در باب اهمیت معلم در جامعه دو یادداشت ( نقش راهبردی معلمان در جامعه - توجه به فرهنگیان و معلمان به عنوان بازیگر اصلی آموزش و پرورش و زیربنای توسعه ) برای سایت سخن معلم ارسال کردم.
از « مدیریت محترم سایت سخن معلم » که امکان ارتباط مستقیم معلمان با مسئولان وزارت آموزش و پرورش را فراهم می نمایند، کمال تشکر را دارم.
به دلیل اینکه تعداد زیادی از دانش آموزان کشور در هنرستان ها درس می خوانند و در نظام 3-3-6 قرار است یک پایه به هنرستان ها اضافه شود و سه ساله شوند ؛ لازم است مشکلات فعلی مورد توجه مسئولان وزارت آموزش و پرورش قرار گیرد و در حل آنها اقدامات مورد نیاز را انجام دهند.
1- طبق مقررات آموزش و پرورش که از بدو تاسیس هنرستان ها در سال های دهه 70 ابلاغ گردید، کارگاه عملی باید حداکثر با 16 هنرجو برگزار شود در حالی که کارگاه عملی هنرستان در استان مازندران با 25 تا 28 نفر هنرجو با یک هنر آموز به اجبار و برخلاف میل هنرآموز، عرف و قانون با کمترین امکانات برگزار می شود.
مسئولان آموزش و پرورش و اداره کل آموزش و پرورش مازندران چشم خود را بر این تخلف بزرگ بسته اند و ظلم مضاعفی را هنر آموزان رشته های فنی تحمیل می کنند؟ تصور نمایید اگر به جای 16 نفر با 15 نفر برگزار می شد،همه جا معترض می شدند!؟
لازم است معاون فنی حرفه ای و کاردانش معاونت متوسطه وزیر آموزش و پرورش به این مشکل توجه ویژه نمایند.
2- طبق مقررات فوق، کارگاه ها باید 36 ساعت سرپرست بخش، استاد کار، انبار دار داشته باشند و باید به تمام لوازم و تجهبزات مورد نیاز برای کار عملی مجهز باشند.همچنین باید مدیریت هنرستان فنی باشد تا با هنر آموزان تعامل داشته و سریع مشکلات را بر طرف نماید ، در حالی که امروزه به بهانه صرفه جویی از نیروهای ذکر شده در تعداد کمی از هنرستان ها وجود دارد یا در صورت وجود به جای کمک به هنر آموزان در خدمت نیروهای اداری هستند؟
یکی از بزرگترین مشکلات فعلی مدارس به خصوص هنرستان ها، برابری تقریبی تعداد معلمان و کادر اداری می باشد و خود را جدا از معلمان می پندارند و در مسائل تربیتی و آموزشی معلمان را تنها می گذارند؟
واقعا ما معلمان برخی از اوقات خود را در مدارس تنها احساس می کنیم و باید به تنهایی و با تدبیر خود بر مشکلات فائق آییم.
البته این مورد به کتمان زحمات کادر اداری تعبیر نشود ولی ارتباط بیشتر بین آنها ،مسئولین ادارات و معلمان بر لذت محیط کاری خواهد افزود.
3- یک مثال واضح بر عدم همکاری ادارات، کادر اداری مدرسه و معلمان ؛ عدم درک متقابل در تجهیز کارگاه ها می باشد. آنها 28 دانش آموز را با یک هنر آموز به کارگاه می فرستند،در حالی که تعداد میزها،فضای کارگاه و سایر امکانات متناسب با این جمعیت نیست ؟
به چه دلیل در استان مازندران برخلاف سایر استان های کشور باید به بهانه صرفه جویی و کاهش هزینه ها به هنر آموزان ظلم شود؟
مگر ما ابر انسان هستیم یا باید فقط در این استان از ما بیگاری بکشند؟
چرا مسئولین ادارات یا اداره کل رضای خدا سالی یک بار به هنرستان ها سر نمی زنند یا مدیران انتصابی و همسو با آنان در ارائه گزارش وضعیت هنرستان به ادارات و اداره کل کوتاهی می کنند؟
4- بحث مدیریت ها در هنرستان ها فاجعه است !
اگر می خواهیم دانش آموزان را به جهت مشکل اشتغال به سوی هنرستان ها هدایت کنیم،باید مدیران آگاه دلسوز و فنی و مطابق نظر اکثر هنرآموزان هنرستان بر سر کار بیایند نه اینکه ادارات یک سال قبل از اتمام مدیریت مدیر فعلی،فردی غیر فنی و ضعیف و مطابق سلایق سیاسی خود را برای مدیریت هنرستان انتخاب کند؟
یک نمونه از ضعف مدیریت اولویت نداشتن کارهاست . مثلا کارگاه های هنرستان ها به ابتدایی ترین وسایل مجهز نیست،اما در عوض میلیون ها تومان از بودجه هنرستان و کمک های مردمی بدون نظر خواهی از کسی صرف خرید دوربین مدار بسته می شود !
کدام یک از این دو در اولویت هستند؟
این مورد مثل کسی است که در منزل خود تلویزیون یا یخچال ندارد ولی دور تا دور منزل خود دوربین نصب کند؟ کدام عقل سلیم این کارها را می پسندد؟ قبلا مدیران موظف بودند برای خرید تجهیزات مدرسه تاییدیه اداره را کسب کنند و پشت چک خرید مدرسه، مهر حسابداری اداره یا معاون مالی درج شده باشد.
5- سختی کار که در حکم کارگزینی هنر آموزان وجود دارد مبلغ ناچیزی است که قابل بیان نیست. همچنین حق لباس ما چند سالی است که پرداخت نشده است.
هنرستان ها نیازمند توجه جدی مسئولان هستند و حل مشکلات فوق دور از دسترس نیست.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید