گروه گزارش/
وزارت بهداشت ایران روز جمعه، هفتم مرداد، از جان باختن ۵۴ نفر دیگر در یک شبانه‌روز گذشته بر اثر کرونا خبر داد .
بر اساس اعلام این وزارتخانه همچنین نزدیک به هشت هزار (۷۸۴۹) بیمار جدید در همین بازه زمانی شناسایی شده‌اند .
از هفته‌های پیش موج جدیدی از شیوع ویروس کرونا در ایران آغاز شده و بر اساس آخرین اعلام رسمی وضعیت ۵۷ شهرستان، قرمز و ۸۶ شهرستان، نارنجی اعلام شده است .
وزیر بهداشت به باشگاه خبرنگاران جوان می گوید : « کرونا مساله شخصی نیست و مردم در جامعه حضور می یابند، بنابراین نیاز است اقدام به تزریق واکسن کنند. می طلبد مراسم‌های عزاداری محرم در محیط باز برگزار شود و در محیط بسته نیز تهویه مناسب باشد تا از انتشار ویروس جلوگیری شود . »
اما وزیر کشور اعلام می کند برگزاری هیات‌ها در فضای بسته مشکلی ندارد .
وزیر آموزش و پرورش در پاسخ به یک خبرنگار که عنوان می کند با توجه به شیوع کرونا آیا برنامه ی خاصی برای بازگشایی مدارس مد نظر هست و این که تمهیداتی اندیشیده شده یا نه ؛ چنین پاسخ می دهد :
« به رسانه های عزیز بارها عرض کردم آخرین جایی که تعطیل می شود « مدرسه » هست و اولین جایی که در همه گیری ها چه ملی و چه جهانی باز می شود مدرسه است . نظام آموزشی بحران زده ما بیش از این توان و تحمل شوک ناشی از تعطیلی و تکرار تجارب شکست خورده ای مانند شبکه شاد در مدارس عادی دولتی را که اکثریت مدارس را تشکیل می دهند ندارد .
مدرسه باید آخرین جایی باشد که تعطیل می شود و اولین جایی باشد که باز می شود . البته ما باید رعایت کنیم . در آخرین جلسه کرونا روز شنبه مصوب شد که سال آینده مدارس و دانشگاه ها حضوری خواهند بود و با قوت هم حضوری خواهند بود . اگر موردی باشد ستاد کرونا اعلام می کند و ما هم تابع این ستاد هستیم . »
جنس این گونه سخنان تکراری و کلیشه ای است و در طول دو سال تعطیلی مدارس بر اثر بحران کرونا هم بارها از زبان وزیر وقت آموزش و پرورش شنیده شد اما تغییری در اوضاع حاصل نشد .
به نظر می رسد وزارت آموزش و پرورش بی توجه به سرعت شیوع کرونا برنامه و یا برنامه ریزی مشخصی برای سال تحصیلی جدید ندارد و بیم آن می رود تا همچون گذشته و تحت تاثیر عوامل حاشیه ای و غیرمسئول همان وضعیت سابق باز تولید شود .
تاکنون وزارت آموزش و پرورش و نهادهای ذی ربط گزارش مدون و مستندی از پیامدها و عوارض دوسال تعطیلی مدارس مانند افت تحصیل ، ترک تحصیل ، بهداشت روان و... ارائه نکرده اند اما آن چه بدیهی و محرز است آن است که نظام آموزشی بحران زده ما بیش از این توان و تحمل شوک ناشی از تعطیلی و تکرار تجارب شکست خورده ای مانند شبکه شاد در مدارس عادی دولتی را که اکثریت مدارس را تشکیل می دهند ندارد .
سیاست وزارت آموزش و پرورش در آن دو سال ، حضور اختیاری دانش آموزان در مدارس بود که این مساله به شدت موجب « لوث شدن » آموزش گردید اما به نظر می رسد که وزارت آموزش و پرورش از آن تعطیلی طولانی مدت مدارس درس نگرفته و همچنان غرق در روزمرگی منتظر تصمیم نهادهای خارج از آموزش و پرورش در مورد سرنوشت و آینده میلیون ها دانش آموز و معلم است .
واقعا این پرسش مطرح است که چرا واکسیناسیون دانش آموزان نباید اجباری باشد و همچون حضور آنان در مدارس اختیاری تلقی گردد ؟
قرینه ی این جنس حضور دانش آموزان در مدارس در کدام یک از نظام های آموزشی جهان یافت می شود که یوسف نوری به عنوان وزیر آموزش و پرورش به تجارب جهانی در مورد بازگشایی مدارس اشاره دارد ؟
نظام آموزشی بحران زده را دریابید !
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
