تیتر فوق مربوط به عنوان خبری بود که روز چهارشنبه 94/05/21 شاهد پخش آن از اخبار رسانه ملی بودیم. شبیه این خبر در روز بعد ( پنج شنبه 94/05/22) نیز به شکل تکمیلی پخش شد. منشاء و آغاز این خبر و کش و قوس ناشی از آن از اواخر سال 93 آغاز شد، زمانی که از سوی مسئولان آموزش و پرورش خبر جذب پنج هزار معلم در این دستگاه دولتی اعلام شد.
در مدت این شش ماه اخیر، در اخبار و جراید و در اثناء مختلف به اشکال و انواعِ پردازش، شاهد اعلام این خبر بوده‌ایم و بالاخره مسئولین امر، در اوایل مردادماه 94 شرایط، زمان، مواد آزمون و نحوه گزینش و به کارگیری این افراد به عنوان معلم را بیش از پیش رسانه‌ای کردند. کار تا جایی کش و قوس داشت که بازار پیامک‌های تجاری در این خصوص گرم شد. چند نوع خبر و شایعه در مورد مواد و تعداد سوالات و حتی رشته‌ها به طرق مختلف مانند شبکه‌های اجتماعی ومجازی، پیامک و... پخش و تکذیب شد که حاصل بی خبری مردم و بی توجهی مسئولان مربوطه بود.
علی رغم نیاز چندین هزار نفری وزارتخانه‌ی عریض و طویل آموزش و پرورش به معلمان جدید در رشته‌ها و محل‌های مختلف در سراسر کشور و لزوم تزریق انرژی جدید و توانمند از قشرجوان در بدنه آن ، متاسفانه شعار « کم‌کردن تعداد معلمان » باب شده و همچنین در ده الی پانزده سال گذشته نیز شاهد تعطیلی مراکز جذب و تربیت معلم در ساختار این وزارتخانه‌ی مهم و تاثیرگذار بودیم و هیچ کس و هیچ مسئولی حاضر پاسخگویی یا اعتراضی در این خصوص نشد و همه تسلیم شرایط بودند و گویا روش « آزمون و خطا » بهترین گزینه در مملکت ماست.(در حالی که در علوم انسانی و حوزه‌های مرتبط با آن، مانند مدرسه و معلم و دانش آموز و...، این روش محکوم به شکستِ جبران ناپذیری است.) طُرفه آنکه تعدادی از افراد مسئولِ امروز در همان روزها هم مسئول بودند.
عدم جذب نیروی جوان در این سنوات، منجر به کهولت و پیری نیروی انسانی (شما بخوانید سرمایه انسانی، منابع انسانی و... ) در آموزش و پرورش شد، تا جایی که برای جبران در بخش‌هایی، هجوم سیل‌آسای معلمان بازنشسته برای اشتغال حق‌التدریس در کلاس‌های درس را شاهد بودیم. (ظلم نشات گرفته از اجرای بازنشستگی پیش از موعد در بدنه آموزش و پرورش، بدون ضابطه و اولویت بندی و توجه به نیازها و شرایط این دستگاه، نیز مساله ای است که در مجال دیگری و به صورت مرتبط با این موضوع می توان به آن پرداخت. )
همه این فراز و نشیب‌ها کار را به جایی رسانده که با هزار و یک زحمت! مجوزی به وزارت آموزش و پرورش اعطا می‌شود تا 5 هزار نفر را به عنوان مربی پیش‌دبستانی یا معلمی استخدام کند. این درحالی‌است که طبق اعلام مسئولان مربوطه از این تعداد 1296 نفر هم مربوط به سهمیه ایثارگران است و با توجه به اطلاعیه آزمون مندرج در سایت سازمان سنجش، فقط 3704 نفر از طریق آزمون به رقابت خواهند پرداخت .
در اخبار روز پنجشنبه 22 / 5 / 94 و خبرهای تکمیلی ( توسط مسئولین سازمان سنجش) اعلام شد تعداد 178062 نفر در سایت سازمان سنجش برای بهره مندی از این فرصت (علاقه‌مندان به معلمی) ثبت‌نام کرده‌اند. یعنی از هر 48 نفر فقط یک نفر پذیرفته خواهد شد.
