قانون رتبه بندی معلمان پس از کش و قوس ده ساله اکنون در مرحله بررسی و تصویب جزییات در صحن علنی مجلس قرار گرفته است. برای اجرای این قانون از 5 هزار میلیارد تومان بودجه پیشنهادی دولت تا 15 و اخیرا 61 هزار میلیارد صحبت به میان آمده و این در حالیست که بنابر اظهارات رییس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس ، پرداخت حقوقی معادل 80 درصد هیات علمی دانشگاه به معلمان نیازمند بودجه ای بالغ بر 200 هزار میلیارد تومان می باشد.
آنچه عموما در بحث های مربوط به رتبه بندی معلمان مورد غفلت واقع شده بحث ایحاد و تقویت زیر ساخت های علمی و پژوهشی است که در این یادداشت به این موضوع مهم خواهیم پرداخت.
آمورش و پرورش با داشتن بهترین و متخصص ترین نیروی انسانی متاسفانه آن گونه که شایسته است از این توان علمی بهره علمی لازم را نمی برد. نمونه آن معلمانی با مدرک دکتراست که تعداد آنها به چند هزار می رسد و علیرغم توان علمی و انگیزه بالا چندان توجه جدی به آنها نشده است. یکی از مهمترین پیشنهادات در زمینه ایجاد زیر ساخت های علمی و پژوهشی، تاسیس پژوهشکده های فرهنگیان در مراکز استان و بهره گیری از توان و تخصص معلمان توانمند در این عرصه است.
در این رابطه تنها با تخصیص درصد ناچیزی از بودجه رتبه بندی می توان پژوهشکده های فرهنگیان را تاسیس و از این معلمان یا معلمانی با مدرک کارشناسی ارشد و صاحب ایده های برترعلمی و پژوهشی به عنوان هیات علمی و با حقوقی درسطح هیات علمی دانشگاه استفاده مطلوب علمی و پژوهشی به عمل آورد. در این آیین نامه مهم آنچه ضروری به نظر می رسد توجه به واقعیت های آموزش و پرورش و در عین حال اشاره به تقویت زیر ساخت ها و نهایتا جدی گرفتن بحث عدالت در ارزیابی عملکرد معلمان است.
با تاسیس پژوهشکده های فرهنگیان و با مدیریت کارآمد دانش در این عرصه می توان کلاسهای عمومی و تخصصی ضمن خدمت ، مجلات تخصصی ، تحلیل ها و پژوهش های مربوط به وضعیت آموزش در کشور و نقد و تحلیل کتاب درسی یا امتحانات نهایی و کنکور را به شکلی کاملا برنامه ریزی شده و هدفمند طراحی و پیاده سازی کرد.
به راستی بدون طراحی زیر ساخت هایی همچون پژوهشکده های فرهنگیان، مجلات علمی و آموزشی ویژه فعالیت های پژوهشی معلمان ، تقویت گروههای آموزشی یا انجمن های علمی معلمان چگونه می توان ادعای تغییر و تحول در آموزش و پرورش کرد؟!
باید در نظر داشت که رتبه بندی علاوه بر بحث کلیدی بودجه بی شک نیازمند نگاه علمی و همه جانبه بوده و در این مورد لازم است قبل از تصویب نهایی جزییات در صحن علنی مجلس، نسبت به این مسائل توجه جدی شود. شاید با این نگاه بتوان موتور محرک قوی را به حرکتی شتابان در آورد و جنبش علمی و فرهنگی شایسته ای در بین معلمان ایجاد کرد.
ناگفته نماند که در آیین نامه اجرایی رتبه بندی نیز که توسط آموزش و پرورش تهیه خواهد شد این مسائل به نحوی قابل طرح بوده و اهمیت آیین نامه اجرایی که شیوه رتبه بندی معلمان را مشخص می کند اگر بیشتر از قانون رتبه بندی نباشد کمتر ار آن نیست!
در این آیین نامه مهم آنچه ضروری به نظر می رسد توجه به واقعیت های آموزش و پرورش و در عین حال اشاره به تقویت زیر ساخت ها و نهایتا جدی گرفتن بحث عدالت در ارزیابی عملکرد معلمان است. برای نمونه باید دانست که پژوهش در آموزش عالی با الگوها ، نمونه ها ، اهداف و نیازهای آن در آموزش و پرورش متفاوت است.
اساسا هرگونه فعالیت علمی و پژوهشی معلمان اعم از تالیف کتاب ،درس پژوهی ، اقدام پژوهی ، طراحی پوستر ،ارائه سخنرانی علمی ، طرح های مبتکرانه علمی و آموزشی ، نگارش مقاله های علمی و مطبوعاتی، کسب امتیاز در جشنواره های علمی وآموزشی و فرهنگی و امثال آن واجد ارزش است و باید به عنوان یک امتیاز در ارزشیابی و کسب رتبه لحاظ شود.
مهمتر اینکه در مورد تک تک موارد فوق و امثال آن نیز لازم است تمهیدات و زیر ساخت ها و برنامه های مناسبی طراحی و اجرا شود.
در پایان لازم به ذکر است که ایجاد زیر ساخت های علمی و پژوهشی ، اتخاذ رویکرد جامع و تخصصی ، واقع بینی در شرایط رتبه بندی و راهکارهای اجتناب از هرگونه اعمال سلیقه فردی در ارزیابی ها ؛ هیچ کدام بدون بهره گیری از آراء و نظرات خود معلمان میسر نخواهد بود .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
