جناب آقای پورسلیمان
مدیر محترم رسانه وزین صدای معلم
با سلام و احترام
زمین و زمان به هزار دلیل اقرار دارد که تعطیلی دو ساله مدارس در ایران به بهانه ی همه گیر شدن بیماری کرونا و تداوم این تعطیلات به دلایلی مانند ترافیک پرازدحام و لاینقطع پایتخت یا هوای همیشه ناسالم تهران و کلان شهرها، ضربات جبران ناپذیری بر پیکره علیل آموزش و پرورش ما وارد کرده است که حتی پس از سال ها تلاش بی وقفه، امیدی به جبران یا ترمیم آن نیست.
کیست که نداند آموزش و پرورشی که به گواه آزمون های استاندارد بین المللی یا امتحانات سراسری ، تا قبل از شیوع کرونا ، بیش از ۳۵ درصد دانش آموزانش از حداقل مهارت خواندن و نوشتن عاجز و ناتوان بودند اکنون به چه حال و روزی افتاده است!
کیست که نداند جایگزین کردن فضای سرزنده، فعال و پرنشاط مدرسه با صفحه های دیجیتال موبایل یا رایانه در شبکه های مجازی حتی شبکه پر بازدید «شاد » ما را از رسیدن به آمال و آرزوهای تربیتی در ساحت های شش گانه باز خواهد داشت. دیوار کوتاه آموزش و پرورش موجب شده است بدون کوچکترین استمزاجی از وزیر و وزارتخانه، دستور به تعطیل شدن فله ای مدارس داده ، برای خالی نبودن عریضه، بگویند : « آموزش به صورت غیرحضوری خواهد بود ».
دانش آموزان ، آموزگارانی را به یاد خواهند آورد که در زندگی های شان در مدرسه، در کنار دیگر هم کلاسی ها ، الهام بخش آنها بودند .
آنها هرگز « کروم بوک ها » و «آی پد ها» را به یاد نخواهند آورد اما شوربختانه ما داریم بچه ها را عادت می دهیم به صورت انفرادی همچون مرده های متحرک پای رایانه نشسته تا درس یا فعالیتی را دریافت کنند که قرار است طی یک ارزشیابی صوری و کم رمق برای تمامی آنها ، اتوماتیک وار فرمان ارتقای خود به خود یا جهش تحصیلی صادر شود.
حالا بماند که حبس یا رها کردن دانش آموزان در چهار دیواری خانه یا محیط های آکنده از رفتار و آسیب های پر خطر ، افزون بر چالش ها و فطام روحی ، عاطفی و اجتماعی ، چه خسران عظیمی را برای والدین به ارمغان خواهد داشت.
حتی همین تعطیلات طولانی برای همکاران فرهنگی ، معلمان و آموزگاران نیز چنان کسل کننده و ملال آور است که مپرس و هیچ مگوی !
البته اگر دیگر زیان های وارده مانند ارزش ریالی و معنوی فرصت های از دست رفته ، فضا و امکانات انسانی ، کالبدی و ... را به جمع خسارت ها اضافه کنیم حساب آن با کرام الکاتبین خواهد بود !
جناب پور سلیمان!
با تمام این تفاصیل و تفاسیر، به نظر می رسد تداوم و ماندگار شدن تعطیلی مدارس این حسن برای وزیر یا وزارتخانه دارد تا عیوبی مانند کلاس های پرترافیک جا مانده از معلم برای مدتی از چشم ها پنهان شده ، مدیران نیز نفس راحتی از دست والدین بکشند.
دیوار کوتاه آموزش و پرورش موجب شده است بدون کوچکترین استمزاجی از وزیر و وزارتخانه، دستور به تعطیل شدن فله ای مدارس داده ، برای خالی نبودن عریضه، بگویند : « آموزش به صورت غیرحضوری خواهد بود ». به نظر می رسد تداوم و ماندگار شدن تعطیلی مدارس این حسن برای وزیر یا وزارتخانه دارد تا عیوبی مانند کلاس های پرترافیک جا مانده از معلم برای مدتی از چشم ها پنهان شده ، مدیران نیز نفس راحتی از دست والدین بکشند.
کدام آموزش ؟! همان آموزشی که وصف نتایج آن گذشت !
جناب پورسلیمان!
چنین رفتاری با آموزش و پرورش ۱۵ میلیونی حتی در بحبوبه جنگ ، شیوع اپیدمی بیماری های خطر آفرین و ... در دنیا مسبوق به سابقه نیست.
چه کسی جز وزیر می تواند در هیأت دولت مانع از تداوم این تصمیم خسارت بار شود ؟!
متاسفانه وزیر به جای آنکه دولت را مجاب به لغو این تصمیم کند با در پیش گرفتن رفتار دوگانه « یکی به میخ و یکی به نعل زدن » وقتی در برابر میکروفن رسانه ها قرار می گیرد با همان ادبیات زمخت می گوید : « به رییس‌جمهور گفته ام مدارس دیگر تعطیل نشود » اما دیگر روز ،حکایت همچنان باقی است.
به نظر می رسد جناب وزیر در عمل خیلی بدش نمی آید مدارس همچنان سوت و کور بمانند تا ستاد وزارتخانه در این آرامش برزخی به سخنرانی و همایش سرگرم شوند .
جناب آقای پورسلیمان!
نیازی به اثبات صداقت یا ارزیابی از شهامت این و آن برای اقرار به آسیب غیرحضوری شدن آموزش نیست ، آموزش غیر حضوری و تعطیل کردن طولانی مدت مدارس به هر بهانه‌ای ، جفا در حق آینده این مرزوبوم یعنی حق ۱۵ میلیون دانش آموز این کشور است.
ارادتمند شما - سحرخیز
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
