موضوعاتی مانند رتبه بندی معلمان ، پژوهش و ارزشیابی ، نظام جامع هدایت تحصیلی در کنار دیگر زیر نظام های اصلی سند تحول در آموزش و پرورش به مثابه چرخ دنده هایی است که به حرکت در آوردن موتور محرکه نظام آموزشی در گرو همیاری مشترک و متقابل بین آنها است. گروه های آموزشی ، انجمن های علمی - تخصصی متشکل از معلمان زبده و کار آزموده از غایبان اصلی این اتفاق بزرگند که از آنها در این فرایند هیچ نام و نشانی در میان نیست.
غالب شدن گفتمان معیشتی در فضای امروز آموزش و پرورش موجب شده است تا نگاه گزینشی ، تحریف شده و غیر سیستمی به مولفه های سند تحول بهانه ای برای برون رفت از چالش سکون و روزمرگی در نظام آموزشی کشور باشد.
آموزش و پرورش سعی دارد با کمترین تغییری در ویرایش "عسگری آزاد "معاون وقت سازمان مدیریت و برنامه ریزی از "ضوابط طرح مسیر ارتقای شغلی کارمندان مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری" آن را را با برند و پوشش "رتبه بندی " به خورد معلمان دهد.
تشکیل هیات های بررسی و ممیزی در سطح مدرسه، منطقه تا استان برای اعطای رتبه هایی مانند "ارشد"،"خبره "و "عالی" همراه با توقف لازم در ایستگاه سنواتی با همان ارزشیابی های صوری و بی حاصل داستان تازه ای نیست که کیمیاگران امور اداری از آن بی خبر باشند!
ناگفته نماند باید از هرگونه افزایشی در حقوق و دستمزد که بتواند بخشی از این تبعیض های گذشته را در معلمان جبران کند حتی با نام جعلی رتبه بندی هم ، استقبال کرد.
اما کیست که نداند رتبه بندی معلمان معطوف به اهدافی است که خود انگیختگی ، بالندگی شغلی ، رقابت سالم و سازنده در کسب های شایستگی های حرفه ای ،تخصصی و فردی تنها بخشی از آنها است که با پیش بینی ساز و کارهای قانونی لازم برای ایجاد و استقرار الگوی جدیدی از نظام پرداخت دستمزد و حقوق انجام شدنی است.
اتفاق بزرگی با نام رتبه بندی معلمان تنها در سایه مشارکت فعال و فراگیر جامعه هدف تحقق یافتنی است.
با ارجاع دادن این مساله مهم به ادارات کارگزینی آموزش و پرورش در قالب همان مسیر تکراری گذشته ، پر کردن جداول صوری ارزشیابی ، روکردن گواهی آموزش های بی حاصل ضمن خدمت پولی ، لحاظ کردن حب و بغض های فردی ، تسویه حساب های جناحی و سیاسی پای جمع و تفریق امتیازات ، اخذ امضاهای طلایی پای تاییده های نهایی ، اتفاق بزرگی در حوزه به روز آوری یا توانمند سازی منابع انسانی نخواهد افتاد.
اصطلاح پر طمطراق رتبه بندی معلمان به لطف تلاش شبانه روزی رسانه ها به چنان واژه پرتکراری در سر خط خبرها مبدل شده است که برسر هر کوی و برزنی مانند صدای دهلی که از دور خوش است ، ساری و جاری است.
گروه های آموزشی ، انجمن های علمی - تخصصی متشکل از معلمان زبده و کار آزموده از غایبان اصلی این اتفاق بزرگند که از آنها در این فرایند هیچ نام و نشانی در میان نیست.
بسنده کردن به آزمونهای کلیشه ای و تکراری از نوع بسته پاسخ به شیوه متداول گذشته یا غیر حضوری به جای پایش مستمر سنجش صلاحیت حرفه ای معلمان نمی تواند ضامن خوبی برای اجرای درست رتبه بندی در اموزش و پرورش باشد.
مناسب ترین و نزدیکترین الگو برای پیاده شدن صحیح طرح رتبه بندی در آموزش و پرورش ،الگویی شبیه آیین نامه ارتقای شغلی استادان و اعضای هیات علمی دانشگاه ها ، موسسات و مراکز آموزش عالی است.
نمی دانم چه حکایتی است که برخی از همردیف یا همتراز شدن واقعی معلمان با استادان ،پژوهشگران و فناوران واهمه دارند و حاضر نیستند جایگاه واقعی معلم را به وی بازگردانند.
متاسفانه چنین واقعیتی را با گوشت و پوست خود سالها در بین نمایندگان مجلس و دولتمردان حس کردم.
مقاومتی تمام عیار که هنوز نیز آثارش هویداست.
فراموش نکنید که رتبه بندی معلمان ،قطعه ای حساس و مولد در موتور نظام آموزشی است که اگر به هنگام عمل نکند ،ماشین آموزش و پرورش همچنان درجا خواهد زد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