خوشبینانه‌ترین و شاید ساده‌انگارانه‌ترین برداشت از این خبر این است که ادعا شود مشتاقان معلمی چه بسیارند ! (که تیتر خبر نیز شاید حاکی از همین موضوع است) و برداشت دیگر اینکه چه غم انگیز است برای حداقل ظرفیت، متقاضیان فراوانی وجود دارد (مَثَلِ یک مویز و صد قلندر ).
به راستی به کدامین انصاف و صداقتی، خیل عظیم جوانان را به سراب یا تعبیر دیگری به برهوت، امیدوار می کنیم؟! (فارغ از کفاف یا عدم کفاف هزینه‌های ثبت‌نام در قبال زحمات و مشقت‌هایی که برای مجریان در گسترة کشور تحمیل خواهد شد و هزار و یک اما و اگر دیگر که همواره به دنبال این گونه آزمون‌ها بوده و هست، و اضافه کنید مطالبات معلمان را به این مسائل )
یکی از سوالات اساسی از برخی نمایندگان محترم مجلس، که این روزها سنگ مردم، جوانان و از همه بیشتر معلمان را به سینه می زنند، این است که:
چرا مفاد مندرج در قانون مدیریت خدمات کشوری برای استخدام یک به سه در قبال بازنشستگان و خروجی های هر دستگاه را در سنوات گذشته برای آموزش و پرورش فراموش کرده بودند که امروز برای جایگاه 5 هزار نفری شاهد تقاضای حدود 180000 نفری باشیم، چرا با این تعلل اجازه دادند دستگاهی به وسعت خدمت‌رسانی در جای‌جای کشور عزیزمان ایران، با مشکلات عدیده و بغرنج در بعد نیروی انسانی مواجه شود؟ و تازه امسال و در آستانه انتخابات دور جدید مجلس به یادشان افتاده است و مجوز اخیر را به دولت داده اند؟
و اما سخن آخر :
در این سال‌ها به طرق متعدد خبر استخدام‌های مختلف را در دستگاه‌های دولتی و غیردولتی می‌شنویم و شاهد برگزاری این آزمون‌ها بوده و هستیم. تا این جای ماجرا کاملاً عادی و قابل قبول است. اما وقتی آنها را در مقام مقایسه با آزمونِ پرطُمطُراق و پرهیاهوی آموزش و پرورش قرار می‌دهیم، باز هم به مظلومیت معلمان و آموزش وپرورش پی‌می بریم.
به راستی چرا و به چه علت در درجه اول، مسئولان آموزش و پرورش و در درجه دوم، صدا و سیما علاقه‌مندند دائماً به اخبار حوزه این وزارتخانه دامن بزنند! آیا تا به حال مثلاً وزیر محترم دادگستری، یا هر مسئول دیگری مثلاً فرمانده نیروی انتظامی (حتی درحد یک خبر) به نوع، زمان و دیگر جوانب آزمون‌های استخدامی جاری و یا انجام شده در دستگاه تحت‌امر خویش پرداخته‌اند؟
سبک‌کردن و ضایع نمودن اُبهت و اهمیت آموزش و پرورش یکی از ثمرات این گونه برخوردهاست. (همین ماجرا را در مورد افزایش حقوق معلمان در اوایل سال و یا دیگر برنامه‌ها می‌توان تسری داد که شاهد مثال اخیر، موضوع رتبه بندی معلمان! در مهرماه است.)
به عنوان یک معلم، به تمام متقاضیان ثبت نام کننده برای این آزمون هشدارمی‌دهم که به تمام مشکلات، رنج‌ها،کمبودها و البته دلخوشی‌ها، محاسن و باقیات‌الصالحات این شغل شریف به طور واقعی و جدّی بیاندیشند و سپس گام در عرصه‌ی این وزارتخانه بگذارند،که دانایی پیش از انتخاب شایسته‌تر است از دانایی پس از آن.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید