شاید اکنون که در آستانه انتخابات قرار داریم کمتر کسی به جامعه دانش آموزی اندیشیده باشد و به این فکر کند هم اکنون چه در ذهن آن ها می گذرد . ولی صدای فکر آن ها تنها این سوالات را تداعی می کند :
چگونه می توانیم در سرنوشتی که در این انتخابات دیگران برای ما رقم می زنند تاثیرگذار باشیم؟
آیا پس از این انتخابات و در آینده ای نزیک که وارد جامعه و دانشگاه می شویم فضا امنیتی خواهد بود و آیا خواهیم توانست با دنیا مراوده اقتصادی داشته باشیم ؟
محیط دانشگاه برای ما چگونه خواهد بود؟
آیا در جامعه ای که ما در آن زندگی خواهیم کرد ثبات اقتصادی حاکم خواهد بود؟
آیا شغلی که برای ما فراهم می شود شغل کاذب خواهد بود یا شغلی توام با کارآفرینی ؟
و هزاران سوال دیگر که همه آن ها مربوط می شود به آینده آن ها که والدین آن ها برای آن ها رقم خواهند زد.
اما امروز با توجه به توسعه ارتباطات و همچنین وجود پتانسیل های مختلف از جمله مجلس دانش آموزی این قشر باید ابتدا آگاهی را در خود ایجاد کند سپس این آگاهی را به کسانی که سن قانونی رسیده اند منتقل کند و به آن ها بگوید عده ای انحصارگرا و اقلیت با مدیریت غلط و اقتصاد دولتی از فقری که خود آن ها زمینه ساز آن بوده اند سوء استفاده می کنند و سعی دارند با دادن وعده های پوپولیستی افکار جامعه را از بنیان ها و آینده کشور منحرف سازند و به سمت سطحی نگری سوق دهند و آینده ای نه چندان جالب برای این قشر در آینده رقم زنند.
پس باید از تمام پتانسیل ها از جمله مجلس دانش آموزی و شوراهای دانش آموزی استفاده کرد تا این قشر بتواند در سرنوشت خود دخالت کند البته نه با رای دادن بلکه با ایجاد آگاهی در جامعه و والدین خود و توضیح این که آن ها باید برای او و برای آینده ایران رای بدهند مانع تزلزل زیرساخت هایی شوند که امروز برای آینده آنها در حال ساخت و اجرا می باشد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید