دکتر حاجی بابایی درسومین سال فعالیت خود با تقلیل برخی از ساعات درسی از جمله دروس انتخابی از قبیل برنامه ریزی و پرورشی به یک ساعت و افزایش یک ساعت به زمان تدریس در طول هفته موجب تعطیلی پنج شنبه ها در مدارس یک نوبته گردید و با این کار خوشحالی و شادابی را در بین دانش آموزان و معلمین فراهم کرد ؛ بدین ترتیب با تعطیلی پنج شنبه ها مدارس معلمین ابتدایی که همیشه از اینکه مجبورند بر خلاف دبیران متوسطه دو روز بیشتر بدون دریافت اضافه حقوق در مدارس حاضر شوند بسیار خوشحال شده و این طرح ناعدالتی موجود را یک روز کمتر کرد مخصوصا اینکه بعضی از معلمین که در روستا خدمت می کردند و متحمل هزینه های رفت و آمد می شدند این طرح موجب گردید این مسافت طولانی را یک روز طی نکنند و در هزینه های خود صرفه جویی نمایند ؛ طرح مذکور موجب گردید تا دانش آموزان یک روز در کنار خانواده های خود باشند و در این روز به دید و بازدید و فعالیت های ورزشی و کار کردن و یا مرور درس های خود اختصاص دهند .
پس از رفتن حاجی بابایی ، وزیر جدید با این طرح به مخالفت برخاست و طرح « یک روز بدون کیف و کتاب » را پیشنهاد نمود ، طرحی که به دلیل عملی نشدن صرفا در حد حرف باقی ماند و تا کنون اجراء نگردیده است .
معلوم نیست که جناب فانی چگونه این طرح به فکرش خطور نموده که در اینجا با استناد به موارد زیر عنوان می گردد که امکان اجرای این طرح مطلقا وجود نخواهد داشت .
دلایل رد طرح بدون کیف و کتاب
وزیر به همراه معاون خود کفاش عنوان می کند در روز پنج شنبه دانش آموزان در مدرسه حضور یافته و به فعالیت های پرورشی و ورزشی بپردازند ؛ حال فرض کنیم مدرسه ای با 6 کلاس و دارای 200 نفر دانش آموز هست ، آیا امکان دارد این 200 نفر بتوانند از فضای مدرسه برای فعالیت های ورزشی که معمولا در فوتبال خلاصه می شود ، استفاده کنند ؟ مگر مدارس ما چقدر فضا و امکانات دارد ؟ پس امکان اینکه این روز به فعالیت های ورزشی اختصاص یابد عقلا امکان پذیر نیست .
فرض کنیم این روز را به فعالیت های پرورشی اختصاص دهیم ؛ برای اینکار می باست چند تا معلم در مدرسه حاضر گردد و هزینه های این معلمین با توجه به شرایط وخیم آموزش و پرورش چگونه تامین خواهد شد ؟
حال فرض کنیم که معاونین مدارس رو مجبور کنیم تا در این روز در مدرسه حاضر شوند و با دانش آموزان فعالیت های پرورشی و فرهنگی را کار کنند ؛ در اینجا باید عنوان شود منظور از فعالیت های پرورشی چیست؟ اگر منظور یاد دادن قرآن باشد که در تخصص معاونین مدارس نیست ، هرچند اگر هم اجرا شود که دیگر بدون کیف و کتاب نمی شود ؟
حال فرض کنیم که منظور از فعالیت های پرورشی اجرای تئاتر و موسیقی و تماشای فیلم باشد که این مورد هم به دلیل نبودن امکانات کافی از قبیل ویدئو پروژکتور و... امکان پذیر نخواهد بود .بر فرض تجهیز تمام کلاس ها به ویدئو پروژکتور باز هم معاونین مدارس نخواهند توانست از عهده این کار برآیند و باز سوال مطرح می گردد که با توجه به وجود درس پرورشی چه نیازی به اجرای این درس و دیدن فیلم در روز پنج شنبه هست ؟ در همان موعد مقرر می توان از این امکانات استفاده نمود و کشاندن دانش آموزان به مدرسه برای دیدن فیلم بیشتر شبیه به طنز خواهد بود !
دانش آموزان در این روز می توانند به انتخاب خود برنامه خود را مطابق سلیقه خویش پر کنند ، اگر علاقه مند به فوتبال و یا شنا باشند می توانند به باشگاه مورد نظر بروند ، اگه علاقه مند به یادگیری زبان خارجه باشند می توانند به آموزشگاه بروند اگر علاقه مند به دید و بازدید و رفتن به منزل پدر بزرگ و مادربزرگ باشند می توانند به خوبی این کار را انجام دهند .
البته پس از گذشت دو سال معلوم نیست که چرا وزیر کنونی این طرح را مطرح کرده است ؟
شاید پیشنهاد این طرح بدان جهت هست که این دولت اعتقاد دارد تمام طرح های دولت گذشته کاملا غلط و غیر کارشناسی شده هست و ما به عنوان منجی باید تمام طرح های گذشته را باطل و خودمان نیز طرح هایی مطرح کنیم تا نگویند این دولت و تیمش هیچ طرحی نداشته و همان طرح های قبلی را تداوم می بخشند .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید