چاپ کردن این صفحه

پایِ تخته صد نگو باشَد دویست !

ودود فتحعلی زاده/ دبیر زبان و ادبیات پارسی

شعر معلم و راستگویی

روح هم خواهد غذا از ما ، به زیست.
ای که گویی صبح و شب باید گریست.
با مُدارا ، عشق ، آرامش ، اُمید .
جنگ در پیدا و پنهانت ز چیست .
تیره روزی گر ببارانی به خلق .
بر تو هم بارَد ، نمی پُرسَد که کیست.
در کلاسِ عشقِ ما اشک آوران .
صفر می گیرند از ما ، از تو بیست !
مُصلحانِ مُخلصیم از ما ، پذیر .
پایِ تخته صد نگو باشَد دویست .
دانش  آموزَت  بفهمَد  کج  رَوی .
او بلا نسبت که گویی، خر که نیست.


ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

شعر معلم و راستگویی

سه شنبه, 27 خرداد 1398 14:26 خوانده شده: 583 دفعه

در همین زمینه بخوانید: