نقش آموزش و پرورش و نهادها در پیشگیری از « معضل اعتیاد‎ »

  طبق تجاربی که سال های  اندوخته ام ، می دانستم که متاسفانه اکثر دانش آموزان در سن بلوغ از اطلاعات لازم دراین دوره سنی برخوردار نیستند لذا با توجه به اینکه درس « تعلیمات دینی » را بر عهده داشته ام  به ترتیب در مورد وظائف شرعی ، خواندن نماز ، گرفتن روزه  و... صحبت نموده و سپس در مورد نشانه های بلوغ و بهداشت ، غسل جنابت ، انحرافات جنسی و اخلاقی در این مقطع سنی  صحبت نموده ام  .

 یکی از موارد مورد اشاره در مورد عمل زشت استمناء بود و ضررهای جسمی و روحی و اخلاقی و معصیتی که در دین ما در این مورد  وارد شده  که متاسفانه پس از اتمام سخنانم  بیش از نیمی از کلاس که جرات اقرار داشتند اعلام نمودند که اصلا هیچ گونه آگاهی در این زمینه نداشته اند و در روز به دفعات به این عمل زشت مبادرت می ورزیدند و حتی نمازهایشان را بدون گرفتن غسل جنابت به جا می آوردند .

همچنین احساس ترس ،خطر و گناه می کردند که در طول سال راهنمایی های لازم را انجام داده و یا به مشاوره معرفی و  اولیاء آنها را مطلع و راهنمایی می نمودم .

می توان گفت که اکثر نوجوانان اولین اعتیاد خود را در این انحراف جنسی تجربه می کنند و همین عمل زشت ، پایه خیلی از انحرافات و گرایش به اعتیاد و یا ناسازگاری های و ناتوانی های زندگی مشترک شان می شود .

متاسفانه اگر شما در مورد  آمار اعتیاد در جوانان ، طلاق و جنایات و یا اعمال غیر اخلاقی و اجتماعی را در منابع رسمی جست و جو کنید به آمارهای بسیار تکان دهنده ای می رسید که نسبت به کشورهای اروپایی یا پیشرفته دارای آمار بالایی هستیم .

بر این اساس،  آمار دانش آموزان معتاد در سال 1387 بنا بر اظهارات آقای محمدرضا جهان ، قائم مقام دبیر کل وقت ستاد مبارزه  بامواد مخدر  سی هزار  دانش آموز  بوده است و طبق آمار در سال 1390 میزان مصرف مواد در گروه سنی  15 تا 19 سال معادل 56/13 درصد اعلام شده است و 60 % درصد افرادی که مواد مصرف می کنند، شروع مصرف آنها  از دوره دانش آموزی بوده است و 20 % از جرائم خرد توسط معتادین  صورت  می پذیرد  و عامل 55%درصد طلاق ها و 65  % درصد  همسر آزاری ها  اعتیاد و حتی عامل خیلی از قتل ها  و مرگ و میرها   و خودکشی ها  اعلام شده است .

در هر سال حدودا   15  میلیارد تومان برای درمان  معتادان هزینه می شود و اگر از این جوانان دلیل این مشکلات شان را جویا شوید خواهید دید که اکثرا به خاطر ضعف در اطلاعاتی که نسبت به این عوامل داشته اند به دام این مشکلات افتاده اند .

 

 

 

   متاسفانه تمام ارگان ها و حتی آموزش وپرورش  به سادگی از کنار این بحران های اجتماعی  عبور کرده  و یا آن ها را به دیگران حواله می دهند.

 اگر همه ارگان ها  دست به دست هم دهند و با آموزش و پرورش همکاری کنند به نتیجه مطلوب تری دست خواهند یافت چرا که دانش آموزان در روز 6 ساعت و در هفته 36 ساعت از فعالیت خود را در مدرسه می گذرانند و این فرصت مناسبی برای « فرهنگ سازی » است که باید  عوارض مواد مخدر  را تبیین کنیم.

 

 

از خوانندگان محترم درخواست دارم نظرات و پیشنهادهای سازنده خود را ارائه دهند شاید راهی برای ریشه کن کردن این معضل اجتماعی که احتمال سرایتش به صورت یک ویروس برای هر خانواده ایرانی امکان پذیر است به دست آید.