او همچنان متواضع و مودب و محجوب بود. در باره مسایل صنفی ساعت ها با همدیگر گفت و گو کردیم . نظرات ما به همدیگر خیلی نزدیک بود. حس خوب و مثبتی به ایشان داشتم و هنوز هم دارم. ایشان فرد مناسبی برای ارتباط و تعامل با تشکل ها بودند. نهایتا پیشنهادی عملی برای شکستن بن بست صنفی مطرح کردم و از آقای کریمیان خواستم با مقامات در میان بگذارد.
پیشنهاد من این بود که به دعوت وزارتخانه ، بین 50 تا 100 تن از فعالان صنفی شناخته شده و کارشناسان حوزه صنفی با گرایش های گوناگون و حتی متضاد از تهران و شهرستانها به میزبانی وزارت در باشگاه فرهنگیان به مدت دو روز کنفرانسی برگزار کنند. تاکید کردم که هیچ گرایش صنفی از تند و رادیکال تا ملایم و اصلاح طلب از قلم نیفتند. ادامه پیشنهاد این بود که کنفرانس را خود معلمان اداره کنند و از دعوت شدگان خواسته شود که هریک نظرات خود را در باره فلسفه کار صنفی ، چارچوب ها و روش های اعتراض و نحوه تعامل باوزارتخانه و مطالبات معلمان ، به صورت مکتوب عرضه کنند. دبیرخانه ای به انتخاب کنفرانس مسئول جمع بندی سخنرانی ها و مقالات بشود. در پایان روز دوم هم وزیر یا یکی از مقامات در این کنفرانس شرکت کند.
به آقای کریمیان اطمینان دادم که خروجی این کنفرانس حتما بیانیه ای معتدل و صنفی و در چهارچوب قانون خواهد بود. به آقای کریمیان گفتم فعالان حوزه صنفی ممکن است زبانشان تلخ و تند باشد ولی نوعا انسان های منطقی و معتدل و قانون گرایی هستند. آنچه از این کنفرانس بیرون آید مانیفست همه تشکل های معلمی و برآیند تفکر معلمان در مورد فعالیت صنفی و چارچوبی برای فعالیت خواهد بودو قطعا با بودن چنین مانیفستی فعالیت ها در چارچوب صنفی خواهد ماند. آقای کریمی طبق معمول با ادب و احترام از این پیشنهاد استقبال کردند و به نظرم خود ایشان هم با این پیشنهاد موافق بودند. قرار شد با مدیران ارشد در میان بگذارد. اما متاسفانه این پیشنهاد جواب مثبت نگرفت.
تا جایی که خاطرم هست آقای کریمیان در آن دوره کوتاه با برخی فعالان صنفی کانون هم دیدار و گفت گوهایی داشت. به نظرم ایشان با حسن نیت می خواست کار مفیدی انجام دهد اما میدان لازم پیدا نکرد .
من تصور می کردم که آقای کریمیان گفته ها و نوشته های مرا به معاون وزیر می دهد و از طریق او ممکن است به دست وزیر برسد. پرسش من از جناب حاجی بابایی این است که اگر آن گونه که می فرمایند ، آقای کریمیان اطلاعات را به ایشان می داده ، چرا به این پیشنهاد منصفانه و سازنده اصلا جواب ندادند؟
ارتباط آقای کریمیان بعد از این پیشنهاد با من کمتر و کمتر شد و مدتی بعد که به سمت مدیر کمیته شیر وزارتخانه منصوب شدند ارتباط ما قطع شد. از زمان انتصاب ایشان به عنوان مدیر کمیته شیر تا امروز ارتباطی با ایشان نداشته ام.
این گفته حاجی بابایی که آقای کریمیان قبل از حاجی بابایی یعنی در دوره علی احمدی و فرشیدی امور تشکل ها را انجام می داده به نظرم درست نیست و بنده از آقای کریمیان در این مورد چیزی نشنیده ام.
آقای حاجی بابایی همان گونه که در این مصاحبه گفته اند معتقد به دیدار چهره به چهره بامعلمان بود و هنوز هم هست. ارتباطی کاملا یک طرفه و از بالا به پایین که وزیر پشت تریبون سخنرانی می کرد و صدها تن از معلمان خسته روی صندلی ها چرت می زدند...
به هر حال ممنون از آقای حاجی بابایی که با ذکر نام آقای کریمیان سبب خیری شدند تا بنده هم از دوست قدیمی و عضو موسس کانون صنفی معلمان یادی بکنم .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید