چاپ کردن این صفحه

دکتر محمدرضا عارف

با بخشنامه و بگیر و ببند نمی توان توسعه فرهنگی داد! باید به سمت ایجاد " نظام معلمی " رفت

انقلاب ما یک انقلاب فرهنگی بود / اگر ما توانستیم اقدامات مان طوری باشد که اولویت اول همه خانواده ها در تحصیل فرزندان شان و در شغل آن ها معلمی باشد آن وقت می توانیم بگوییم که ما در مسیر انقلاب فرهنگی مان قرار گرفتیم/ اگر قرار است بر این اساس و به چشم انداز توسعه و جایگاه مان در منطقه ( رتبه اول ) برسیم چاره ای جز توجه به " معلم " ندارد/ با بخشنامه نمی شود توسعه فرهنگی داد ! با بگیر و ببند نمی شود توسعه فرهنگی داد !/ ان شاء الله با کمک شماها و تشکیل یک " فراکسیون قوی معلمان " که معمولا در مجلس تشکیل می شود شکل بگیرد / باید با توجه به سمت و سوی سیاست های کلی باید به سمت ایجاد " نظام معلمی "  و یا تقویت " تشکل های صنفی " رفت/ اصولا ما باید به سمت نظام های صنفی برویم .با یک اساسنامه مشخص ، با اختیارات و مسئولیت های مشخص که در آن مسیر حرکت کند/ باید پیام را درک کنیم و نیاز به کمک داریم . نه فقط در ارتباط با آموزش و پرورش بلکه در بخش های دیگر به عنوان یک گروه پیشتاز ما را کمک کنید

دکترمحمدرضا عارف و آموزش و پرورش و نظام معلمی

سخنان زیر در نشست روز  شنبه بیست و دوم اسفندماه 1394 در کانون تربیتی فرهنگی حر واقع در منطقه 11 تهران ایراد گردیده است . ( این جا )

 

در گروه های اجتماعی معمولا معلمان یکی از گروه های اجتماعی تاثیرگذار هستند .در کشورهای مختلف گروه های بندی مختلف و بیست گانه ای که می شود گاهی جایگاه گروه ها عوض می شود .

در طول سال های پس از انقلاب ، جایگاه معلمان تقریب ثابت مانده است و جزء گروه های اول هستند . یک گروه نخبه و مهم تر از آن گروه نخبه پرور است و همه نخبگان کشور خودشان را مدیون معلمان می دانند به خصوص معلمان دوره ابتدایی و دبیرستان که نقش کلیدی در شکل دادن به شخصت دانش آموز دارند .

بنابراین این گروه اجتماعی گروه موثری هستند .

من نگاهی به معلم دارم و زمانی که در سازمان مدیریت و برنامه ریزی و معاون اول بودم این نگاه را داشتم اما به دلیل محدودیت ها نتوانستیم این نگاه را عملیاتی کنیم به خصوص در انقلاب ما که یک انقلاب فرهنگی بود .

وضعیت انقلاب ما نسبت به سایر انقلاب ها به خاطر نگاهی است که به انسان دارد . نگاه ارزشی که به انسان دارد .

ساختن فرهنگ یک کودک و نوجوان برای ما مهم تر از آموزش های کلاسیک است که امروزه به شیوه های مختلف به ویژع مجازی می توان آن آموزش ها را داد .

آن نگاه چیست ؟

اگر ما توانستیم اقدامات مان طوری باشد که اولویت اول همه خانواده ها در تحصیل فرزندان شان و در شغل آن ها معلمی باشد آن وقت می توانیم بگوییم که ما در مسیر انقلاب فرهنگی مان قرار گرفتیم .

در این صورت در شاخص های دیگر هم رشد خواهیم کرد .

پاسخ گوی انقلاب مان ، پاسخ گوی آرمان مان و حاکمیت ارزش ها خواهیم بود .

این که چقدر بتوانیم عمل کنیم آن بحث مجزایی است .

تغییر نگرش به این سمت که خود ما و این که وقتی فرزندان مان می خواهند انتخاب رشته کنند انتخاب اول شان معلمی باشد .

اگر به این جا رسیدیم می توانیم امیدوار باشیم و این که معلم در جایگاه واقعی خودش قرار گرفته است .

این برای ما که نظام مان یک نظام الهی است ، نظام ارزشی است ، انقلاب ما یک انقلاب فرهنگی است از یک طرف و این که اولویت اول کشور ما علم و فن آوری است .

در مورد نیروی انسانی و این که خوشبختانه قیمت نفت ، تولید و فروشش دارد سر به سر می شود و در کشور ما فاصله دارد و ان شاء الله موقعی برسد که دیگر صرف نکند !

اگر بپذیریم وضعیت ما ، نیروی انسانی است و آرزوی دیرینه ای که داشتیم :

" اقتصاد بدون نفت " بخواهد حاکمیت پیدا کند ، آن موقع مزیت اول کشور ما که علم و فن آوری است و مزیت کشور ما نیروی انسانی است بخواهد در جایگاه خودش قرار بگیرد آن موقع نقش معلم در همه سطوح و به مفهوم عام از قبل از دبستان تا دوره های تحصیلی بالاتر مشخص می شود .

به نظر من ، اهمیت دوره های پایین به مراتب بالاتر از دوره های بالاتر و دانشگاه و مدارک تکمیلی است .

اگر قرار است بر این اساس و به چشم انداز توسعه و جایگاه مان در منطقه ( رتبه اول ) برسیم چاره ای جز توجه به " معلم " ندارد .

وقتی بحث معلم مطرح می شود می دانیم وضعیت معیشت معلمان چیست؟

و تنها مساله ای که بلافاصله مطرح می شود مساله مادی است .

در صورتی که این شغل و کسانی که در این شغل رفته اند مطالبات شان " منزلتی " است .مطالبات حیثیتی است .

" معلمی شغل انبیاست "

آیا در این مسیر حرکت کرده ایم ؟

آیا معلم در جامعه این جایگاه را دارد ؟

این چیزی است که به عهده ما و تشکل های اسلامی است .

اول  باید تشکر کنم از انجمن اسلامی معلمان.

خوشبختانه ( این انجمن )  در دوران های سیاسی بعد از انقلاب پیشتاز بوده است .

یک تشکل اسلامی که مبلغ اسلام ناب بوده است ، همیشه در خط امام بوده است ، نقشش در 8 سال دفاع مقدس و در صحنه های مختلف همراهی با انقلاب و دولت بوده است .

حقیقتا نقش بی بدیلی داشته است به خصوص در این انتخابات اخیر که خدمتگزار شورای عالی سیاست گذاری بودم نقش این تشکل را به عینه لمس می کردم .

خوشحال هستم که از 30 نفر منتخب تهران ، دبیر کل سابق این تشکل آقای محمدی ( ظاهرا اخیرا دبیر کل تغییر کرده است ) در آن حضور دارند که خودشان چهره فرهنگی هستند .

 ایشان را خوب می شناسیم .

به برنامه ششم اشاره شد .

ما یک سند چشم انداز داشتیم .یک فاصله چهار برنامه .باید به جایگاه اول در منطقه می رسیدیم .در بخش های علمی ، فرهنگی ، اقتصادی و..

متاسفانه عملکرد دو برنامه اول ما خوب نبوده است .

مثلا رشد اقتصادی 8 درصد را باید می داشتیم اما خیلی عقب هستیم .

دو برنامه فرصت داریم .

خوشبختانه از نظر حقیر اجرایی کردن برنامه ششم به مجلس دهم محول شده است .

شاید اولین خروجی مجلس دهم همین برنامه ششم باشد ، با یک سال تاخیری که مجلس مجوز داد باید در سال آینده یعنی 95 برنامه ششم ابلاغ شود .

بودجه 96 بر اساس برنامه ششم تدوین شود .ما حدود 3 تا چهار ماه وقت داریم .

اگر بخواهیم قانونی عمل کنیم بودجه باید تا پایان شهریور ماه ابلاغ شود .

جهت گیری های برنامه ششم مشخص است .

سیاست های کلی برنامه ششم در 80 بند به تایید مقام معظم رهبری رسیده است .

اسناد بالادستی مشخص است .

در بخش آموزش و پرورش تکلیف مشخص است .

در این جا نقدی به برنامه 6 – 3 – 3 شد ؛  این کار در شورای عالی انقلاب فرهنگی صورت گرفته است ( یک کار 10 تا 12 ساله ) اما متاسفانه بد اجرا شد .

بر خلاف مصوبه شورا و کمیسیونی که آن را بررسی کرد و بنده مسئول آن بودم متاسفانه وزارت آموزش و پرورش در آن زمان خلاف مصوبه عمل کرد !

از شورای عالی آموزش و پرورش مجوزی گرفت و بدون آمادگی آن را اجرا کرد .

بحث تعلیم و تربیت اسلامی همیشه جزء مطالبات بوده است .

دو سند مهمی که در راستای سند چشم انداز است و کار سنگینی هم انجام گرفت .

شروع فعالین دو سند در زمان دولت اصلاحات بود و بعد به سال 91 رسید .

بسیار سندهای مهمی هستند .

البته هر سندی نیاز به اصلاح و بازنگری دارد .

اما جهت گیری آموزش و پرورش در برنامه ششم باید روی اجرایی کردن این سند باشد .توسعه فرهنگی و این که آموزش و پرورش سهم اصلی را دارد .

ما در زمینه های فرهنگی چالش های جدی داریم .

با بخشنامه نمی شود توسعه فرهنگی داد !

با بگیر و ببند نمی شود توسعه فرهنگی داد !

باید با ابزار فرهنگی توسعه فرهنگی داد .

ساده ترین راه ها " بگیر و ببند " است که حاصلش را دیده ایم !

ما نگاه مان در مجلس آینده باید به این سمت باشد .

البته اولویت ها را مشخص کرده ایم . گفته ایم : " رونق اقتصادی " .

چون مساله امروز ما " معیشت مردم " است .اشتغال " است .

چالش های و بحران ها و آسیب های اجتماعی و سیاسی است اما نمی توانیم از توسعه فرهنگی در این جا که بخشی از آن بر عهده " آموزش و پرورش " است غافل باشیم .

برنامه ششم باید این مسیر را دنبال کند و ان شاء الله با کمک شماها و تشکیل یک " فراکسیون قوی معلمان " که معمولا در مجلس تشکیل می شود شکل بگیرد .

امیدوارم این فراکسیون در مجلس آینده شکل بگیرد و بنده به عنوان یک معلم به تشکیل این فراکسیون علاقه مند هستم .

بهترین ساعات یک نوجوان و جوان در اختیار معلم است و نه خانواده .

آیا توانستیم مسیری که جزء ارزش ها و آرمان های انقلاب بوده است را پیاده کنیم ؟

این کاری است که به کمک تشکل های اسلامی معلمان انجام می شود و من به انجمن اسلامی توصیه می کنم که حتما به این کار بپردازند .

به تشکل های صنفی اشاره شد .

ما به این تشکل ها باور داریم .

اگر قانون اساسی باشد اصل سوم را داریم .

اگر بخواهیم به سمت تجربه دنیا برویم : تمرکززدایی ، واگذاری تصدی ها از دولت به بخش های غیردولتی ...

شاید الگو نظام های صنفی بهترین الگو باشد .

خوشبختانه در ایران تجربه موفقی داریم .

" نظام پزشکی " .

سلامت که جزء بخش های حاکمیتی است عملا در اختیار نظام پزشکی است .در مجموع موفق است .

باید با توجه به سمت و سوی سیاست های کلی باید به سمت ایجاد " نظام معلمی "  و یا تقویت " تشکل های صنفی " رفت .

اما باید مراقبت شود .

در کشور ما هر تشکلی که ایجاد می شود بلافاصله سیاسی می شود .

تشکل های علمی ما هم سیاسی می شود ، البته کارایی علمی شان را هم از دست می دهند .

ما الان 300 انجمن علمی داریم .حداقل بیش از 300 انجمن وابسته به وزرات علوم هست .

خروجی این انجمن های علمی که اعضای آن از برجستگان علمی تشکیل می شوند را با یک کشور اروپایی مقایسه کنید .

ببینید سهم یک انجمن علمی در یک کشور اروپایی در زمینه تولید علم ، انتقال فن آوری ، تولید فن آوری ، در نظام مند کردن چرخه علم و فن آوری و ثروت چیست و در ایران به چه صورت است ؟

بنابراین ما به نظام های صنفی اعتقاد داریم اما باید مراقبت شود که سیاسی نشود .

جای آدم سیاسی در تشکل های سیاسی است .

تشکل های صنفی یک وظیفه ملی در آن بخش  دارند و یک وظیفه تخصصی که باید پی گیر مطالبات صنفی باشند .

البته این بخش باید نقش محوری در پیشرفت و توسعه کشور داشته باشد .

مطالبات صنفی هم مشخص است . البته خواسته و یا ناخواسته وارد فضای سیاسی شدند و مشکلات و گرفتاری هایی که متاسفانه تشکل های صنفی معلمان هم با آن رو به رو شدند .

البته ما پی گیری هایی هم کردیم و شاید به نتیجه هم نرسید و بعضی جاها هم محقق شد ...

اصولا ما باید به سمت نظام های صنفی برویم .با یک اساسنامه مشخص ، با اختیارات و مسئولیت های مشخص که در آن مسیر حرکت کند .

ان شاء الله در این فضای خوبی که در آن هستیم ؛ مردمی که صاحب انقلاب هستند یک بار دیگر به گفتمان اصلاحات پیام محکمی را رساندند و از آن حمایت کردند .

خیلی باید مراقبت کنیم .به کمک شماها که پاسخ این اعتماد مردم را بدهیم .

زمان هم نداریم ! چشم به هم بزنیم گذشته است .

سال 96 انتخابات ریاست جمهوری است و 4 سال بعد هم انتخابات مجلس ...

اگر خوب عمل نکنیم ممکن است این 30 نفری که از لیست اصلاحات در تهران و یا کشور رای آوردند برعکس شود !

پس به کمک تشکل های اسلامی و تشکل های فعالی که در این زمینه داریم مهم ترین مساله مان را در مجلس " مطالبات مردم " قرار دهیم .

پاسخ گوی مطالبات مردم باشیم .

نگاهی که داریم این باشد که مجلس ما مجلس برنامه ای باشد .

این دعواهای سیاسی و جناحی عایدی برای کشور نداشته است جز سرد کردن روابط .

امیدوار هستیم در این فضایی که ایجاد شده است و پیام مردم رفاقت بین گروه های مختلف در مجلس است شنیده شود البته باید با حفظ هویت باشد .

بر هویت احزاب و جبهه ها اصرار داریم . می توانیم با حفظ هویت با هم کار کنیم .

روی مسائل اقتصادی هیچ اختلافی نداریم .

مطالبات مردم کاملا مشخص است . رونق اقتصادی ،کار و ضریب جینی جزء برنامه های کلی ششم است و باید به 34 صدم برسد .

این کار سنگینی است . اقشار و طبقات آسیب پذیر جزء مشکلات ما هست .به رشد اقتصادی 8 درصد باید برسیم .

این کار بسیار سنگینی است اما شدنی است .

این نیازمند وفاق ملی است . این وفاق ملی باید از مجلس شروع شود .

این ها نمایندگان مردم هستند و امیدوارم که ائتلاف امید در این زمینه پیشتاز باشد .

ما بتوانیم الگویی را برای همبستگی ملی حداقل در مطالبات مردم و زمینه های مشترک داشته باشیم .

روز اول نباید به اختلافات بپردازیم .

در مسائل فرهنگی ما چقدر مشترکات داریم .در مسائل سیاسی و خارجی چقدر مشترکات داریم .در سیاسیت های داخلی خیلی مشترکات داریم .

باید مبنا را بر مشترکات بگذاریم .

ما شعار برنامه را دادیم .بتوانیم با الویت بندی که حتی قبل از شروع زمان مجلس باشد حرکت کنیم .

امروز جلسه ای با عزیزان دور اول و نیز دوستانی که به دور دوم رسیدند داشتیم .

ان شاء الله پس از انتخابات مرحله دوم و این که مردم کار را تمام کنند و در فرصت یک ماهه ای که داریم کارهای کارشناسی را انجام دهیم و آمادگی شروع فعالیت را در مجلس داشته باشیم .

ان شاء الله تحت فضای خوبی که در کشور هست مجلس خوبی داشته باشیم و به مطالبات مردم بپردازیم .

به مردم تعهداتی دادیم . مردم به این تعهدات رای دادند .

به جای این که به فرد رای بدهند به لیست رای دادند . تعبیر خیلی ساده انتخابات تهران 1 تا 30 است .

باید پیام را درک کنیم و نیاز به کمک داریم . نه فقط در ارتباط با آموزش و پرورش بلکه در بخش های دیگر به عنوان یک گروه پیشتاز ما را کمک کنید .

پیشنها بدهید . عملکرد ما را نقد کنید .

ان شاء الله این مسیر ادامه پیدا کند .

گام دوم را مردم خوب برداشتند منتظر گام ما هستند که چه کار می کنیم .

ان شاء الله گام سوم را خوب بردارند .

سه شنبه, 10 خرداد 1395 16:03 خوانده شده: 3118 دفعه

در همین زمینه بخوانید: